Aller au contenu

Conjugaison:latin/factito

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de factitō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
factitāre factitavisse factitatūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
factitārī factitatus, -a, -um esse factitatum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
factitatum, factitatū

Participe présent actif
factitans, -antis
Participe futur actif
factitatūrus, -a, -um
Participe parfait passif
factitatus, -a, -um
Adjectif verbal (participe futur passif)
factitandus, -a, -um

  Nominatif : factitāre
Accusatif : factitāre
Accusatif avec prép. : factitandum
Génitif : factitandī
Datif : factitandō
Ablatif : factitandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
factitā
factitāte

Futur
2PS : factitātō
3PS : factitātō
2PP : factitātōte
3PP : factitantō

  Présent
factitāre
factitāminī

Futur
2PS : factitātor
3PS : factitātor
2PP : -
3PP : factitantor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
factitō factitābam factitābō
factitās factitābās factitābis
factitāt factitābat factitābit
factitāmus factitābāmus factitābimus
factitātis factitābātis factitābitis
factitant factitābant factitābunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
factitavī factitaveram factitaverō
factitavistī factitaverās factitaveris
factitavit factitaverat factitaverit
factitavimus factitaverāmus factitaverimus
factitavistis factitaveratis factitaveritis
factitavērunt (factitavēre) factitaverant factitaverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
factitem factitārem
factitēs factitārēs
factitet factitāret
factitēmus factitārēmus
factitētis factitārētis
factitent factitārent
 
Parfait   Plus-que-parfait
factitaverim factitavissem
factitaverīs factitavissēs
factitaverit factitavisset
factitaverīmus factitavissēmus
factitaverītis factitavissētis
factitaverint factitavissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
factitor factitabar factitābor
factitāris (factitāre) factitabāris (factitabāre) factitāberis (factitābere)
factitātur factitabātur factitābitur
factitāmur factitabāmur factitābimur
factitāminī factitabāminī factitābiminī
factitāntur factitabantur factitābuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
factitatus sum factitatus eram factitatus erō
factitatus es factitatus erās factitatus eris
factitatus est factitatus erat factitatus erit
factitati sumus factitati erāmus factitati erimus
factitati estis factitati erātis factitati eritis
factitati sunt factitati erant factitati erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
factiter factitārer
factitēris (factitēre) factitārēris (factitārēre)
factitētur factitārētur
factitēmur factitārēmur
factitēminī factitārēminī
factitentur factitārentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
factitatus sim factitatus essem
factitatus sīs factitatus essēs
factitatus sit factitatus esset
factitati sīmus factitati essēmus
factitati sītis factitati essētis
factitati sint factitati essent