Aller au contenu

Conjugaison:latin/dissuo

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de dissuō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
dissuere dissuisse dissutūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
dissuī dissutus, -a, -um esse dissutum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
dissutum, dissutū

Participe présent actif
dissuens, -entis
Participe futur actif
dissutūrus, -a, -um
Participe parfait passif
dissutus, -a, -um
Adjectif verbal
dissuendus, -a, -um

  Nominatif : dissuere
Accusatif : dissuere
Accusatif avec prép. : dissuendum
Génitif : dissuendī
Datif : dissuendō
Ablatif : dissuendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
dissue
dissuite

Futur
2PS : dissuitō
3PS : dissuitō
2PP : dissuitōte
3PP : dissuuntō

  Présent
dissuere
dissuiminī

Futur
2PS : dissuitor
3PS : dissuitor
2PP : -
3PP : dissuuntor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
dissuō dissuēbam dissuam
dissuis dissuēbās dissuēs
dissuit dissuēbat dissuet
dissuimus dissuēbāmus dissuēmus
dissuitis dissuēbātis dissuētis
dissuunt dissuēbant dissuent
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
dissuī dissueram dissuerō
dissuistī dissuerās dissueris
dissuit dissuerat dissuerit
dissuimus dissuerāmus dissuerimus
dissuistis dissueratis dissueritis
dissuērunt (dissuēre) dissuerant dissuerint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
dissuam dissuerem
dissuās dissuerēs
dissuat dissueret
dissuāmus dissuerēmus
dissuātis dissuerētis
dissuant dissuerent
 
Parfait   Plus-que-parfait
dissuerim dissuissem
dissuerīs dissuissēs
dissuerit dissuisset
dissuerīmus dissuissēmus
dissuerītis dissuissētis
dissuerint dissuissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
dissuor dissuēbar dissuar
dissueris (dissuere) dissuēbāris (dissuēbāre) dissuēris (dissuēre)
dissuitur dissuēbātur dissuētur
dissuimur dissuēbāmur dissuēmur
dissuiminī dissuēbāminī dissuēminī
dissuuntur dissuēbantur dissuentur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
dissutus sum dissutus eram dissutus erō
dissutus es dissutus erās dissutus eris
dissutus est dissutus erat dissutus erit
dissuti sumus dissuti erāmus dissuti erimus
dissuti estis dissuti erātis dissuti eritis
dissuti sunt dissuti erant dissuti erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
dissuar dissuerer
dissuāris (dissuāre) dissuerēris (dissuerēre)
dissuātur dissuerētur
dissuāmur dissuerēmur
dissuāminī dissuerēminī
dissuantur dissuerentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
dissutus sim dissutus essem
dissutus sīs dissutus essēs
dissutus sit dissutus esset
dissuti sīmus dissuti essēmus
dissuti sītis dissuti essētis
dissuti sint dissuti essent