Conjugaison:grec ancien/ἀποπλήσσω

   Présent : ἀποπλήσσω, ἀποπλήσσομαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἀποπλήσσω	ἀποπλήσσεις	ἀποπλήσσει	ἀποπλήσσετον	ἀποπλήσσετον	ἀποπλήσσομεν	ἀποπλήσσετε	ἀποπλήσσουσῐ/ ἀποπλήσσουσῐν
	subjonctif	ἀποπλήσσω	ἀποπλήσσῃς	ἀποπλήσσῃ	ἀποπλήσσητον	ἀποπλήσσητον	ἀποπλήσσωμεν	ἀποπλήσσητε	ἀποπλήσσωσῐ/ ἀποπλήσσωσῐν
	optatif	ἀποπλήσσοιμῐ	ἀποπλήσσοις	ἀποπλήσσοι	ἀποπλήσσοιτον	ἀποπλησσοίτην	ἀποπλήσσοιμεν	ἀποπλήσσοιτε	ἀποπλήσσοιεν
	impératif		ἀποπλῆσσε	ἀποπλησσέτω	ἀποπλήσσετον	ἀποπλησσέτων		ἀποπλήσσετε	ἀποπλησσόντων
moyen/ passif	indicatif	ἀποπλήσσομαι	ἀποπλήσσει/ ἀποπλήσσῃ	ἀποπλήσσεται	ἀποπλήσσεσθον	ἀποπλήσσεσθον	ἀποπλησσόμεθᾰ	ἀποπλήσσεσθε	ἀποπλήσσονται
	subjonctif	ἀποπλήσσωμαι	ἀποπλήσσῃ	ἀποπλήσσηται	ἀποπλήσσησθον	ἀποπλήσσησθον	ἀποπλησσώμεθᾰ	ἀποπλήσσησθε	ἀποπλήσσωνται
	optatif	ἀποπλησσοίμην	ἀποπλήσσοιο	ἀποπλήσσοιτο	ἀποπλήσσοισθον	ἀποπλησσοίσθην	ἀποπλησσοίμεθᾰ	ἀποπλήσσοισθε	ἀποπλήσσοιντο
	impératif		ἀποπλήσσου	ἀποπλησσέσθω	ἀποπλήσσεσθον	ἀποπλησσέσθων		ἀποπλήσσεσθε	ἀποπλησσέσθων
		actif				moyen/passif
infinitif		ἀποπλήσσειν				ἀποπλήσσεσθαι
participe	m	ἀποπλήσσων				ἀποπλησσόμενος
	f	ἀποπλήσσουσᾰ				ἀποπλησσομένη
	n	ἀποπλῆσσον				ἀποπλησσόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Présent : ἀποπλήττω, ἀποπλήττομαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἀποπλήττω	ἀποπλήττεις	ἀποπλήττει	ἀποπλήττετον	ἀποπλήττετον	ἀποπλήττομεν	ἀποπλήττετε	ἀποπλήττουσῐ/ ἀποπλήττουσῐν
	subjonctif	ἀποπλήττω	ἀποπλήττῃς	ἀποπλήττῃ	ἀποπλήττητον	ἀποπλήττητον	ἀποπλήττωμεν	ἀποπλήττητε	ἀποπλήττωσῐ/ ἀποπλήττωσῐν
	optatif	ἀποπλήττοιμῐ	ἀποπλήττοις	ἀποπλήττοι	ἀποπλήττοιτον	ἀποπληττοίτην	ἀποπλήττοιμεν	ἀποπλήττοιτε	ἀποπλήττοιεν
	impératif		ἀποπλῆττε	ἀποπληττέτω	ἀποπλήττετον	ἀποπληττέτων		ἀποπλήττετε	ἀποπληττόντων
moyen/ passif	indicatif	ἀποπλήττομαι	ἀποπλήττει/ ἀποπλήττῃ	ἀποπλήττεται	ἀποπλήττεσθον	ἀποπλήττεσθον	ἀποπληττόμεθᾰ	ἀποπλήττεσθε	ἀποπλήττονται
	subjonctif	ἀποπλήττωμαι	ἀποπλήττῃ	ἀποπλήττηται	ἀποπλήττησθον	ἀποπλήττησθον	ἀποπληττώμεθᾰ	ἀποπλήττησθε	ἀποπλήττωνται
	optatif	ἀποπληττοίμην	ἀποπλήττοιο	ἀποπλήττοιτο	ἀποπλήττοισθον	ἀποπληττοίσθην	ἀποπληττοίμεθᾰ	ἀποπλήττοισθε	ἀποπλήττοιντο
	impératif		ἀποπλήττου	ἀποπληττέσθω	ἀποπλήττεσθον	ἀποπληττέσθων		ἀποπλήττεσθε	ἀποπληττέσθων
		actif				moyen/passif
infinitif		ἀποπλήττειν				ἀποπλήττεσθαι
