Conjugaison:latin/adfirmo
Apparence
Conjugaison de adfirmō
INFINITIF | ||||
---|---|---|---|---|
Présent actif | Parfait actif | Futur actif | ||
adfirmāre | adfirmavisse | adfirmatūrus, -a, -um esse | ||
Présent passif | Parfait passif | Futur passif | ||
adfirmārī | adfirmatus, -a, -um esse | adfirmatum īrī |
PARTICIPE / GÉRONDIF | ||||
---|---|---|---|---|
Participe | Gérondif | |||
SUPIN adfirmatum, adfirmatū Participe présent actif |
Nominatif : adfirmāre Accusatif : adfirmāre Accusatif avec prép. : adfirmandum Génitif : adfirmandī Datif : adfirmandō Ablatif : adfirmandō |
IMPÉRATIF | ||||
---|---|---|---|---|
Actif | Passif | |||
Présent adfirmā adfirmāte Futur |
Présent adfirmāre adfirmāminī Futur |
INDICATIF ACTIF | ||||
---|---|---|---|---|
Présent | Imparfait | Futur | ||
adfirmō | adfirmābam | adfirmābō | ||
adfirmās | adfirmābās | adfirmābis | ||
adfirmāt | adfirmābat | adfirmābit | ||
adfirmāmus | adfirmābāmus | adfirmābimus | ||
adfirmātis | adfirmābātis | adfirmābitis | ||
adfirmant | adfirmābant | adfirmābunt | ||
Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
adfirmavī | adfirmaveram | adfirmaverō | ||
adfirmavistī | adfirmaverās | adfirmaveris | ||
adfirmavit | adfirmaverat | adfirmaverit | ||
adfirmavimus | adfirmaverāmus | adfirmaverimus | ||
adfirmavistis | adfirmaveratis | adfirmaveritis | ||
adfirmavērunt (adfirmavēre) | adfirmaverant | adfirmaverint |
SUBJONCTIF ACTIF | ||
---|---|---|
Présent | Imparfait | |
adfirmem | adfirmārem | |
adfirmēs | adfirmārēs | |
adfirmet | adfirmāret | |
adfirmēmus | adfirmārēmus | |
adfirmētis | adfirmārētis | |
adfirment | adfirmārent | |
Parfait | Plus-que-parfait | |
adfirmaverim | adfirmavissem | |
adfirmaverīs | adfirmavissēs | |
adfirmaverit | adfirmavisset | |
adfirmaverīmus | adfirmavissēmus | |
adfirmaverītis | adfirmavissētis | |
adfirmaverint | adfirmavissent |
INDICATIF PASSIF | ||||
---|---|---|---|---|
Présent | Imparfait | Futur | ||
adfirmor | adfirmabar | adfirmābor | ||
adfirmāris (adfirmāre) | adfirmabāris (adfirmabāre) | adfirmāberis (adfirmābere) | ||
adfirmātur | adfirmabātur | adfirmābitur | ||
adfirmāmur | adfirmabāmur | adfirmābimur | ||
adfirmāminī | adfirmabāminī | adfirmābiminī | ||
adfirmāntur | adfirmabantur | adfirmābuntur | ||
Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
adfirmatus sum | adfirmatus eram | adfirmatus erō | ||
adfirmatus es | adfirmatus erās | adfirmatus eris | ||
adfirmatus est | adfirmatus erat | adfirmatus erit | ||
adfirmati sumus | adfirmati erāmus | adfirmati erimus | ||
adfirmati estis | adfirmati erātis | adfirmati eritis | ||
adfirmati sunt | adfirmati erant | adfirmati erunt |
SUBJONCTIF PASSIF | ||
---|---|---|
Présent | Imparfait | |
adfirmer | adfirmārer | |
adfirmēris (adfirmēre) | adfirmārēris (adfirmārēre) | |
adfirmētur | adfirmārētur | |
adfirmēmur | adfirmārēmur | |
adfirmēminī | adfirmārēminī | |
adfirmentur | adfirmārentur | |
Parfait | Plus-que-parfait | |
adfirmatus sim | adfirmatus essem | |
adfirmatus sīs | adfirmatus essēs | |
adfirmatus sit | adfirmatus esset | |
adfirmati sīmus | adfirmati essēmus | |
adfirmati sītis | adfirmati essētis | |
adfirmati sint | adfirmati essent |