Conjugaison:latin/expugno
Apparence
Conjugaison de expugnō
INFINITIF | ||||
---|---|---|---|---|
Présent actif | Parfait actif | Futur actif | ||
expugnāre | expugnavisse | expugnatūrus, -a, -um esse | ||
Présent passif | Parfait passif | Futur passif | ||
expugnārī | expugnatus, -a, -um esse | expugnatum īrī |
PARTICIPE / GÉRONDIF | ||||
---|---|---|---|---|
Participe | Gérondif | |||
SUPIN expugnatum, expugnatū Participe présent actif |
Nominatif : expugnāre Accusatif : expugnāre Accusatif avec prép. : expugnandum Génitif : expugnandī Datif : expugnandō Ablatif : expugnandō |
IMPÉRATIF | ||||
---|---|---|---|---|
Actif | Passif | |||
Présent expugnā expugnāte Futur |
Présent expugnāre expugnāminī Futur |
INDICATIF ACTIF | ||||
---|---|---|---|---|
Présent | Imparfait | Futur | ||
expugnō | expugnābam | expugnābō | ||
expugnās | expugnābās | expugnābis | ||
expugnāt | expugnābat | expugnābit | ||
expugnāmus | expugnābāmus | expugnābimus | ||
expugnātis | expugnābātis | expugnābitis | ||
expugnant | expugnābant | expugnābunt | ||
Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
expugnavī | expugnaveram | expugnaverō | ||
expugnavistī | expugnaverās | expugnaveris | ||
expugnavit | expugnaverat | expugnaverit | ||
expugnavimus | expugnaverāmus | expugnaverimus | ||
expugnavistis | expugnaveratis | expugnaveritis | ||
expugnavērunt (expugnavēre) | expugnaverant | expugnaverint |
SUBJONCTIF ACTIF | ||
---|---|---|
Présent | Imparfait | |
expugnem | expugnārem | |
expugnēs | expugnārēs | |
expugnet | expugnāret | |
expugnēmus | expugnārēmus | |
expugnētis | expugnārētis | |
expugnent | expugnārent | |
Parfait | Plus-que-parfait | |
expugnaverim | expugnavissem | |
expugnaverīs | expugnavissēs | |
expugnaverit | expugnavisset | |
expugnaverīmus | expugnavissēmus | |
expugnaverītis | expugnavissētis | |
expugnaverint | expugnavissent |
INDICATIF PASSIF | ||||
---|---|---|---|---|
Présent | Imparfait | Futur | ||
expugnor | expugnabar | expugnābor | ||
expugnāris (expugnāre) | expugnabāris (expugnabāre) | expugnāberis (expugnābere) | ||
expugnātur | expugnabātur | expugnābitur | ||
expugnāmur | expugnabāmur | expugnābimur | ||
expugnāminī | expugnabāminī | expugnābiminī | ||
expugnāntur | expugnabantur | expugnābuntur | ||
Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
expugnatus sum | expugnatus eram | expugnatus erō | ||
expugnatus es | expugnatus erās | expugnatus eris | ||
expugnatus est | expugnatus erat | expugnatus erit | ||
expugnati sumus | expugnati erāmus | expugnati erimus | ||
expugnati estis | expugnati erātis | expugnati eritis | ||
expugnati sunt | expugnati erant | expugnati erunt |
SUBJONCTIF PASSIF | ||
---|---|---|
Présent | Imparfait | |
expugner | expugnārer | |
expugnēris (expugnēre) | expugnārēris (expugnārēre) | |
expugnētur | expugnārētur | |
expugnēmur | expugnārēmur | |
expugnēminī | expugnārēminī | |
expugnentur | expugnārentur | |
Parfait | Plus-que-parfait | |
expugnatus sim | expugnatus essem | |
expugnatus sīs | expugnatus essēs | |
expugnatus sit | expugnatus esset | |
expugnati sīmus | expugnati essēmus | |
expugnati sītis | expugnati essētis | |
expugnati sint | expugnati essent |