Aller au contenu

Conjugaison:latin/exprobro

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de exprobrō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
exprobrāre exprobravisse exprobratūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
exprobrārī exprobratus, -a, -um esse exprobratum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
exprobratum, exprobratū

Participe présent actif
exprobrans, -antis
Participe futur actif
exprobratūrus, -a, -um
Participe parfait passif
exprobratus, -a, -um
Adjectif verbal
exprobrandus, -a, -um

  Nominatif : exprobrāre
Accusatif : exprobrāre
Accusatif avec prép. : exprobrandum
Génitif : exprobrandī
Datif : exprobrandō
Ablatif : exprobrandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
exprobrā
exprobrāte

Futur
2PS : exprobrātō
3PS : exprobrātō
2PP : exprobrātōte
3PP : exprobrantō

  Présent
exprobrāre
exprobrāminī

Futur
2PS : exprobrātor
3PS : exprobrātor
2PP : -
3PP : exprobrantor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
exprobrō exprobrābam exprobrābō
exprobrās exprobrābās exprobrābis
exprobrāt exprobrābat exprobrābit
exprobrāmus exprobrābāmus exprobrābimus
exprobrātis exprobrābātis exprobrābitis
exprobrant exprobrābant exprobrābunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
exprobravī exprobraveram exprobraverō
exprobravistī exprobraverās exprobraveris
exprobravit exprobraverat exprobraverit
exprobravimus exprobraverāmus exprobraverimus
exprobravistis exprobraveratis exprobraveritis
exprobravērunt (exprobravēre) exprobraverant exprobraverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
exprobrem exprobrārem
exprobrēs exprobrārēs
exprobret exprobrāret
exprobrēmus exprobrārēmus
exprobrētis exprobrārētis
exprobrent exprobrārent
 
Parfait   Plus-que-parfait
exprobraverim exprobravissem
exprobraverīs exprobravissēs
exprobraverit exprobravisset
exprobraverīmus exprobravissēmus
exprobraverītis exprobravissētis
exprobraverint exprobravissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
exprobror exprobrabar exprobrābor
exprobrāris (exprobrāre) exprobrabāris (exprobrabāre) exprobrāberis (exprobrābere)
exprobrātur exprobrabātur exprobrābitur
exprobrāmur exprobrabāmur exprobrābimur
exprobrāminī exprobrabāminī exprobrābiminī
exprobrāntur exprobrabantur exprobrābuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
exprobratus sum exprobratus eram exprobratus erō
exprobratus es exprobratus erās exprobratus eris
exprobratus est exprobratus erat exprobratus erit
exprobrati sumus exprobrati erāmus exprobrati erimus
exprobrati estis exprobrati erātis exprobrati eritis
exprobrati sunt exprobrati erant exprobrati erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
exprobrer exprobrārer
exprobrēris (exprobrēre) exprobrārēris (exprobrārēre)
exprobrētur exprobrārētur
exprobrēmur exprobrārēmur
exprobrēminī exprobrārēminī
exprobrentur exprobrārentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
exprobratus sim exprobratus essem
exprobratus sīs exprobratus essēs
exprobratus sit exprobratus esset
exprobrati sīmus exprobrati essēmus
exprobrati sītis exprobrati essētis
exprobrati sint exprobrati essent