Conjugaison:grec ancien/ἐσθίω

   Présent : ἐσθίω, ἐσθίομαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἐσθίω	ἐσθίεις	ἐσθίει	ἐσθίετον	ἐσθίετον	ἐσθίομεν	ἐσθίετε	ἐσθίουσῐ/ ἐσθίουσῐν
	subjonctif	ἐσθίω	ἐσθίῃς	ἐσθίῃ	ἐσθίητον	ἐσθίητον	ἐσθίωμεν	ἐσθίητε	ἐσθίωσῐ/ ἐσθίωσῐν
	optatif	ἐσθίοιμῐ	ἐσθίοις	ἐσθίοι	ἐσθίοιτον	ἐσθῐοίτην	ἐσθίοιμεν	ἐσθίοιτε	ἐσθίοιεν
	impératif		ἔσθῐε	ἐσθῐέτω	ἐσθίετον	ἐσθῐέτων		ἐσθίετε	ἐσθῐόντων
moyen/ passif	indicatif	ἐσθίομαι	ἐσθίει/ ἐσθίῃ	ἐσθίεται	ἐσθίεσθον	ἐσθίεσθον	ἐσθῐόμεθᾰ	ἐσθίεσθε	ἐσθίονται
	subjonctif	ἐσθίωμαι	ἐσθίῃ	ἐσθίηται	ἐσθίησθον	ἐσθίησθον	ἐσθῐώμεθᾰ	ἐσθίησθε	ἐσθίωνται
	optatif	ἐσθῐοίμην	ἐσθίοιο	ἐσθίοιτο	ἐσθίοισθον	ἐσθῐοίσθην	ἐσθῐοίμεθᾰ	ἐσθίοισθε	ἐσθίοιντο
	impératif		ἐσθίου	ἐσθῐέσθω	ἐσθίεσθον	ἐσθῐέσθων		ἐσθίεσθε	ἐσθῐέσθων
		actif				moyen/passif
infinitif		ἐσθίειν				ἐσθίεσθαι
participe	m	ἐσθίων				ἐσθῐόμενος
	f	ἐσθίουσᾰ				ἐσθῐομένη
	n	ἔσθῐον				ἐσθῐόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Imparfait : ἤσθῐον, ἠσθῐόμην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἤσθῐον	ἤσθῐες	ἤσθῐε/ ἤσθῐεν	ἠσθίετον	ἠσθῐέτην	ἠσθίομεν	ἠσθίετε	ἤσθῐον
moyen/ passif	indicatif	ἠσθῐόμην	ἠσθίου	ἠσθίετο	ἠσθίεσθον	ἠσθῐέσθην	ἠσθῐόμεθᾰ	ἠσθίεσθε	ἠσθίοντο
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Futur : ἔδομαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
moyen	indicatif	ἔδομαι	ἔδει/ ἔδῃ	ἔδεται	ἔδεσθον	ἔδεσθον	ἐδόμεθᾰ	ἔδεσθε	ἔδονται
	optatif	ἐδοίμην	ἔδοιο	ἔδοιτο	ἔδοισθον	ἐδοίσθην	ἐδοίμεθᾰ	ἔδοισθε	ἔδοιντο
					moyen
infinitif					ἔδεσθαι
participe	m				ἐδόμενος
	f				ἐδομένη
	n				ἐδόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Futur : ἐδοῦμαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
moyen	indicatif	ἐδοῦμαι	ἐδεῖ/ ἐδῇ	ἐδεῖται	ἐδεῖσθον	ἐδεῖσθον	ἐδούμεθᾰ	ἐδεῖσθε	ἐδοῦνται
	optatif	ἐδοίμην	ἐδοῖο	ἐδοῖτο	ἐδοῖσθον	ἐδοίσθην	ἐδοίμεθᾰ	ἐδοῖσθε	ἐδοῖντο
					moyen
infinitif					ἐδεῖσθαι
participe	m				ἐδούμενος
	f				ἐδουμένη
	n				ἐδούμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes. Ce modèle d'inflexion comportait originellement un sigma (i.e. *ἐδέσω), qui a été abandonné très tôt dans l'histoire du grec ancien.

