Conjugaison:latin/incito
Apparence
Conjugaison de incitō
INFINITIF | ||||
---|---|---|---|---|
Présent actif | Parfait actif | Futur actif | ||
incitāre | incitavisse | incitatūrus, -a, -um esse | ||
Présent passif | Parfait passif | Futur passif | ||
incitārī | incitatus, -a, -um esse | incitatum īrī |
PARTICIPE / GÉRONDIF | ||||
---|---|---|---|---|
Participe | Gérondif | |||
SUPIN incitatum, incitatū Participe présent actif |
Nominatif : incitāre Accusatif : incitāre Accusatif avec prép. : incitandum Génitif : incitandī Datif : incitandō Ablatif : incitandō |
IMPÉRATIF | ||||
---|---|---|---|---|
Actif | Passif | |||
Présent incitā incitāte Futur |
Présent incitāre incitāminī Futur |
INDICATIF ACTIF | ||||
---|---|---|---|---|
Présent | Imparfait | Futur | ||
incitō | incitābam | incitābō | ||
incitās | incitābās | incitābis | ||
incitāt | incitābat | incitābit | ||
incitāmus | incitābāmus | incitābimus | ||
incitātis | incitābātis | incitābitis | ||
incitant | incitābant | incitābunt | ||
Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
incitavī | incitaveram | incitaverō | ||
incitavistī | incitaverās | incitaveris | ||
incitavit | incitaverat | incitaverit | ||
incitavimus | incitaverāmus | incitaverimus | ||
incitavistis | incitaveratis | incitaveritis | ||
incitavērunt (incitavēre) | incitaverant | incitaverint |
SUBJONCTIF ACTIF | ||
---|---|---|
Présent | Imparfait | |
incitem | incitārem | |
incitēs | incitārēs | |
incitet | incitāret | |
incitēmus | incitārēmus | |
incitētis | incitārētis | |
incitent | incitārent | |
Parfait | Plus-que-parfait | |
incitaverim | incitavissem | |
incitaverīs | incitavissēs | |
incitaverit | incitavisset | |
incitaverīmus | incitavissēmus | |
incitaverītis | incitavissētis | |
incitaverint | incitavissent |
INDICATIF PASSIF | ||||
---|---|---|---|---|
Présent | Imparfait | Futur | ||
incitor | incitabar | incitābor | ||
incitāris (incitāre) | incitabāris (incitabāre) | incitāberis (incitābere) | ||
incitātur | incitabātur | incitābitur | ||
incitāmur | incitabāmur | incitābimur | ||
incitāminī | incitabāminī | incitābiminī | ||
incitāntur | incitabantur | incitābuntur | ||
Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
incitatus sum | incitatus eram | incitatus erō | ||
incitatus es | incitatus erās | incitatus eris | ||
incitatus est | incitatus erat | incitatus erit | ||
incitati sumus | incitati erāmus | incitati erimus | ||
incitati estis | incitati erātis | incitati eritis | ||
incitati sunt | incitati erant | incitati erunt |
SUBJONCTIF PASSIF | ||
---|---|---|
Présent | Imparfait | |
inciter | incitārer | |
incitēris (incitēre) | incitārēris (incitārēre) | |
incitētur | incitārētur | |
incitēmur | incitārēmur | |
incitēminī | incitārēminī | |
incitentur | incitārentur | |
Parfait | Plus-que-parfait | |
incitatus sim | incitatus essem | |
incitatus sīs | incitatus essēs | |
incitatus sit | incitatus esset | |
incitati sīmus | incitati essēmus | |
incitati sītis | incitati essētis | |
incitati sint | incitati essent |