Conjugaison:grec ancien/ῥοφέω

   Présent : ῥοφῶ, ῥοφοῦμαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ῥοφῶ	ῥοφεῖς	ῥοφεῖ	ῥοφεῖτον	ῥοφεῖτον	ῥοφοῦμεν	ῥοφεῖτε	ῥοφοῦσῐ/ ῥοφοῦσῐν
	subjonctif	ῥοφῶ	ῥοφῇς	ῥοφῇ	ῥοφῆτον	ῥοφῆτον	ῥοφῶμεν	ῥοφῆτε	ῥοφῶσῐ/ ῥοφῶσῐν
	optatif	ῥοφοίην/ ῥοφοῖμῐ	ῥοφοίης/ ῥοφοῖς	ῥοφοίη/ ῥοφοῖ	ῥοφοίητον/ ῥοφοῖτον	ῥοφοιήτην/ ῥοφοίτην	ῥοφοίημεν/ ῥοφοῖμεν	ῥοφοίητε/ ῥοφοῖτε	ῥοφοίησᾰν/ ῥοφοῖεν
	impératif		ῥόφει	ῥοφείτω	ῥοφεῖτον	ῥοφείτων		ῥοφεῖτε	ῥοφώντων
moyen/ passif	indicatif	ῥοφοῦμαι	ῥοφεῖ/ ῥοφῇ	ῥοφεῖται	ῥοφεῖσθον	ῥοφεῖσθον	ῥοφούμεθᾰ	ῥοφεῖσθε	ῥοφοῦνται
	subjonctif	ῥοφῶμαι	ῥοφῇ	ῥοφῆται	ῥοφῆσθον	ῥοφῆσθον	ῥοφώμεθᾰ	ῥοφῆσθε	ῥοφῶνται
	optatif	ῥοφοίμην	ῥοφοῖο	ῥοφοῖτο	ῥοφοῖσθον	ῥοφοίσθην	ῥοφοίμεθᾰ	ῥοφοῖσθε	ῥοφοῖντο
	impératif		ῥοφοῦ	ῥοφείσθω	ῥοφεῖσθον	ῥοφείσθων		ῥοφεῖσθε	ῥοφείσθων
		actif				moyen/passif
infinitif		ῥοφεῖν				ῥοφεῖσθαι
participe	m	ῥοφῶν				ῥοφούμενος
	f	ῥοφοῦσᾰ				ῥοφουμένη
	n	ῥοφοῦν				ῥοφούμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Présent : ῥοφέω, ῥοφέομαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ῥοφέω	ῥοφέεις	ῥοφέει	ῥοφέετον	ῥοφέετον	ῥοφέομεν	ῥοφέετε	ῥοφέουσῐ/ ῥοφέουσῐν
	subjonctif	ῥοφέω	ῥοφέῃς	ῥοφέῃ	ῥοφέητον	ῥοφέητον	ῥοφέωμεν	ῥοφέητε	ῥοφέωσῐ/ ῥοφέωσῐν
	optatif	ῥοφέοιμῐ	ῥοφέοις	ῥοφέοι	ῥοφέοιτον	ῥοφεοίτην	ῥοφέοιμεν	ῥοφέοιτε	ῥοφέοιεν
	impératif		ῥόφεε	ῥοφεέτω	ῥοφέετον	ῥοφεέτων		ῥοφέετε	ῥοφεόντων
moyen/ passif	indicatif	ῥοφέομαι	ῥοφέει/ ῥοφέῃ	ῥοφέεται	ῥοφέεσθον	ῥοφέεσθον	ῥοφεόμεθᾰ	ῥοφέεσθε	ῥοφέονται
	subjonctif	ῥοφέωμαι	ῥοφέῃ	ῥοφέηται	ῥοφέησθον	ῥοφέησθον	ῥοφεώμεθᾰ	ῥοφέησθε	ῥοφέωνται
	optatif	ῥοφεοίμην	ῥοφέοιο	ῥοφέοιτο	ῥοφέοισθον	ῥοφεοίσθην	ῥοφεοίμεθᾰ	ῥοφέοισθε	ῥοφέοιντο
	impératif		ῥοφέου	ῥοφεέσθω	ῥοφέεσθον	ῥοφεέσθων		ῥοφέεσθε	ῥοφεέσθων
		actif				moyen/passif
infinitif		ῥοφέειν				ῥοφέεσθαι
