Aller au contenu

Conjugaison:latin/effringo

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de effringō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
effringere effregisse effractūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
effringī effractus, -a, -um esse effractum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
effractum, effractū

Participe présent actif
effringens, -entis
Participe futur actif
effractūrus, -a, -um
Participe parfait passif
effractus, -a, -um
Adjectif verbal
effringendus, -a, -um

  Nominatif : effringere
Accusatif : effringere
Accusatif avec prép. : effringendum
Génitif : effringendī
Datif : effringendō
Ablatif : effringendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
effringe
effringite

Futur
2PS : effringitō
3PS : effringitō
2PP : effringitōte
3PP : effringuntō

  Présent
effringere
effringiminī

Futur
2PS : effringitor
3PS : effringitor
2PP : -
3PP : effringuntor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
effringō effringēbam effringam
effringis effringēbās effringēs
effringit effringēbat effringet
effringimus effringēbāmus effringēmus
effringitis effringēbātis effringētis
effringunt effringēbant effringent
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
effregī effregeram effregerō
effregistī effregerās effregeris
effregit effregerat effregerit
effregimus effregerāmus effregerimus
effregistis effregeratis effregeritis
effregērunt (effregēre) effregerant effregerint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
effringam effringerem
effringās effringerēs
effringat effringeret
effringāmus effringerēmus
effringātis effringerētis
effringant effringerent
 
Parfait   Plus-que-parfait
effregerim effregissem
effregerīs effregissēs
effregerit effregisset
effregerīmus effregissēmus
effregerītis effregissētis
effregerint effregissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
effringor effringēbar effringar
effringeris (effringere) effringēbāris (effringēbāre) effringēris (effringēre)
effringitur effringēbātur effringētur
effringimur effringēbāmur effringēmur
effringiminī effringēbāminī effringēminī
effringuntur effringēbantur effringentur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
effractus sum effractus eram effractus erō
effractus es effractus erās effractus eris
effractus est effractus erat effractus erit
effracti sumus effracti erāmus effracti erimus
effracti estis effracti erātis effracti eritis
effracti sunt effracti erant effracti erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
effringar effringerer
effringāris (effringāre) effringerēris (effringerēre)
effringātur effringerētur
effringāmur effringerēmur
effringāminī effringerēminī
effringantur effringerentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
effractus sim effractus essem
effractus sīs effractus essēs
effractus sit effractus esset
effracti sīmus effracti essēmus
effracti sītis effracti essētis
effracti sint effracti essent