Conjugaison:latin/disjicio

Conjugaison de disjiciō

INFINITIF
Présent actif		Parfait actif		Futur actif
disjicĕre		disjecisse		disjectūrus, -a, -um esse
Présent passif		Parfait passif		Futur passif
disjicī		disjectus, -a, -um esse		disjectum īrī

PARTICIPE / GÉRONDIF
Participe			Gérondif
	SUPIN disjectum, disjectū Participe présent actif disjiciens, -entis Participe futur actif disjectūrus, -a, -um Participe parfait passif disjectus, -a, -um Adjectif verbal (participe futur passif) disjiciendus, -a, -um			Nominatif : disjicĕre Accusatif : disjicĕre Accusatif avec prép. : disjiciendum Génitif : disjiciendī Datif : disjiciendō Ablatif : disjiciendō

IMPÉRATIF
Actif			Passif
	Présent disjice disjicite Futur 2PS : disjicitō 3PS : disjicitō 2PP : disjicitōte 3PP : disjiciuntō			Présent disjicĕre disjiciminī Futur 2PS : disjicitor 3PS : disjicitor 2PP : - 3PP : disjiciuntor

INDICATIF ACTIF
Présent		Imparfait		Futur
disjiciō		disjiciēbam		disjiciam
disjicīs		disjiciēbās		disjiciēs
disjicīt		disjiciēbat		disjiciet
disjicīmus		disjiciēbāmus		disjiciēmus
disjicītis		disjiciēbātis		disjiciētis
disjiciunt		disjiciēbant		disjicient
Parfait		Plus-que-parfait		Futur antérieur
disjecī		disjeceram		disjecerō
disjecistī		disjecerās		disjeceris
disjecit		disjecerat		disjecerit
disjecimus		disjecerāmus		disjecerimus
disjecistis		disjeceratis		disjeceritis
disjecērunt (disjecēre)		disjecerant		disjecerint

SUBJONCTIF ACTIF
Présent		Imparfait
disjiciam		disjicerem
disjiciās		disjicerēs
disjiciat		disjiceret
disjiciāmus		disjicerēmus
disjiciātis		disjicerētis
disjiciant		disjicerent
Parfait		Plus-que-parfait
disjecerim		disjecissem
disjecerīs		disjecissēs
disjecerit		disjecisset
disjecerīmus		disjecissēmus
disjecerītis		disjecissētis
disjecerint		disjecissent

INDICATIF PASSIF
Présent		Imparfait		Futur
disjicior		disjicēbar		disjiciar
disjiceris (disjicere)		disjicēbāris (disjicēbāre)		disjiciēris (disjiciēre)
disjicitur		disjicēbātur		disjiciētur
disjicimur		disjicēbāmur		disjiciēmur
disjiciminī		disjicēbāminī		disjiciēminī
disjiciuntur		disjicēbantur		disjicientur
Parfait		Plus-que-parfait		Futur antérieur
disjectus sum		disjectus eram		disjectus erō
disjectus es		disjectus erās		disjectus eris
disjectus est		disjectus erat		disjectus erit
disjecti sumus		disjecti erāmus		disjecti erimus
disjecti estis		disjecti erātis		disjecti eritis
disjecti sunt		disjecti erant		disjecti erunt

SUBJONCTIF PASSIF
Présent		Imparfait
disjiciar		disjicerer
disjiciāris (disjiciāre)		disjicerēris (disjicerēre)
disjiciātur		disjicerētur
disjiciāmur		disjicerēmur
disjiciāminī		disjicerēminī
disjiciantur		disjicerentur
Parfait		Plus-que-parfait
disjectus sim		disjectus essem
disjectus sīs		disjectus essēs
disjectus sit		disjectus esset
disjecti sīmus		disjecti essēmus
disjecti sītis		disjecti essētis
disjecti sint		disjecti essent