   Futur : ἐδέομαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
moyen	indicatif	ἐδέομαι	ἐδέει/ ἐδέῃ	ἐδέεται	ἐδέεσθον	ἐδέεσθον	ἐδεόμεθᾰ	ἐδέεσθε	ἐδέονται
	optatif	ἐδεοίμην	ἐδέοιο	ἐδέοιτο	ἐδέοισθον	ἐδεοίσθην	ἐδεοίμεθᾰ	ἐδέοισθε	ἐδέοιντο
					moyen
infinitif					ἐδέεσθαι
participe	m				ἐδεόμενος
	f				ἐδεομένη
	n				ἐδεόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Aoriste : ἠδεσάμην, ἠδέσθην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
moyen	indicatif	ἠδεσάμην	ἠδέσω	ἠδέσᾰτο	ἠδέσᾰσθον	ἠδεσάσθην	ἠδεσάμεθᾰ	ἠδέσᾰσθε	ἠδέσᾰντο
	subjonctif	ἐδέσωμαι	ἐδέσῃ	ἐδέσηται	ἐδέσησθον	ἐδέσησθον	ἐδεσώμεθᾰ	ἐδέσησθε	ἐδέσωνται
	optatif	ἐδεσαίμην	ἐδέσαιο	ἐδέσαιτο	ἐδέσαισθον	ἐδεσαίσθην	ἐδεσαίμεθᾰ	ἐδέσαισθε	ἐδέσαιντο
	impératif		ἔδεσαι	ἐδεσάσθω	ἐδέσᾰσθον	ἐδεσάσθων		ἐδέσᾰσθε	ἐδεσάσθων
passif	indicatif	ἠδέσθην	ἠδέσθης	ἠδέσθη	ἠδέσθητον	ἠδεσθήτην	ἠδέσθημεν	ἠδέσθητε	ἠδέσθησᾰν
	subjonctif	ἐδεσθῶ	ἐδεσθῇς	ἐδεσθῇ	ἐδεσθῆτον	ἐδεσθῆτον	ἐδεσθῶμεν	ἐδεσθῆτε	ἐδεσθῶσῐ/ ἐδεσθῶσῐν
	optatif	ἐδεσθείην	ἐδεσθείης	ἐδεσθείη	ἐδεσθεῖτον/ ἐδεσθείητον	ἐδεσθείτην/ ἐδεσθειήτην	ἐδεσθεῖμεν/ ἐδεσθείημεν	ἐδεσθεῖτε/ ἐδεσθείητε	ἐδεσθεῖεν/ ἐδεσθείησᾰν
	impératif		ἐδέσθητῐ	ἐδεσθήτω	ἐδέσθητον	ἐδεσθήτων		ἐδέσθητε	ἐδεσθέντων
					moyen		passif
infinitif					ἐδέσᾰσθαι		ἐδεσθῆναι
participe	m				ἐδεσάμενος		ἐδεσθείς
	f				ἐδεσᾰμένη		ἐδεσθεῖσᾰ
	n				ἐδεσάμενον		ἐδεσθέν
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Aoriste : ἔφᾰγον, ἐφᾰγόμην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἔφᾰγον	ἔφᾰγες	ἔφᾰγε/ ἔφᾰγεν	ἐφάγετον	ἐφᾰγέτην	ἐφάγομεν	ἐφάγετε	ἔφᾰγον
	subjonctif	φάγω	φάγῃς	φάγῃ	φάγητον	φάγητον	φάγωμεν	φάγητε	φάγωσῐ/ φάγωσῐν
	optatif	φάγοιμῐ	φάγοις	φάγοι	φάγοιτον	φᾰγοίτην	φάγοιμεν	φάγοιτε	φάγοιεν