participe	m	ῥοφέων				ῥοφεόμενος
	f	ῥοφέουσᾰ				ῥοφεομένη
	n	ῥόφεον				ῥοφεόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Imparfait : ἐρρόφουν, ἐρροφούμην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἐρρόφουν	ἐρρόφεις	ἐρρόφει	ἐρροφεῖτον	ἐρροφείτην	ἐρροφοῦμεν	ἐρροφεῖτε	ἐρρόφων
moyen/ passif	indicatif	ἐρροφούμην	ἐρροφοῦ	ἐρροφεῖτο	ἐρροφεῖσθον	ἐρροφείσθην	ἐρροφούμεθᾰ	ἐρροφεῖσθε	ἐρροφοῦντο
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Imparfait : ἐρρόφεον, ἐρροφεόμην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἐρρόφεον	ἐρρόφεες	ἐρρόφεε/ ἐρρόφεεν	ἐρροφέετον	ἐρροφεέτην	ἐρροφέομεν	ἐρροφέετε	ἐρρόφεον
moyen/ passif	indicatif	ἐρροφεόμην	ἐρροφέου	ἐρροφέετο	ἐρροφέεσθον	ἐρροφεέσθην	ἐρροφεόμεθᾰ	ἐρροφέεσθε	ἐρροφέοντο
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Futur : ῥοφήσω, ῥοφήσομαι, ῥοφηθήσομαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ῥοφήσω	ῥοφήσεις	ῥοφήσει	ῥοφήσετον	ῥοφήσετον	ῥοφήσομεν	ῥοφήσετε	ῥοφήσουσῐ/ ῥοφήσουσῐν
	optatif	ῥοφήσοιμῐ	ῥοφήσοις	ῥοφήσοι	ῥοφήσοιτον	ῥοφησοίτην	ῥοφήσοιμεν	ῥοφήσοιτε	ῥοφήσοιεν
moyen	indicatif	ῥοφήσομαι	ῥοφήσει/ ῥοφήσῃ	ῥοφήσεται	ῥοφήσεσθον	ῥοφήσεσθον	ῥοφησόμεθᾰ	ῥοφήσεσθε	ῥοφήσονται
	optatif	ῥοφησοίμην	ῥοφήσοιο	ῥοφήσοιτο	ῥοφήσοισθον	ῥοφησοίσθην	ῥοφησοίμεθᾰ	ῥοφήσοισθε	ῥοφήσοιντο
passif	indicatif	ῥοφηθήσομαι	ῥοφηθήσει/ ῥοφηθήσῃ	ῥοφηθήσεται	ῥοφηθήσεσθον	ῥοφηθήσεσθον	ῥοφηθησόμεθᾰ	ῥοφηθήσεσθε	ῥοφηθήσονται
	optatif	ῥοφηθησοίμην	ῥοφηθήσοιο	ῥοφηθήσοιτο	ῥοφηθήσοισθον	ῥοφηθησοίσθην	ῥοφηθησοίμεθᾰ	ῥοφηθήσοισθε	ῥοφηθήσοιντο
		actif			moyen		passif
infinitif		ῥοφήσειν			ῥοφήσεσθαι		ῥοφηθήσεσθαι
participe	m	ῥοφήσων			ῥοφησόμενος		ῥοφηθησόμενος
	f	ῥοφήσουσᾰ			ῥοφησομένη		ῥοφηθησομένη
