Aller au contenu

Conjugaison:latin/increto

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de incretō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
incretāre incretavisse incretatūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
incretārī incretatus, -a, -um esse incretatum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
incretatum, incretatū

Participe présent actif
incretans, -antis
Participe futur actif
incretatūrus, -a, -um
Participe parfait passif
incretatus, -a, -um
Adjectif verbal
incretandus, -a, -um

  Nominatif : incretāre
Accusatif : incretāre
Accusatif avec prép. : incretandum
Génitif : incretandī
Datif : incretandō
Ablatif : incretandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
incretā
incretāte

Futur
2PS : incretātō
3PS : incretātō
2PP : incretātōte
3PP : incretantō

  Présent
incretāre
incretāminī

Futur
2PS : incretātor
3PS : incretātor
2PP : -
3PP : incretantor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
incretō incretābam incretābō
incretās incretābās incretābis
incretāt incretābat incretābit
incretāmus incretābāmus incretābimus
incretātis incretābātis incretābitis
incretant incretābant incretābunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
incretavī incretaveram incretaverō
incretavistī incretaverās incretaveris
incretavit incretaverat incretaverit
incretavimus incretaverāmus incretaverimus
incretavistis incretaveratis incretaveritis
incretavērunt (incretavēre) incretaverant incretaverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
incretem incretārem
incretēs incretārēs
incretet incretāret
incretēmus incretārēmus
incretētis incretārētis
incretent incretārent
 
Parfait   Plus-que-parfait
incretaverim incretavissem
incretaverīs incretavissēs
incretaverit incretavisset
incretaverīmus incretavissēmus
incretaverītis incretavissētis
incretaverint incretavissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
incretor incretabar incretābor
incretāris (incretāre) incretabāris (incretabāre) incretāberis (incretābere)
incretātur incretabātur incretābitur
incretāmur incretabāmur incretābimur
incretāminī incretabāminī incretābiminī
incretāntur incretabantur incretābuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
incretatus sum incretatus eram incretatus erō
incretatus es incretatus erās incretatus eris
incretatus est incretatus erat incretatus erit
incretati sumus incretati erāmus incretati erimus
incretati estis incretati erātis incretati eritis
incretati sunt incretati erant incretati erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
increter incretārer
incretēris (incretēre) incretārēris (incretārēre)
incretētur incretārētur
incretēmur incretārēmur
incretēminī incretārēminī
incretentur incretārentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
incretatus sim incretatus essem
incretatus sīs incretatus essēs
incretatus sit incretatus esset
incretati sīmus incretati essēmus
incretati sītis incretati essētis
incretati sint incretati essent