	impératif		φάγε	φᾰγέτω	φάγετον	φᾰγέτων		φάγετε	φᾰγόντων
moyen	indicatif	ἐφᾰγόμην	ἐφάγου	ἐφάγετο	ἐφάγεσθον	ἐφᾰγέσθην	ἐφᾰγόμεθᾰ	ἐφάγεσθε	ἐφάγοντο
	subjonctif	φάγωμαι	φάγῃ	φάγηται	φάγησθον	φάγησθον	φᾰγώμεθᾰ	φάγησθε	φάγωνται
	optatif	φᾰγοίμην	φάγοιο	φάγοιτο	φάγοισθον	φᾰγοίσθην	φᾰγοίμεθᾰ	φάγοισθε	φάγοιντο
	impératif		φᾰγοῦ	φᾰγέσθω	φάγεσθον	φᾰγέσθων		φάγεσθε	φᾰγέσθων
		actif			moyen
infinitif		φᾰγεῖν			φᾰγέσθαι
participe	m	φᾰγών			φᾰγόμενος
	f	φᾰγοῦσᾰ			φᾰγομένη
	n	φᾰγόν			φᾰγόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Aoriste : ἐβρώθην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
passif	indicatif	ἐβρώθην	ἐβρώθης	ἐβρώθη	ἐβρώθητον	ἐβρωθήτην	ἐβρώθημεν	ἐβρώθητε	ἐβρώθησᾰν
	subjonctif	βρωθῶ	βρωθῇς	βρωθῇ	βρωθῆτον	βρωθῆτον	βρωθῶμεν	βρωθῆτε	βρωθῶσῐ/ βρωθῶσῐν
	optatif	βρωθείην	βρωθείης	βρωθείη	βρωθεῖτον/ βρωθείητον	βρωθείτην/ βρωθειήτην	βρωθεῖμεν/ βρωθείημεν	βρωθεῖτε/ βρωθείητε	βρωθεῖεν/ βρωθείησᾰν
	impératif		βρώθητῐ	βρωθήτω	βρώθητον	βρωθήτων		βρώθητε	βρωθέντων
							passif
infinitif							βρωθῆναι
participe	m						βρωθείς
	f						βρωθεῖσᾰ
	n						βρωθέν
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Parfait : ἐδήδοκᾰ, ἐδήδεσμαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἐδήδοκᾰ	ἐδήδοκᾰς	ἐδήδοκε/ ἐδήδοκεν	ἐδηδόκᾰτον	ἐδηδόκᾰτον	ἐδηδόκᾰμεν	ἐδηδόκᾰτε	ἐδηδόκᾱσῐ/ ἐδηδόκᾱσῐν
	subjonctif	ἐδηδοκὼς ὦ/ ἐδηδόκω	ἐδηδοκὼς ᾖς/ ἐδηδόκῃς	ἐδηδοκὼς ᾖ/ ἐδηδόκῃ	ἐδηδοκότε ἦτον/ ἐδηδόκητον	ἐδηδοκότε ἦτον/ ἐδηδόκητον	ἐδηδοκότες ὦμεν/ ἐδηδόκωμεν	ἐδηδοκότες ἦτε/ ἐδηδόκητε	ἐδηδοκότες ὦσῐ/ ἐδηδόκωσῐ/ ἐδηδόκωσῐν
	optatif	ἐδηδοκὼς εἴην/ ἐδηδόκοιμῐ/ ἐδηδοκοίην	ἐδηδοκὼς εἴης/ ἐδηδόκοις/ ἐδηδοκοίης	ἐδηδοκὼς εἴη/ ἐδηδόκοι/ ἐδηδοκοίη	ἐδηδοκότε εἴητον/ ἐδηδοκότε εἶτον/ ἐδηδόκοιτον	ἐδηδοκὀτε εἰήτην/ ἐδηδοκότε εἴτην/ ἐδηδοκοίτην	ἐδηδοκότες εἴημεν/ ἐδηδοκότες εἶμεν/ ἐδηδόκοιμεν	ἐδηδοκότες εἴητε/ ἐδηδοκότες εἶτε/ ἐδηδόκοιτε	ἐδηδοκότες εἴησᾰν/ ἐδηδοκότε εἶεν/ ἐδηδόκοιεν
