Conjugaison:latin/cognosco
Conjugaison de cognoscō
| INFINITIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Présent actif | Parfait actif | Futur actif | ||
| cognoscere | cognovisse | cognitūrus, -a, -um esse | ||
| Présent passif | Parfait passif | Futur passif | ||
| cognoscī | cognitus, -a, -um esse | cognitum īrī | ||
| PARTICIPE / GÉRONDIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Participe | Gérondif | |||
| SUPIN cognitum, cognitū Participe présent actif |
Nominatif : cognoscere Accusatif : cognoscere Accusatif avec prép. : cognoscendum Génitif : cognoscendī Datif : cognoscendō Ablatif : cognoscendō | |||
| IMPÉRATIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Actif | Passif | |||
| Présent cognosce cognoscite Futur |
Présent cognoscere cognosciminī Futur | |||
| INDICATIF ACTIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Présent | Imparfait | Futur | ||
| cognoscō | cognoscēbam | cognoscam | ||
| cognoscis | cognoscēbās | cognoscēs | ||
| cognoscit | cognoscēbat | cognoscet | ||
| cognoscimus | cognoscēbāmus | cognoscēmus | ||
| cognoscitis | cognoscēbātis | cognoscētis | ||
| cognoscunt | cognoscēbant | cognoscent | ||
| Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
| cognovī | cognoveram | cognoverō | ||
| cognovistī | cognoverās | cognoveris | ||
| cognovit | cognoverat | cognoverit | ||
| cognovimus | cognoverāmus | cognoverimus | ||
| cognovistis | cognoveratis | cognoveritis | ||
| cognovērunt (cognovēre) | cognoverant | cognoverint | ||
| SUBJONCTIF ACTIF | ||
|---|---|---|
| Présent | Imparfait | |
| cognoscam | cognoscerem | |
| cognoscās | cognoscerēs | |
| cognoscat | cognosceret | |
| cognoscāmus | cognoscerēmus | |
| cognoscātis | cognoscerētis | |
| cognoscant | cognoscerent | |
| Parfait | Plus-que-parfait | |
| cognoverim | cognovissem | |
| cognoverīs | cognovissēs | |
| cognoverit | cognovisset | |
| cognoverīmus | cognovissēmus | |
| cognoverītis | cognovissētis | |
| cognoverint | cognovissent | |
| INDICATIF PASSIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Présent | Imparfait | Futur | ||
| cognoscor | cognoscēbar | cognoscar | ||
| cognosceris (cognoscere) | cognoscēbāris (cognoscēbāre) | cognoscēris (cognoscēre) | ||
| cognoscitur | cognoscēbātur | cognoscētur | ||
| cognoscimur | cognoscēbāmur | cognoscēmur | ||
| cognosciminī | cognoscēbāminī | cognoscēminī | ||
| cognoscuntur | cognoscēbantur | cognoscentur | ||
| Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
| cognitus sum | cognitus eram | cognitus erō | ||
| cognitus es | cognitus erās | cognitus eris | ||
| cognitus est | cognitus erat | cognitus erit | ||
| cogniti sumus | cogniti erāmus | cogniti erimus | ||
| cogniti estis | cogniti erātis | cogniti eritis | ||
| cogniti sunt | cogniti erant | cogniti erunt | ||
| SUBJONCTIF PASSIF | ||
|---|---|---|
| Présent | Imparfait | |
| cognoscar | cognoscerer | |
| cognoscāris (cognoscāre) | cognoscerēris (cognoscerēre) | |
| cognoscātur | cognoscerētur | |
| cognoscāmur | cognoscerēmur | |
| cognoscāminī | cognoscerēminī | |
| cognoscantur | cognoscerentur | |
| Parfait | Plus-que-parfait | |
| cognitus sim | cognitus essem | |
| cognitus sīs | cognitus essēs | |
| cognitus sit | cognitus esset | |
| cogniti sīmus | cogniti essēmus | |
| cogniti sītis | cogniti essētis | |
| cogniti sint | cogniti essent | |