Conjugaison:latin/impero
Apparence
Conjugaison de imperō
INFINITIF | ||||
---|---|---|---|---|
Présent actif | Parfait actif | Futur actif | ||
imperāre | imperavisse | imperatūrus, -a, -um esse | ||
Présent passif | Parfait passif | Futur passif | ||
imperārī | imperatus, -a, -um esse | imperatum īrī |
PARTICIPE / GÉRONDIF | ||||
---|---|---|---|---|
Participe | Gérondif | |||
SUPIN imperatum, imperatū Participe présent actif |
Nominatif : imperāre Accusatif : imperāre Accusatif avec prép. : imperandum Génitif : imperandī Datif : imperandō Ablatif : imperandō |
IMPÉRATIF | ||||
---|---|---|---|---|
Actif | Passif | |||
Présent imperā imperāte Futur |
Présent imperāre imperāminī Futur |
INDICATIF ACTIF | ||||
---|---|---|---|---|
Présent | Imparfait | Futur | ||
imperō | imperābam | imperābō | ||
imperās | imperābās | imperābis | ||
imperāt | imperābat | imperābit | ||
imperāmus | imperābāmus | imperābimus | ||
imperātis | imperābātis | imperābitis | ||
imperant | imperābant | imperābunt | ||
Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
imperavī | imperaveram | imperaverō | ||
imperavistī | imperaverās | imperaveris | ||
imperavit | imperaverat | imperaverit | ||
imperavimus | imperaverāmus | imperaverimus | ||
imperavistis | imperaveratis | imperaveritis | ||
imperavērunt (imperavēre) | imperaverant | imperaverint |
SUBJONCTIF ACTIF | ||
---|---|---|
Présent | Imparfait | |
imperem | imperārem | |
imperēs | imperārēs | |
imperet | imperāret | |
imperēmus | imperārēmus | |
imperētis | imperārētis | |
imperent | imperārent | |
Parfait | Plus-que-parfait | |
imperaverim | imperavissem | |
imperaverīs | imperavissēs | |
imperaverit | imperavisset | |
imperaverīmus | imperavissēmus | |
imperaverītis | imperavissētis | |
imperaverint | imperavissent |
INDICATIF PASSIF | ||||
---|---|---|---|---|
Présent | Imparfait | Futur | ||
imperor | imperabar | imperābor | ||
imperāris (imperāre) | imperabāris (imperabāre) | imperāberis (imperābere) | ||
imperātur | imperabātur | imperābitur | ||
imperāmur | imperabāmur | imperābimur | ||
imperāminī | imperabāminī | imperābiminī | ||
imperāntur | imperabantur | imperābuntur | ||
Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
imperatus sum | imperatus eram | imperatus erō | ||
imperatus es | imperatus erās | imperatus eris | ||
imperatus est | imperatus erat | imperatus erit | ||
imperati sumus | imperati erāmus | imperati erimus | ||
imperati estis | imperati erātis | imperati eritis | ||
imperati sunt | imperati erant | imperati erunt |
SUBJONCTIF PASSIF | ||
---|---|---|
Présent | Imparfait | |
imperer | imperārer | |
imperēris (imperēre) | imperārēris (imperārēre) | |
imperētur | imperārētur | |
imperēmur | imperārēmur | |
imperēminī | imperārēminī | |
imperentur | imperārentur | |
Parfait | Plus-que-parfait | |
imperatus sim | imperatus essem | |
imperatus sīs | imperatus essēs | |
imperatus sit | imperatus esset | |
imperati sīmus | imperati essēmus | |
imperati sītis | imperati essētis | |
imperati sint | imperati essent |