Aller au contenu

Conjugaison:latin/impedito

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de impeditō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
impeditāre impeditavisse impeditatūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
impeditārī impeditatus, -a, -um esse impeditatum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
impeditatum, impeditatū

Participe présent actif
impeditans, -antis
Participe futur actif
impeditatūrus, -a, -um
Participe parfait passif
impeditatus, -a, -um
Adjectif verbal
impeditandus, -a, -um

  Nominatif : impeditāre
Accusatif : impeditāre
Accusatif avec prép. : impeditandum
Génitif : impeditandī
Datif : impeditandō
Ablatif : impeditandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
impeditā
impeditāte

Futur
2PS : impeditātō
3PS : impeditātō
2PP : impeditātōte
3PP : impeditantō

  Présent
impeditāre
impeditāminī

Futur
2PS : impeditātor
3PS : impeditātor
2PP : -
3PP : impeditantor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
impeditō impeditābam impeditābō
impeditās impeditābās impeditābis
impeditāt impeditābat impeditābit
impeditāmus impeditābāmus impeditābimus
impeditātis impeditābātis impeditābitis
impeditant impeditābant impeditābunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
impeditavī impeditaveram impeditaverō
impeditavistī impeditaverās impeditaveris
impeditavit impeditaverat impeditaverit
impeditavimus impeditaverāmus impeditaverimus
impeditavistis impeditaveratis impeditaveritis
impeditavērunt (impeditavēre) impeditaverant impeditaverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
impeditem impeditārem
impeditēs impeditārēs
impeditet impeditāret
impeditēmus impeditārēmus
impeditētis impeditārētis
impeditent impeditārent
 
Parfait   Plus-que-parfait
impeditaverim impeditavissem
impeditaverīs impeditavissēs
impeditaverit impeditavisset
impeditaverīmus impeditavissēmus
impeditaverītis impeditavissētis
impeditaverint impeditavissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
impeditor impeditabar impeditābor
impeditāris (impeditāre) impeditabāris (impeditabāre) impeditāberis (impeditābere)
impeditātur impeditabātur impeditābitur
impeditāmur impeditabāmur impeditābimur
impeditāminī impeditabāminī impeditābiminī
impeditāntur impeditabantur impeditābuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
impeditatus sum impeditatus eram impeditatus erō
impeditatus es impeditatus erās impeditatus eris
impeditatus est impeditatus erat impeditatus erit
impeditati sumus impeditati erāmus impeditati erimus
impeditati estis impeditati erātis impeditati eritis
impeditati sunt impeditati erant impeditati erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
impediter impeditārer
impeditēris (impeditēre) impeditārēris (impeditārēre)
impeditētur impeditārētur
impeditēmur impeditārēmur
impeditēminī impeditārēminī
impeditentur impeditārentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
impeditatus sim impeditatus essem
impeditatus sīs impeditatus essēs
impeditatus sit impeditatus esset
impeditati sīmus impeditati essēmus
impeditati sītis impeditati essētis
impeditati sint impeditati essent