Aller au contenu

Conjugaison:latin/concurro

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de concurrō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
concurrere concurrisse concursūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
concurrī concursus, -a, -um esse concursum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
concursum, concursū

Participe présent actif
concurrens, -entis
Participe futur actif
concursūrus, -a, -um
Participe parfait passif
concursus, -a, -um
Adjectif verbal (participe futur passif)
concurrendus, -a, -um

  Nominatif : concurrere
Accusatif : concurrere
Accusatif avec prép. : concurrendum
Génitif : concurrendī
Datif : concurrendō
Ablatif : concurrendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
concurre
concurrite

Futur
2PS : concurritō
3PS : concurritō
2PP : concurritōte
3PP : concurruntō

  Présent
concurrere
concurriminī

Futur
2PS : concurritor
3PS : concurritor
2PP : -
3PP : concurruntor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
concurrō concurrēbam concurram
concurris concurrēbās concurrēs
concurrit concurrēbat concurret
concurrimus concurrēbāmus concurrēmus
concurritis concurrēbātis concurrētis
concurrunt concurrēbant concurrent
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
concurrī concurreram concurrerō
concurristī concurrerās concurreris
concurrit concurrerat concurrerit
concurrimus concurrerāmus concurrerimus
concurristis concurreratis concurreritis
concurrērunt (concurrēre) concurrerant concurrerint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
concurram concurrerem
concurrās concurrerēs
concurrat concurreret
concurrāmus concurrerēmus
concurrātis concurrerētis
concurrant concurrerent
 
Parfait   Plus-que-parfait
concurrerim concurrissem
concurrerīs concurrissēs
concurrerit concurrisset
concurrerīmus concurrissēmus
concurrerītis concurrissētis
concurrerint concurrissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
concurror concurrēbar concurrar
concurreris (concurrere) concurrēbāris (concurrēbāre) concurrēris (concurrēre)
concurritur concurrēbātur concurrētur
concurrimur concurrēbāmur concurrēmur
concurriminī concurrēbāminī concurrēminī
concurruntur concurrēbantur concurrentur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
concursus sum concursus eram concursus erō
concursus es concursus erās concursus eris
concursus est concursus erat concursus erit
concursi sumus concursi erāmus concursi erimus
concursi estis concursi erātis concursi eritis
concursi sunt concursi erant concursi erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
concurrar concurrerer
concurrāris (concurrāre) concurrerēris (concurrerēre)
concurrātur concurrerētur
concurrāmur concurrerēmur
concurrāminī concurrerēminī
concurrantur concurrerentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
concursus sim concursus essem
concursus sīs concursus essēs
concursus sit concursus esset
concursi sīmus concursi essēmus
concursi sītis concursi essētis
concursi sint concursi essent