	impératif		ἐδηδοκὼς ἴσθῐ	ἐδηδοκὼς ἔστω	ἐδηδοκότε ἔστον	ἐδηδοκότε ἔστων		ἐδηδοκότες ἔστε	ἐδηδοκότες ὄντων
moyen/ passif	indicatif	ἐδήδεσμαι	ἐδήδεσαι	ἐδήδεσται	ἐδήδεσθον	ἐδήδεσθον	ἐδηδέσμεθᾰ	ἐδήδεσθε	ἐδηδεσμένοι εἰσί
	subjonctif	ἐδηδεσμένος ὦ	ἐδηδεσμένος ᾖς	ἐδηδεσμένος ᾖ	ἐδηδεσμένω ἦτον	ἐδηδεσμένω ἦτον	ἐδηδεσμένοι ὦμεν	ἐδηδεσμένοι ἦτε	ἐδηδεσμένοι ὦσῐ/ ἐδηδεσμένοι ὦσῐν
	optatif	ἐδηδεσμένος εἴην	ἐδηδεσμένος εἴης	ἐδηδεσμένος εἴη	ἐδηδεσμένοι εἴητον/ ἐδηδεσμένοι εἶτον	ἐδηδεσμένω εἰήτην/ ἐδηδεσμένω εἴτην	ἐδηδεσμένοι εἴημεν/ ἐδηδεσμένοι εἶμεν	ἐδηδεσμένοι εἴητε/ ἐδηδεσμένοι εἶτε	ἐδηδεσμένοι εἴησᾰν/ ἐδηδεσμένοι εἶεν
	impératif		ἐδήδεσο	ἐδηδέσθω	ἐδήδεσθον	ἐδηδέσθων		ἐδήδεσθε	ἐδηδέσθων
		actif				moyen/passif
infinitif		ἐδηδοκέναι				ἐδηδέσθαι
participe	m	ἐδηδοκώς				ἐδηδεσμένος
	f	ἐδηδοκυῖᾰ				ἐδηδεσμένη
	n	ἐδηδοκός				ἐδηδεσμένον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Parfait : ἐδήδεμαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
moyen/ passif	indicatif	ἐδήδεμαι	ἐδήδεσαι	ἐδήδεται	ἐδήδεσθον	ἐδήδεσθον	ἐδηδέμεθᾰ	ἐδήδεσθε	ἐδήδενται
	subjonctif	ἐδηδεμένος ὦ	ἐδηδεμένος ᾖς	ἐδηδεμένος ᾖ	ἐδηδεμένω ἦτον	ἐδηδεμένω ἦτον	ἐδηδεμένοι ὦμεν	ἐδηδεμένοι ἦτε	ἐδηδεμένοι ὦσῐ/ ἐδηδεμένοι ὦσῐν
	optatif	ἐδηδεμένος εἴην	ἐδηδεμένος εἴης	ἐδηδεμένος εἴη	ἐδηδεμένοι εἴητον/ ἐδηδεμένοι εἶτον	ἐδηδεμένω εἰήτην/ ἐδηδεμένω εἴτην	ἐδηδεμένοι εἴημεν/ ἐδηδεμένοι εἶμεν	ἐδηδεμένοι εἴητε/ ἐδηδεμένοι εἶτε	ἐδηδεμένοι εἴησᾰν/ ἐδηδεμένοι εἶεν
	impératif		ἐδήδεσο	ἐδηδέσθω	ἐδήδεσθον	ἐδηδέσθων		ἐδήδεσθε	ἐδηδέσθων
						moyen/passif
infinitif						ἐδηδέσθαι
participe	m					ἐδηδεμένος
