Aller au contenu

Conjugaison:latin/convello

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de convellō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
convellere convellisse convulsūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
convellī convulsus, -a, -um esse convulsum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
convulsum, convulsū

Participe présent actif
convellens, -entis
Participe futur actif
convulsūrus, -a, -um
Participe parfait passif
convulsus, -a, -um
Adjectif verbal
convellendus, -a, -um

  Nominatif : convellere
Accusatif : convellere
Accusatif avec prép. : convellendum
Génitif : convellendī
Datif : convellendō
Ablatif : convellendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
convelle
convellite

Futur
2PS : convellitō
3PS : convellitō
2PP : convellitōte
3PP : convelluntō

  Présent
convellere
convelliminī

Futur
2PS : convellitor
3PS : convellitor
2PP : -
3PP : convelluntor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
convellō convellēbam convellam
convellis convellēbās convellēs
convellit convellēbat convellet
convellimus convellēbāmus convellēmus
convellitis convellēbātis convellētis
convellunt convellēbant convellent
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
convellī convelleram convellerō
convellistī convellerās convelleris
convellit convellerat convellerit
convellimus convellerāmus convellerimus
convellistis convelleratis convelleritis
convellērunt (convellēre) convellerant convellerint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
convellam convellerem
convellās convellerēs
convellat convelleret
convellāmus convellerēmus
convellātis convellerētis
convellant convellerent
 
Parfait   Plus-que-parfait
convellerim convellissem
convellerīs convellissēs
convellerit convellisset
convellerīmus convellissēmus
convellerītis convellissētis
convellerint convellissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
convellor convellēbar convellar
convelleris (convellere) convellēbāris (convellēbāre) convellēris (convellēre)
convellitur convellēbātur convellētur
convellimur convellēbāmur convellēmur
convelliminī convellēbāminī convellēminī
convelluntur convellēbantur convellentur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
convulsus sum convulsus eram convulsus erō
convulsus es convulsus erās convulsus eris
convulsus est convulsus erat convulsus erit
convulsi sumus convulsi erāmus convulsi erimus
convulsi estis convulsi erātis convulsi eritis
convulsi sunt convulsi erant convulsi erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
convellar convellerer
convellāris (convellāre) convellerēris (convellerēre)
convellātur convellerētur
convellāmur convellerēmur
convellāminī convellerēminī
convellantur convellerentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
convulsus sim convulsus essem
convulsus sīs convulsus essēs
convulsus sit convulsus esset
convulsi sīmus convulsi essēmus
convulsi sītis convulsi essētis
convulsi sint convulsi essent