Conjugaison:latin/anculo
Apparence
Conjugaison de anculō
INFINITIF | ||||
---|---|---|---|---|
Présent actif | Parfait actif | Futur actif | ||
anculāre | anculavisse | anculatūrus, -a, -um esse | ||
Présent passif | Parfait passif | Futur passif | ||
anculārī | anculatus, -a, -um esse | anculatum īrī |
PARTICIPE / GÉRONDIF | ||||
---|---|---|---|---|
Participe | Gérondif | |||
SUPIN anculatum, anculatū Participe présent actif |
Nominatif : anculāre Accusatif : anculāre Accusatif avec prép. : anculandum Génitif : anculandī Datif : anculandō Ablatif : anculandō |
IMPÉRATIF | ||||
---|---|---|---|---|
Actif | Passif | |||
Présent anculā anculāte Futur |
Présent anculāre anculāminī Futur |
INDICATIF ACTIF | ||||
---|---|---|---|---|
Présent | Imparfait | Futur | ||
anculō | anculābam | anculābō | ||
anculās | anculābās | anculābis | ||
anculāt | anculābat | anculābit | ||
anculāmus | anculābāmus | anculābimus | ||
anculātis | anculābātis | anculābitis | ||
anculant | anculābant | anculābunt | ||
Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
anculavī | anculaveram | anculaverō | ||
anculavistī | anculaverās | anculaveris | ||
anculavit | anculaverat | anculaverit | ||
anculavimus | anculaverāmus | anculaverimus | ||
anculavistis | anculaveratis | anculaveritis | ||
anculavērunt (anculavēre) | anculaverant | anculaverint |
SUBJONCTIF ACTIF | ||
---|---|---|
Présent | Imparfait | |
anculem | anculārem | |
anculēs | anculārēs | |
anculet | anculāret | |
anculēmus | anculārēmus | |
anculētis | anculārētis | |
anculent | anculārent | |
Parfait | Plus-que-parfait | |
anculaverim | anculavissem | |
anculaverīs | anculavissēs | |
anculaverit | anculavisset | |
anculaverīmus | anculavissēmus | |
anculaverītis | anculavissētis | |
anculaverint | anculavissent |
INDICATIF PASSIF | ||||
---|---|---|---|---|
Présent | Imparfait | Futur | ||
anculor | anculabar | anculābor | ||
anculāris (anculāre) | anculabāris (anculabāre) | anculāberis (anculābere) | ||
anculātur | anculabātur | anculābitur | ||
anculāmur | anculabāmur | anculābimur | ||
anculāminī | anculabāminī | anculābiminī | ||
anculāntur | anculabantur | anculābuntur | ||
Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
anculatus sum | anculatus eram | anculatus erō | ||
anculatus es | anculatus erās | anculatus eris | ||
anculatus est | anculatus erat | anculatus erit | ||
anculati sumus | anculati erāmus | anculati erimus | ||
anculati estis | anculati erātis | anculati eritis | ||
anculati sunt | anculati erant | anculati erunt |
SUBJONCTIF PASSIF | ||
---|---|---|
Présent | Imparfait | |
anculer | anculārer | |
anculēris (anculēre) | anculārēris (anculārēre) | |
anculētur | anculārētur | |
anculēmur | anculārēmur | |
anculēminī | anculārēminī | |
anculentur | anculārentur | |
Parfait | Plus-que-parfait | |
anculatus sim | anculatus essem | |
anculatus sīs | anculatus essēs | |
anculatus sit | anculatus esset | |
anculati sīmus | anculati essēmus | |
anculati sītis | anculati essētis | |
anculati sint | anculati essent |