	f					ἐδηδεμένη
	n					ἐδηδεμένον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Parfait : ἔδηδᾰ, ἐδήδομαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἔδηδᾰ	ἔδηδᾰς	ἔδηδε/ ἔδηδεν	ἐδήδᾰτον	ἐδήδᾰτον	ἐδήδᾰμεν	ἐδήδᾰτε	ἐδήδᾱσῐ/ ἐδήδᾱσῐν
	subjonctif	ἐδηδὼς ὦ/ ἐδήδω	ἐδηδὼς ᾖς/ ἐδήδῃς	ἐδηδὼς ᾖ/ ἐδήδῃ	ἐδηδότε ἦτον/ ἐδήδητον	ἐδηδότε ἦτον/ ἐδήδητον	ἐδηδότες ὦμεν/ ἐδήδωμεν	ἐδηδότες ἦτε/ ἐδήδητε	ἐδηδότες ὦσῐ/ ἐδήδωσῐ/ ἐδήδωσῐν
	optatif	ἐδηδὼς εἴην/ ἐδήδοιμῐ/ ἐδηδοίην	ἐδηδὼς εἴης/ ἐδήδοις/ ἐδηδοίης	ἐδηδὼς εἴη/ ἐδήδοι/ ἐδηδοίη	ἐδηδότε εἴητον/ ἐδηδότε εἶτον/ ἐδήδοιτον	ἐδηδὀτε εἰήτην/ ἐδηδότε εἴτην/ ἐδηδοίτην	ἐδηδότες εἴημεν/ ἐδηδότες εἶμεν/ ἐδήδοιμεν	ἐδηδότες εἴητε/ ἐδηδότες εἶτε/ ἐδήδοιτε	ἐδηδότες εἴησᾰν/ ἐδηδότε εἶεν/ ἐδήδοιεν
	impératif		ἐδηδὼς ἴσθῐ	ἐδηδὼς ἔστω	ἐδηδότε ἔστον	ἐδηδότε ἔστων		ἐδηδότες ἔστε	ἐδηδότες ὄντων
moyen/ passif	indicatif	ἐδήδομαι	ἐδήδοσαι	ἐδήδοται	ἐδήδοσθον	ἐδήδοσθον	ἐδηδόμεθᾰ	ἐδήδοσθε	ἐδήδονται
	subjonctif	ἐδηδομένος ὦ	ἐδηδομένος ᾖς	ἐδηδομένος ᾖ	ἐδηδομένω ἦτον	ἐδηδομένω ἦτον	ἐδηδομένοι ὦμεν	ἐδηδομένοι ἦτε	ἐδηδομένοι ὦσῐ/ ἐδηδομένοι ὦσῐν
	optatif	ἐδηδομένος εἴην	ἐδηδομένος εἴης	ἐδηδομένος εἴη	ἐδηδομένοι εἴητον/ ἐδηδομένοι εἶτον	ἐδηδομένω εἰήτην/ ἐδηδομένω εἴτην	ἐδηδομένοι εἴημεν/ ἐδηδομένοι εἶμεν	ἐδηδομένοι εἴητε/ ἐδηδομένοι εἶτε	ἐδηδομένοι εἴησᾰν/ ἐδηδομένοι εἶεν
	impératif		ἐδήδοσο	ἐδηδόσθω	ἐδήδοσθον	ἐδηδόσθων		ἐδήδοσθε	ἐδηδόσθων
		actif				moyen/passif
infinitif		ἐδηδέναι				ἐδηδόσθαι
participe	m	ἐδηδώς				ἐδηδομένος
	f	ἐδηδυῖᾰ				ἐδηδομένη
	n	ἐδηδός				ἐδηδομένον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Parfait : βέβρωκᾰ, βέβρωμαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	βέβρωκᾰ	βέβρωκᾰς	βέβρωκε/ βέβρωκεν	βεβρώκᾰτον	βεβρώκᾰτον	βεβρώκᾰμεν	βεβρώκᾰτε	βεβρώκᾱσῐ/ βεβρώκᾱσῐν
