Conjugaison:latin/dignosco
Conjugaison de dignoscō
| INFINITIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Présent actif | Parfait actif | Futur actif | ||
| dignoscere | dignovisse | dignitūrus, -a, -um esse | ||
| Présent passif | Parfait passif | Futur passif | ||
| dignoscī | dignitus, -a, -um esse | dignitum īrī | ||
| PARTICIPE / GÉRONDIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Participe | Gérondif | |||
| SUPIN dignitum, dignitū Participe présent actif |
Nominatif : dignoscere Accusatif : dignoscere Accusatif avec prép. : dignoscendum Génitif : dignoscendī Datif : dignoscendō Ablatif : dignoscendō | |||
| IMPÉRATIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Actif | Passif | |||
| Présent dignosce dignoscite Futur |
Présent dignoscere dignosciminī Futur | |||
| INDICATIF ACTIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Présent | Imparfait | Futur | ||
| dignoscō | dignoscēbam | dignoscam | ||
| dignoscis | dignoscēbās | dignoscēs | ||
| dignoscit | dignoscēbat | dignoscet | ||
| dignoscimus | dignoscēbāmus | dignoscēmus | ||
| dignoscitis | dignoscēbātis | dignoscētis | ||
| dignoscunt | dignoscēbant | dignoscent | ||
| Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
| dignovī | dignoveram | dignoverō | ||
| dignovistī | dignoverās | dignoveris | ||
| dignovit | dignoverat | dignoverit | ||
| dignovimus | dignoverāmus | dignoverimus | ||
| dignovistis | dignoveratis | dignoveritis | ||
| dignovērunt (dignovēre) | dignoverant | dignoverint | ||
| SUBJONCTIF ACTIF | ||
|---|---|---|
| Présent | Imparfait | |
| dignoscam | dignoscerem | |
| dignoscās | dignoscerēs | |
| dignoscat | dignosceret | |
| dignoscāmus | dignoscerēmus | |
| dignoscātis | dignoscerētis | |
| dignoscant | dignoscerent | |
| Parfait | Plus-que-parfait | |
| dignoverim | dignovissem | |
| dignoverīs | dignovissēs | |
| dignoverit | dignovisset | |
| dignoverīmus | dignovissēmus | |
| dignoverītis | dignovissētis | |
| dignoverint | dignovissent | |
| INDICATIF PASSIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Présent | Imparfait | Futur | ||
| dignoscor | dignoscēbar | dignoscar | ||
| dignosceris (dignoscere) | dignoscēbāris (dignoscēbāre) | dignoscēris (dignoscēre) | ||
| dignoscitur | dignoscēbātur | dignoscētur | ||
| dignoscimur | dignoscēbāmur | dignoscēmur | ||
| dignosciminī | dignoscēbāminī | dignoscēminī | ||
| dignoscuntur | dignoscēbantur | dignoscentur | ||
| Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
| dignitus sum | dignitus eram | dignitus erō | ||
| dignitus es | dignitus erās | dignitus eris | ||
| dignitus est | dignitus erat | dignitus erit | ||
| digniti sumus | digniti erāmus | digniti erimus | ||
| digniti estis | digniti erātis | digniti eritis | ||
| digniti sunt | digniti erant | digniti erunt | ||
| SUBJONCTIF PASSIF | ||
|---|---|---|
| Présent | Imparfait | |
| dignoscar | dignoscerer | |
| dignoscāris (dignoscāre) | dignoscerēris (dignoscerēre) | |
| dignoscātur | dignoscerētur | |
| dignoscāmur | dignoscerēmur | |
| dignoscāminī | dignoscerēminī | |
| dignoscantur | dignoscerentur | |
| Parfait | Plus-que-parfait | |
| dignitus sim | dignitus essem | |
| dignitus sīs | dignitus essēs | |
| dignitus sit | dignitus esset | |
| digniti sīmus | digniti essēmus | |
| digniti sītis | digniti essētis | |
| digniti sint | digniti essent | |