Conjugaison:italien/arcuare
Apparence
arcuare, verbe irrégulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere.
Modes impersonnels
[modifier le wikicode]Mode | Présent | Passé | |||
---|---|---|---|---|---|
Infinitif | arcuare | \ar.ku.ˈa.re\ | avere | arcuato | \a.ˈve.re ar.ku.ˈa.to\ |
Gérondif | arcuando | \ar.ku.ˈan.do\ | avendo | arcuato | \a.ˈven.do ar.ku.ˈa.to\ |
Participe | arcuante | \ar.ku.ˈan.te\ | arcuato | \ar.ku.ˈa.to\ |
Indicatif
[modifier le wikicode]Conditionnel
[modifier le wikicode]
|
|
Subjonctif
[modifier le wikicode]
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Impératif
[modifier le wikicode]
|
|