	n	ῥόφησον			ῥοφησόμενον		ῥοφηθησόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Aoriste : ἐρρόφησᾰ, ἐρροφησάμην, ἐρροφήθην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἐρρόφησᾰ	ἐρρόφησᾰς	ἐρρόφησε/ ἐρρόφησεν	ἐρροφήσᾰτον	ἐρροφησάτην	ἐρροφήσᾰμεν	ἐρροφήσᾰτε	ἐρρόφησᾰν
	subjonctif	ῥοφήσω	ῥοφήσῃς	ῥοφήσῃ	ῥοφήσητον	ῥοφήσητον	ῥοφήσωμεν	ῥοφήσητε	ῥοφήσωσῐ/ ῥοφήσωσῐν
	optatif	ῥοφήσαιμῐ	ῥοφήσαις/ ῥοφήσειᾰς	ῥοφήσαι/ ῥοφήσειε/ ῥοφήσειεν	ῥοφήσαιτον	ῥοφησαίτην	ῥοφήσαιμεν	ῥοφήσαιτε	ῥοφήσαιεν/ ῥοφήσειᾰν
	impératif		ῥόφησον	ῥοφησάτω	ῥοφήσᾰτον	ῥοφησάτων		ῥοφήσᾰτε	ῥοφησάντων
moyen	indicatif	ἐρροφησάμην	ἐρροφήσω	ἐρροφήσᾰτο	ἐρροφήσᾰσθον	ἐρροφησάσθην	ἐρροφησάμεθᾰ	ἐρροφήσᾰσθε	ἐρροφήσᾰντο
	subjonctif	ῥοφήσωμαι	ῥοφήσῃ	ῥοφήσηται	ῥοφήσησθον	ῥοφήσησθον	ῥοφησώμεθᾰ	ῥοφήσησθε	ῥοφήσωνται
	optatif	ῥοφησαίμην	ῥοφήσαιο	ῥοφήσαιτο	ῥοφήσαισθον	ῥοφησαίσθην	ῥοφησαίμεθᾰ	ῥοφήσαισθε	ῥοφήσαιντο
	impératif		ῥόφησαι	ῥοφησάσθω	ῥοφήσᾰσθον	ῥοφησάσθων		ῥοφήσᾰσθε	ῥοφησάσθων
passif	indicatif	ἐρροφήθην	ἐρροφήθης	ἐρροφήθη	ἐρροφήθητον	ἐρροφηθήτην	ἐρροφήθημεν	ἐρροφήθητε	ἐρροφήθησᾰν
	subjonctif	ῥοφηθῶ	ῥοφηθῇς	ῥοφηθῇ	ῥοφηθῆτον	ῥοφηθῆτον	ῥοφηθῶμεν	ῥοφηθῆτε	ῥοφηθῶσῐ/ ῥοφηθῶσῐν
	optatif	ῥοφηθείην	ῥοφηθείης	ῥοφηθείη	ῥοφηθεῖτον/ ῥοφηθείητον	ῥοφηθείτην/ ῥοφηθειήτην	ῥοφηθεῖμεν/ ῥοφηθείημεν	ῥοφηθεῖτε/ ῥοφηθείητε	ῥοφηθεῖεν/ ῥοφηθείησᾰν
	impératif		ῥοφήθητῐ	ῥοφηθήτω	ῥοφήθητον	ῥοφηθήτων		ῥοφήθητε	ῥοφηθέντων
		actif			moyen		passif
infinitif		ῥοφῆσαι			ῥοφήσᾰσθαι		ῥοφηθῆναι
participe	m	ῥοφήσᾱς			ῥοφησάμενος		ῥοφηθείς
	f	ῥοφήσᾱσᾰ			ῥοφησᾰμένη		ῥοφηθεῖσᾰ
	n	ῥόφησᾰν			ῥοφησάμενον		ῥοφηθέν
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Parfait : ἐρρόφηκᾰ, ἐρρόφημαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἐρρόφηκᾰ	ἐρρόφηκᾰς	ἐρρόφηκε/ ἐρρόφηκεν	ἐρροφήκᾰτον	ἐρροφήκᾰτον	ἐρροφήκᾰμεν	ἐρροφήκᾰτε	ἐρροφήκᾱσῐ/ ἐρροφήκᾱσῐν
