Conjugaison:latin/disjungo
Apparence
Conjugaison de disjungō
INFINITIF | ||||
---|---|---|---|---|
Présent actif | Parfait actif | Futur actif | ||
disjungere | disjunxisse | disjunctūrus, -a, -um esse | ||
Présent passif | Parfait passif | Futur passif | ||
disjungī | disjunctus, -a, -um esse | disjunctum īrī |
PARTICIPE / GÉRONDIF | ||||
---|---|---|---|---|
Participe | Gérondif | |||
SUPIN disjunctum, disjunctū Participe présent actif |
Nominatif : disjungere Accusatif : disjungere Accusatif avec prép. : disjungendum Génitif : disjungendī Datif : disjungendō Ablatif : disjungendō |
IMPÉRATIF | ||||
---|---|---|---|---|
Actif | Passif | |||
Présent disjunge disjungite Futur |
Présent disjungere disjungiminī Futur |
INDICATIF ACTIF | ||||
---|---|---|---|---|
Présent | Imparfait | Futur | ||
disjungō | disjungēbam | disjungam | ||
disjungis | disjungēbās | disjungēs | ||
disjungit | disjungēbat | disjunget | ||
disjungimus | disjungēbāmus | disjungēmus | ||
disjungitis | disjungēbātis | disjungētis | ||
disjungunt | disjungēbant | disjungent | ||
Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
disjunxī | disjunxeram | disjunxerō | ||
disjunxistī | disjunxerās | disjunxeris | ||
disjunxit | disjunxerat | disjunxerit | ||
disjunximus | disjunxerāmus | disjunxerimus | ||
disjunxistis | disjunxeratis | disjunxeritis | ||
disjunxērunt (disjunxēre) | disjunxerant | disjunxerint |
SUBJONCTIF ACTIF | ||
---|---|---|
Présent | Imparfait | |
disjungam | disjungerem | |
disjungās | disjungerēs | |
disjungat | disjungeret | |
disjungāmus | disjungerēmus | |
disjungātis | disjungerētis | |
disjungant | disjungerent | |
Parfait | Plus-que-parfait | |
disjunxerim | disjunxissem | |
disjunxerīs | disjunxissēs | |
disjunxerit | disjunxisset | |
disjunxerīmus | disjunxissēmus | |
disjunxerītis | disjunxissētis | |
disjunxerint | disjunxissent |
INDICATIF PASSIF | ||||
---|---|---|---|---|
Présent | Imparfait | Futur | ||
disjungor | disjungēbar | disjungar | ||
disjungeris (disjungere) | disjungēbāris (disjungēbāre) | disjungēris (disjungēre) | ||
disjungitur | disjungēbātur | disjungētur | ||
disjungimur | disjungēbāmur | disjungēmur | ||
disjungiminī | disjungēbāminī | disjungēminī | ||
disjunguntur | disjungēbantur | disjungentur | ||
Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
disjunctus sum | disjunctus eram | disjunctus erō | ||
disjunctus es | disjunctus erās | disjunctus eris | ||
disjunctus est | disjunctus erat | disjunctus erit | ||
disjuncti sumus | disjuncti erāmus | disjuncti erimus | ||
disjuncti estis | disjuncti erātis | disjuncti eritis | ||
disjuncti sunt | disjuncti erant | disjuncti erunt |
SUBJONCTIF PASSIF | ||
---|---|---|
Présent | Imparfait | |
disjungar | disjungerer | |
disjungāris (disjungāre) | disjungerēris (disjungerēre) | |
disjungātur | disjungerētur | |
disjungāmur | disjungerēmur | |
disjungāminī | disjungerēminī | |
disjungantur | disjungerentur | |
Parfait | Plus-que-parfait | |
disjunctus sim | disjunctus essem | |
disjunctus sīs | disjunctus essēs | |
disjunctus sit | disjunctus esset | |
disjuncti sīmus | disjuncti essēmus | |
disjuncti sītis | disjuncti essētis | |
disjuncti sint | disjuncti essent |