	subjonctif	βεβρωκὼς ὦ/ βεβρώκω	βεβρωκὼς ᾖς/ βεβρώκῃς	βεβρωκὼς ᾖ/ βεβρώκῃ	βεβρωκότε ἦτον/ βεβρώκητον	βεβρωκότε ἦτον/ βεβρώκητον	βεβρωκότες ὦμεν/ βεβρώκωμεν	βεβρωκότες ἦτε/ βεβρώκητε	βεβρωκότες ὦσῐ/ βεβρώκωσῐ/ βεβρώκωσῐν
	optatif	βεβρωκὼς εἴην/ βεβρώκοιμῐ/ βεβρωκοίην	βεβρωκὼς εἴης/ βεβρώκοις/ βεβρωκοίης	βεβρωκὼς εἴη/ βεβρώκοι/ βεβρωκοίη	βεβρωκότε εἴητον/ βεβρωκότε εἶτον/ βεβρώκοιτον	βεβρωκὀτε εἰήτην/ βεβρωκότε εἴτην/ βεβρωκοίτην	βεβρωκότες εἴημεν/ βεβρωκότες εἶμεν/ βεβρώκοιμεν	βεβρωκότες εἴητε/ βεβρωκότες εἶτε/ βεβρώκοιτε	βεβρωκότες εἴησᾰν/ βεβρωκότε εἶεν/ βεβρώκοιεν
	impératif		βεβρωκὼς ἴσθῐ	βεβρωκὼς ἔστω	βεβρωκότε ἔστον	βεβρωκότε ἔστων		βεβρωκότες ἔστε	βεβρωκότες ὄντων
moyen/ passif	indicatif	βέβρωμαι	βέβρωσαι	βέβρωται	βέβρωσθον	βέβρωσθον	βεβρώμεθᾰ	βέβρωσθε	βέβρωνται
	subjonctif	βεβρωμένος ὦ	βεβρωμένος ᾖς	βεβρωμένος ᾖ	βεβρωμένω ἦτον	βεβρωμένω ἦτον	βεβρωμένοι ὦμεν	βεβρωμένοι ἦτε	βεβρωμένοι ὦσῐ/ βεβρωμένοι ὦσῐν
	optatif	βεβρωμένος εἴην	βεβρωμένος εἴης	βεβρωμένος εἴη	βεβρωμένοι εἴητον/ βεβρωμένοι εἶτον	βεβρωμένω εἰήτην/ βεβρωμένω εἴτην	βεβρωμένοι εἴημεν/ βεβρωμένοι εἶμεν	βεβρωμένοι εἴητε/ βεβρωμένοι εἶτε	βεβρωμένοι εἴησᾰν/ βεβρωμένοι εἶεν
	impératif		βέβρωσο	βεβρώσθω	βέβρωσθον	βεβρώσθων		βέβρωσθε	βεβρώσθων
		actif				moyen/passif
infinitif		βεβρωκέναι				βεβρῶσθαι
participe	m	βεβρωκώς				βεβρωμένος
	f	βεβρωκυῖᾰ				βεβρωμένη
	n	βεβρωκός				βεβρωμένον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Plus-que-parfait : ἐδηδόκειν/ἐδηδόκη

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἐδηδόκειν/ ἐδηδόκη	ἐδηδόκεις/ ἐδηδόκης	ἐδηδόκει/ ἐδηδόκειν	ἐδηδόκετον	ἐδηδοκέτην	ἐδηδόκεμεν	ἐδηδόκετε	ἐδηδόκεσᾰν
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.