Conjugaison:latin/exsulto
Apparence
Conjugaison de exsultō
INFINITIF | ||||
---|---|---|---|---|
Présent actif | Parfait actif | Futur actif | ||
exsultāre | exsultavisse | exsultatūrus, -a, -um esse | ||
Présent passif | Parfait passif | Futur passif | ||
exsultārī | exsultatus, -a, -um esse | exsultatum īrī |
PARTICIPE / GÉRONDIF | ||||
---|---|---|---|---|
Participe | Gérondif | |||
SUPIN exsultatum, exsultatū Participe présent actif |
Nominatif : exsultāre Accusatif : exsultāre Accusatif avec prép. : exsultandum Génitif : exsultandī Datif : exsultandō Ablatif : exsultandō |
IMPÉRATIF | ||||
---|---|---|---|---|
Actif | Passif | |||
Présent exsultā exsultāte Futur |
Présent exsultāre exsultāminī Futur |
INDICATIF ACTIF | ||||
---|---|---|---|---|
Présent | Imparfait | Futur | ||
exsultō | exsultābam | exsultābō | ||
exsultās | exsultābās | exsultābis | ||
exsultāt | exsultābat | exsultābit | ||
exsultāmus | exsultābāmus | exsultābimus | ||
exsultātis | exsultābātis | exsultābitis | ||
exsultant | exsultābant | exsultābunt | ||
Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
exsultavī | exsultaveram | exsultaverō | ||
exsultavistī | exsultaverās | exsultaveris | ||
exsultavit | exsultaverat | exsultaverit | ||
exsultavimus | exsultaverāmus | exsultaverimus | ||
exsultavistis | exsultaveratis | exsultaveritis | ||
exsultavērunt (exsultavēre) | exsultaverant | exsultaverint |
SUBJONCTIF ACTIF | ||
---|---|---|
Présent | Imparfait | |
exsultem | exsultārem | |
exsultēs | exsultārēs | |
exsultet | exsultāret | |
exsultēmus | exsultārēmus | |
exsultētis | exsultārētis | |
exsultent | exsultārent | |
Parfait | Plus-que-parfait | |
exsultaverim | exsultavissem | |
exsultaverīs | exsultavissēs | |
exsultaverit | exsultavisset | |
exsultaverīmus | exsultavissēmus | |
exsultaverītis | exsultavissētis | |
exsultaverint | exsultavissent |
INDICATIF PASSIF | ||||
---|---|---|---|---|
Présent | Imparfait | Futur | ||
exsultor | exsultabar | exsultābor | ||
exsultāris (exsultāre) | exsultabāris (exsultabāre) | exsultāberis (exsultābere) | ||
exsultātur | exsultabātur | exsultābitur | ||
exsultāmur | exsultabāmur | exsultābimur | ||
exsultāminī | exsultabāminī | exsultābiminī | ||
exsultāntur | exsultabantur | exsultābuntur | ||
Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
exsultatus sum | exsultatus eram | exsultatus erō | ||
exsultatus es | exsultatus erās | exsultatus eris | ||
exsultatus est | exsultatus erat | exsultatus erit | ||
exsultati sumus | exsultati erāmus | exsultati erimus | ||
exsultati estis | exsultati erātis | exsultati eritis | ||
exsultati sunt | exsultati erant | exsultati erunt |
SUBJONCTIF PASSIF | ||
---|---|---|
Présent | Imparfait | |
exsulter | exsultārer | |
exsultēris (exsultēre) | exsultārēris (exsultārēre) | |
exsultētur | exsultārētur | |
exsultēmur | exsultārēmur | |
exsultēminī | exsultārēminī | |
exsultentur | exsultārentur | |
Parfait | Plus-que-parfait | |
exsultatus sim | exsultatus essem | |
exsultatus sīs | exsultatus essēs | |
exsultatus sit | exsultatus esset | |
exsultati sīmus | exsultati essēmus | |
exsultati sītis | exsultati essētis | |
exsultati sint | exsultati essent |