Aller au contenu

Conjugaison:latin/exsulto

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de exsultō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
exsultāre exsultavisse exsultatūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
exsultārī exsultatus, -a, -um esse exsultatum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
exsultatum, exsultatū

Participe présent actif
exsultans, -antis
Participe futur actif
exsultatūrus, -a, -um
Participe parfait passif
exsultatus, -a, -um
Adjectif verbal (participe futur passif)
exsultandus, -a, -um

  Nominatif : exsultāre
Accusatif : exsultāre
Accusatif avec prép. : exsultandum
Génitif : exsultandī
Datif : exsultandō
Ablatif : exsultandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
exsultā
exsultāte

Futur
2PS : exsultātō
3PS : exsultātō
2PP : exsultātōte
3PP : exsultantō

  Présent
exsultāre
exsultāminī

Futur
2PS : exsultātor
3PS : exsultātor
2PP : -
3PP : exsultantor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
exsultō exsultābam exsultābō
exsultās exsultābās exsultābis
exsultāt exsultābat exsultābit
exsultāmus exsultābāmus exsultābimus
exsultātis exsultābātis exsultābitis
exsultant exsultābant exsultābunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
exsultavī exsultaveram exsultaverō
exsultavistī exsultaverās exsultaveris
exsultavit exsultaverat exsultaverit
exsultavimus exsultaverāmus exsultaverimus
exsultavistis exsultaveratis exsultaveritis
exsultavērunt (exsultavēre) exsultaverant exsultaverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
exsultem exsultārem
exsultēs exsultārēs
exsultet exsultāret
exsultēmus exsultārēmus
exsultētis exsultārētis
exsultent exsultārent
 
Parfait   Plus-que-parfait
exsultaverim exsultavissem
exsultaverīs exsultavissēs
exsultaverit exsultavisset
exsultaverīmus exsultavissēmus
exsultaverītis exsultavissētis
exsultaverint exsultavissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
exsultor exsultabar exsultābor
exsultāris (exsultāre) exsultabāris (exsultabāre) exsultāberis (exsultābere)
exsultātur exsultabātur exsultābitur
exsultāmur exsultabāmur exsultābimur
exsultāminī exsultabāminī exsultābiminī
exsultāntur exsultabantur exsultābuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
exsultatus sum exsultatus eram exsultatus erō
exsultatus es exsultatus erās exsultatus eris
exsultatus est exsultatus erat exsultatus erit
exsultati sumus exsultati erāmus exsultati erimus
exsultati estis exsultati erātis exsultati eritis
exsultati sunt exsultati erant exsultati erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
exsulter exsultārer
exsultēris (exsultēre) exsultārēris (exsultārēre)
exsultētur exsultārētur
exsultēmur exsultārēmur
exsultēminī exsultārēminī
exsultentur exsultārentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
exsultatus sim exsultatus essem
exsultatus sīs exsultatus essēs
exsultatus sit exsultatus esset
exsultati sīmus exsultati essēmus
exsultati sītis exsultati essētis
exsultati sint exsultati essent