Aller au contenu

Conjugaison:latin/confuto

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de confutō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
confutāre confutavisse confutatūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
confutārī confutatus, -a, -um esse confutatum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
confutatum, confutatū

Participe présent actif
confutans, -antis
Participe futur actif
confutatūrus, -a, -um
Participe parfait passif
confutatus, -a, -um
Adjectif verbal
confutandus, -a, -um

  Nominatif : confutāre
Accusatif : confutāre
Accusatif avec prép. : confutandum
Génitif : confutandī
Datif : confutandō
Ablatif : confutandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
confutā
confutāte

Futur
2PS : confutātō
3PS : confutātō
2PP : confutātōte
3PP : confutantō

  Présent
confutāre
confutāminī

Futur
2PS : confutātor
3PS : confutātor
2PP : -
3PP : confutantor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
confutō confutābam confutābō
confutās confutābās confutābis
confutāt confutābat confutābit
confutāmus confutābāmus confutābimus
confutātis confutābātis confutābitis
confutant confutābant confutābunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
confutavī confutaveram confutaverō
confutavistī confutaverās confutaveris
confutavit confutaverat confutaverit
confutavimus confutaverāmus confutaverimus
confutavistis confutaveratis confutaveritis
confutavērunt (confutavēre) confutaverant confutaverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
confutem confutārem
confutēs confutārēs
confutet confutāret
confutēmus confutārēmus
confutētis confutārētis
confutent confutārent
 
Parfait   Plus-que-parfait
confutaverim confutavissem
confutaverīs confutavissēs
confutaverit confutavisset
confutaverīmus confutavissēmus
confutaverītis confutavissētis
confutaverint confutavissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
confutor confutabar confutābor
confutāris (confutāre) confutabāris (confutabāre) confutāberis (confutābere)
confutātur confutabātur confutābitur
confutāmur confutabāmur confutābimur
confutāminī confutabāminī confutābiminī
confutāntur confutabantur confutābuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
confutatus sum confutatus eram confutatus erō
confutatus es confutatus erās confutatus eris
confutatus est confutatus erat confutatus erit
confutati sumus confutati erāmus confutati erimus
confutati estis confutati erātis confutati eritis
confutati sunt confutati erant confutati erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
confuter confutārer
confutēris (confutēre) confutārēris (confutārēre)
confutētur confutārētur
confutēmur confutārēmur
confutēminī confutārēminī
confutentur confutārentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
confutatus sim confutatus essem
confutatus sīs confutatus essēs
confutatus sit confutatus esset
confutati sīmus confutati essēmus
confutati sītis confutati essētis
confutati sint confutati essent