Aller au contenu

Conjugaison:latin/concito

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de concitō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
concitāre concitavisse concitatūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
concitārī concitatus, -a, -um esse concitatum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
concitatum, concitatū

Participe présent actif
concitans, -antis
Participe futur actif
concitatūrus, -a, -um
Participe parfait passif
concitatus, -a, -um
Adjectif verbal (participe futur passif)
concitandus, -a, -um

  Nominatif : concitāre
Accusatif : concitāre
Accusatif avec prép. : concitandum
Génitif : concitandī
Datif : concitandō
Ablatif : concitandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
concitā
concitāte

Futur
2PS : concitātō
3PS : concitātō
2PP : concitātōte
3PP : concitantō

  Présent
concitāre
concitāminī

Futur
2PS : concitātor
3PS : concitātor
2PP : -
3PP : concitantor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
concitō concitābam concitābō
concitās concitābās concitābis
concitāt concitābat concitābit
concitāmus concitābāmus concitābimus
concitātis concitābātis concitābitis
concitant concitābant concitābunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
concitavī concitaveram concitaverō
concitavistī concitaverās concitaveris
concitavit concitaverat concitaverit
concitavimus concitaverāmus concitaverimus
concitavistis concitaveratis concitaveritis
concitavērunt (concitavēre) concitaverant concitaverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
concitem concitārem
concitēs concitārēs
concitet concitāret
concitēmus concitārēmus
concitētis concitārētis
concitent concitārent
 
Parfait   Plus-que-parfait
concitaverim concitavissem
concitaverīs concitavissēs
concitaverit concitavisset
concitaverīmus concitavissēmus
concitaverītis concitavissētis
concitaverint concitavissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
concitor concitabar concitābor
concitāris (concitāre) concitabāris (concitabāre) concitāberis (concitābere)
concitātur concitabātur concitābitur
concitāmur concitabāmur concitābimur
concitāminī concitabāminī concitābiminī
concitāntur concitabantur concitābuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
concitatus sum concitatus eram concitatus erō
concitatus es concitatus erās concitatus eris
concitatus est concitatus erat concitatus erit
concitati sumus concitati erāmus concitati erimus
concitati estis concitati erātis concitati eritis
concitati sunt concitati erant concitati erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
conciter concitārer
concitēris (concitēre) concitārēris (concitārēre)
concitētur concitārētur
concitēmur concitārēmur
concitēminī concitārēminī
concitentur concitārentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
concitatus sim concitatus essem
concitatus sīs concitatus essēs
concitatus sit concitatus esset
concitati sīmus concitati essēmus
concitati sītis concitati essētis
concitati sint concitati essent