Conjugaison:italien/disinvitare
Apparence
disinvitare, verbe régulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere.
Modes impersonnels
[modifier le wikicode]Mode | Présent | Passé | |||
---|---|---|---|---|---|
Infinitif | disinvitare | \di.zin.vi.ˈta.re\ | avere | disinvitato | \a.ˈve.re di.zin.vi.ˈta.to\ |
Gérondif | disinvitando | \di.zin.vi.ˈtan.do\ | avendo | disinvitato | \a.ˈven.do di.zin.vi.ˈta.to\ |
Participe | disinvitante | \di.zin.vi.ˈtan.te\ | disinvitato | \di.zin.vi.ˈta.to\ |
Indicatif
[modifier le wikicode]Conditionnel
[modifier le wikicode]
|
|
Subjonctif
[modifier le wikicode]
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Impératif
[modifier le wikicode]
|
|