	subjonctif	ἐρροφηκὼς ὦ/ ἐρροφήκω	ἐρροφηκὼς ᾖς/ ἐρροφήκῃς	ἐρροφηκὼς ᾖ/ ἐρροφήκῃ	ἐρροφηκότε ἦτον/ ἐρροφήκητον	ἐρροφηκότε ἦτον/ ἐρροφήκητον	ἐρροφηκότες ὦμεν/ ἐρροφήκωμεν	ἐρροφηκότες ἦτε/ ἐρροφήκητε	ἐρροφηκότες ὦσῐ/ ἐρροφήκωσῐ/ ἐρροφήκωσῐν
	optatif	ἐρροφηκὼς εἴην/ ἐρροφήκοιμῐ/ ἐρροφηκοίην	ἐρροφηκὼς εἴης/ ἐρροφήκοις/ ἐρροφηκοίης	ἐρροφηκὼς εἴη/ ἐρροφήκοι/ ἐρροφηκοίη	ἐρροφηκότε εἴητον/ ἐρροφηκότε εἶτον/ ἐρροφήκοιτον	ἐρροφηκὀτε εἰήτην/ ἐρροφηκότε εἴτην/ ἐρροφηκοίτην	ἐρροφηκότες εἴημεν/ ἐρροφηκότες εἶμεν/ ἐρροφήκοιμεν	ἐρροφηκότες εἴητε/ ἐρροφηκότες εἶτε/ ἐρροφήκοιτε	ἐρροφηκότες εἴησᾰν/ ἐρροφηκότε εἶεν/ ἐρροφήκοιεν
	impératif		ἐρροφηκὼς ἴσθῐ	ἐρροφηκὼς ἔστω	ἐρροφηκότε ἔστον	ἐρροφηκότε ἔστων		ἐρροφηκότες ἔστε	ἐρροφηκότες ὄντων
moyen/ passif	indicatif	ἐρρόφημαι	ἐρρόφησαι	ἐρρόφηται	ἐρρόφησθον	ἐρρόφησθον	ἐρροφήμεθᾰ	ἐρρόφησθε	ἐρρόφηνται
	subjonctif	ἐρροφημένος ὦ	ἐρροφημένος ᾖς	ἐρροφημένος ᾖ	ἐρροφημένω ἦτον	ἐρροφημένω ἦτον	ἐρροφημένοι ὦμεν	ἐρροφημένοι ἦτε	ἐρροφημένοι ὦσῐ/ ἐρροφημένοι ὦσῐν
	optatif	ἐρροφημένος εἴην	ἐρροφημένος εἴης	ἐρροφημένος εἴη	ἐρροφημένοι εἴητον/ ἐρροφημένοι εἶτον	ἐρροφημένω εἰήτην/ ἐρροφημένω εἴτην	ἐρροφημένοι εἴημεν/ ἐρροφημένοι εἶμεν	ἐρροφημένοι εἴητε/ ἐρροφημένοι εἶτε	ἐρροφημένοι εἴησᾰν/ ἐρροφημένοι εἶεν
	impératif		ἐρρόφησο	ἐρροφήσθω	ἐρρόφησθον	ἐρροφήσθων		ἐρρόφησθε	ἐρροφήσθων
		actif				moyen/passif
infinitif		ἐρροφηκέναι				ἐρροφῆσθαι
participe	m	ἐρροφηκώς				ἐρροφημένος
	f	ἐρροφηκυῖᾰ				ἐρροφημένη
	n	ἐρροφηκός				ἐρροφημένον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Plus-que-parfait : ἐρροφήκειν/ἐρροφήκη, ἐρροφήμην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἐρροφήκειν/ ἐρροφήκη	ἐρροφήκεις/ ἐρροφήκης	ἐρροφήκει/ ἐρροφήκειν	ἐρροφήκετον	ἐρροφηκέτην	ἐρροφήκεμεν	ἐρροφήκετε	ἐρροφήκεσᾰν
moyen/ passif	indicatif	ἐρροφήμην	ἐρρόφησο	ἐρρόφητο	ἐρρόφησθον	ἐρροφήσθην	ἐρροφήμεθᾰ	ἐρρόφησθε	ἐρρόφηντο
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.