Aller au contenu

Conjugaison:latin/dispesco

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de dispescō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
dispescere dispescuisse dispestūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
dispescī dispestus, -a, -um esse dispestum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
dispestum, dispestū

Participe présent actif
dispescens, -entis
Participe futur actif
dispestūrus, -a, -um
Participe parfait passif
dispestus, -a, -um
Adjectif verbal
dispescendus, -a, -um

  Nominatif : dispescere
Accusatif : dispescere
Accusatif avec prép. : dispescendum
Génitif : dispescendī
Datif : dispescendō
Ablatif : dispescendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
dispesce
dispescite

Futur
2PS : dispescitō
3PS : dispescitō
2PP : dispescitōte
3PP : dispescuntō

  Présent
dispescere
dispesciminī

Futur
2PS : dispescitor
3PS : dispescitor
2PP : -
3PP : dispescuntor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
dispescō dispescēbam dispescam
dispescis dispescēbās dispescēs
dispescit dispescēbat dispescet
dispescimus dispescēbāmus dispescēmus
dispescitis dispescēbātis dispescētis
dispescunt dispescēbant dispescent
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
dispescuī dispescueram dispescuerō
dispescuistī dispescuerās dispescueris
dispescuit dispescuerat dispescuerit
dispescuimus dispescuerāmus dispescuerimus
dispescuistis dispescueratis dispescueritis
dispescuērunt (dispescuēre) dispescuerant dispescuerint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
dispescam dispescerem
dispescās dispescerēs
dispescat dispesceret
dispescāmus dispescerēmus
dispescātis dispescerētis
dispescant dispescerent
 
Parfait   Plus-que-parfait
dispescuerim dispescuissem
dispescuerīs dispescuissēs
dispescuerit dispescuisset
dispescuerīmus dispescuissēmus
dispescuerītis dispescuissētis
dispescuerint dispescuissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
dispescor dispescēbar dispescar
dispesceris (dispescere) dispescēbāris (dispescēbāre) dispescēris (dispescēre)
dispescitur dispescēbātur dispescētur
dispescimur dispescēbāmur dispescēmur
dispesciminī dispescēbāminī dispescēminī
dispescuntur dispescēbantur dispescentur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
dispestus sum dispestus eram dispestus erō
dispestus es dispestus erās dispestus eris
dispestus est dispestus erat dispestus erit
dispesti sumus dispesti erāmus dispesti erimus
dispesti estis dispesti erātis dispesti eritis
dispesti sunt dispesti erant dispesti erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
dispescar dispescerer
dispescāris (dispescāre) dispescerēris (dispescerēre)
dispescātur dispescerētur
dispescāmur dispescerēmur
dispescāminī dispescerēminī
dispescantur dispescerentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
dispestus sim dispestus essem
dispestus sīs dispestus essēs
dispestus sit dispestus esset
dispesti sīmus dispesti essēmus
dispesti sītis dispesti essētis
dispesti sint dispesti essent