Conjugaison:latin/assimulo
Apparence
Conjugaison de assimulō
INFINITIF | ||||
---|---|---|---|---|
Présent actif | Parfait actif | Futur actif | ||
assimulāre | assimulavisse | assimulatūrus, -a, -um esse | ||
Présent passif | Parfait passif | Futur passif | ||
assimulārī | assimulatus, -a, -um esse | assimulatum īrī |
PARTICIPE / GÉRONDIF | ||||
---|---|---|---|---|
Participe | Gérondif | |||
SUPIN assimulatum, assimulatū Participe présent actif |
Nominatif : assimulāre Accusatif : assimulāre Accusatif avec prép. : assimulandum Génitif : assimulandī Datif : assimulandō Ablatif : assimulandō |
IMPÉRATIF | ||||
---|---|---|---|---|
Actif | Passif | |||
Présent assimulā assimulāte Futur |
Présent assimulāre assimulāminī Futur |
INDICATIF ACTIF | ||||
---|---|---|---|---|
Présent | Imparfait | Futur | ||
assimulō | assimulābam | assimulābō | ||
assimulās | assimulābās | assimulābis | ||
assimulāt | assimulābat | assimulābit | ||
assimulāmus | assimulābāmus | assimulābimus | ||
assimulātis | assimulābātis | assimulābitis | ||
assimulant | assimulābant | assimulābunt | ||
Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
assimulavī | assimulaveram | assimulaverō | ||
assimulavistī | assimulaverās | assimulaveris | ||
assimulavit | assimulaverat | assimulaverit | ||
assimulavimus | assimulaverāmus | assimulaverimus | ||
assimulavistis | assimulaveratis | assimulaveritis | ||
assimulavērunt (assimulavēre) | assimulaverant | assimulaverint |
SUBJONCTIF ACTIF | ||
---|---|---|
Présent | Imparfait | |
assimulem | assimulārem | |
assimulēs | assimulārēs | |
assimulet | assimulāret | |
assimulēmus | assimulārēmus | |
assimulētis | assimulārētis | |
assimulent | assimulārent | |
Parfait | Plus-que-parfait | |
assimulaverim | assimulavissem | |
assimulaverīs | assimulavissēs | |
assimulaverit | assimulavisset | |
assimulaverīmus | assimulavissēmus | |
assimulaverītis | assimulavissētis | |
assimulaverint | assimulavissent |
INDICATIF PASSIF | ||||
---|---|---|---|---|
Présent | Imparfait | Futur | ||
assimulor | assimulabar | assimulābor | ||
assimulāris (assimulāre) | assimulabāris (assimulabāre) | assimulāberis (assimulābere) | ||
assimulātur | assimulabātur | assimulābitur | ||
assimulāmur | assimulabāmur | assimulābimur | ||
assimulāminī | assimulabāminī | assimulābiminī | ||
assimulāntur | assimulabantur | assimulābuntur | ||
Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
assimulatus sum | assimulatus eram | assimulatus erō | ||
assimulatus es | assimulatus erās | assimulatus eris | ||
assimulatus est | assimulatus erat | assimulatus erit | ||
assimulati sumus | assimulati erāmus | assimulati erimus | ||
assimulati estis | assimulati erātis | assimulati eritis | ||
assimulati sunt | assimulati erant | assimulati erunt |
SUBJONCTIF PASSIF | ||
---|---|---|
Présent | Imparfait | |
assimuler | assimulārer | |
assimulēris (assimulēre) | assimulārēris (assimulārēre) | |
assimulētur | assimulārētur | |
assimulēmur | assimulārēmur | |
assimulēminī | assimulārēminī | |
assimulentur | assimulārentur | |
Parfait | Plus-que-parfait | |
assimulatus sim | assimulatus essem | |
assimulatus sīs | assimulatus essēs | |
assimulatus sit | assimulatus esset | |
assimulati sīmus | assimulati essēmus | |
assimulati sītis | assimulati essētis | |
assimulati sint | assimulati essent |