Aller au contenu

Conjugaison:latin/incogito

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de incogitō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
incogitāre incogitavisse incogitatūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
incogitārī incogitatus, -a, -um esse incogitatum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
incogitatum, incogitatū

Participe présent actif
incogitans, -antis
Participe futur actif
incogitatūrus, -a, -um
Participe parfait passif
incogitatus, -a, -um
Adjectif verbal
incogitandus, -a, -um

  Nominatif : incogitāre
Accusatif : incogitāre
Accusatif avec prép. : incogitandum
Génitif : incogitandī
Datif : incogitandō
Ablatif : incogitandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
incogitā
incogitāte

Futur
2PS : incogitātō
3PS : incogitātō
2PP : incogitātōte
3PP : incogitantō

  Présent
incogitāre
incogitāminī

Futur
2PS : incogitātor
3PS : incogitātor
2PP : -
3PP : incogitantor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
incogitō incogitābam incogitābō
incogitās incogitābās incogitābis
incogitāt incogitābat incogitābit
incogitāmus incogitābāmus incogitābimus
incogitātis incogitābātis incogitābitis
incogitant incogitābant incogitābunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
incogitavī incogitaveram incogitaverō
incogitavistī incogitaverās incogitaveris
incogitavit incogitaverat incogitaverit
incogitavimus incogitaverāmus incogitaverimus
incogitavistis incogitaveratis incogitaveritis
incogitavērunt (incogitavēre) incogitaverant incogitaverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
incogitem incogitārem
incogitēs incogitārēs
incogitet incogitāret
incogitēmus incogitārēmus
incogitētis incogitārētis
incogitent incogitārent
 
Parfait   Plus-que-parfait
incogitaverim incogitavissem
incogitaverīs incogitavissēs
incogitaverit incogitavisset
incogitaverīmus incogitavissēmus
incogitaverītis incogitavissētis
incogitaverint incogitavissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
incogitor incogitabar incogitābor
incogitāris (incogitāre) incogitabāris (incogitabāre) incogitāberis (incogitābere)
incogitātur incogitabātur incogitābitur
incogitāmur incogitabāmur incogitābimur
incogitāminī incogitabāminī incogitābiminī
incogitāntur incogitabantur incogitābuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
incogitatus sum incogitatus eram incogitatus erō
incogitatus es incogitatus erās incogitatus eris
incogitatus est incogitatus erat incogitatus erit
incogitati sumus incogitati erāmus incogitati erimus
incogitati estis incogitati erātis incogitati eritis
incogitati sunt incogitati erant incogitati erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
incogiter incogitārer
incogitēris (incogitēre) incogitārēris (incogitārēre)
incogitētur incogitārētur
incogitēmur incogitārēmur
incogitēminī incogitārēminī
incogitentur incogitārentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
incogitatus sim incogitatus essem
incogitatus sīs incogitatus essēs
incogitatus sit incogitatus esset
incogitati sīmus incogitati essēmus
incogitati sītis incogitati essētis
incogitati sint incogitati essent