participe	m	ἀποπλήττων				ἀποπληττόμενος
	f	ἀποπλήττουσᾰ				ἀποπληττομένη
	n	ἀποπλῆττον				ἀποπληττόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Imparfait : ἀπέπλησσον, ἀπεπλησσόμην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἀπέπλησσον	ἀπέπλησσες	ἀπέπλησσε/ ἀπέπλησσεν	ἀπεπλήσσετον	ἀπεπλησσέτην	ἀπεπλήσσομεν	ἀπεπλήσσετε	ἀπέπλησσον
moyen/ passif	indicatif	ἀπεπλησσόμην	ἀπεπλήσσου	ἀπεπλήσσετο	ἀπεπλήσσεσθον	ἀπεπλησσέσθην	ἀπεπλησσόμεθᾰ	ἀπεπλήσσεσθε	ἀπεπλήσσοντο
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Imparfait : ἀπέπληττον, ἀπεπληττόμην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἀπέπληττον	ἀπέπληττες	ἀπέπληττε/ ἀπέπληττεν	ἀπεπλήττετον	ἀπεπληττέτην	ἀπεπλήττομεν	ἀπεπλήττετε	ἀπέπληττον
moyen/ passif	indicatif	ἀπεπληττόμην	ἀπεπλήττου	ἀπεπλήττετο	ἀπεπλήττεσθον	ἀπεπληττέσθην	ἀπεπληττόμεθᾰ	ἀπεπλήττεσθε	ἀπεπλήττοντο
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Futur : ἀποπλήξω, ἀποπλήξομαι, ἀποπλᾰγήσομαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἀποπλήξω	ἀποπλήξεις	ἀποπλήξει	ἀποπλήξετον	ἀποπλήξετον	ἀποπλήξομεν	ἀποπλήξετε	ἀποπλήξουσῐ/ ἀποπλήξουσῐν
	optatif	ἀποπλήξοιμῐ	ἀποπλήξοις	ἀποπλήξοι	ἀποπλήξοιτον	ἀποπληξοίτην	ἀποπλήξοιμεν	ἀποπλήξοιτε	ἀποπλήξοιεν
moyen	indicatif	ἀποπλήξομαι	ἀποπλήξει/ ἀποπλήξῃ	ἀποπλήξεται	ἀποπλήξεσθον	ἀποπλήξεσθον	ἀποπληξόμεθᾰ	ἀποπλήξεσθε	ἀποπλήξονται
	optatif	ἀποπληξοίμην	ἀποπλήξοιο	ἀποπλήξοιτο	ἀποπλήξοισθον	ἀποπληξοίσθην	ἀποπληξοίμεθᾰ	ἀποπλήξοισθε	ἀποπλήξοιντο
passif	indicatif	ἀποπλᾰγήσομαι	ἀποπλᾰγήσει/ ἀποπλᾰγήσῃ	ἀποπλᾰγήσεται	ἀποπλᾰγήσεσθον	ἀποπλᾰγήσεσθον	ἀποπλᾰγησόμεθᾰ	ἀποπλᾰγήσεσθε	ἀποπλᾰγήσονται
	optatif	ἀποπλᾰγησοίμην	ἀποπλᾰγήσοιο	ἀποπλᾰγήσοιτο	ἀποπλᾰγήσοισθον	ἀποπλᾰγησοίσθην	ἀποπλᾰγησοίμεθᾰ	ἀποπλᾰγήσοισθε	ἀποπλᾰγήσοιντο
		actif			moyen		passif
infinitif		ἀποπλήξειν			ἀποπλήξεσθαι		ἀποπλᾰγήσεσθαι
participe	m	ἀποπλήξων			ἀποπληξόμενος		ἀποπλᾰγησόμενος
	f	ἀποπλήξουσᾰ			ἀποπληξομένη		ἀποπλᾰγησομένη
	n	ἀποπλῆξον			ἀποπληξόμενον		ἀποπλᾰγησόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Aoriste : ἀποπλῆξᾰ, ἀπεπληξάμην, ἀπεπλάγην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἀποπλῆξᾰ	ἀποπλῆξᾰς	ἀποπλῆξε/ ἀποπλῆξεν	ἀπεπλήξᾰτον	ἀπεπληξάτην	ἀπεπλήξᾰμεν	ἀπεπλήξᾰτε	ἀποπλῆξᾰν
	subjonctif	ἀποπλήξω	ἀποπλήξῃς	ἀποπλήξῃ	ἀποπλήξητον	ἀποπλήξητον	ἀποπλήξωμεν	ἀποπλήξητε	ἀποπλήξωσῐ/ ἀποπλήξωσῐν
	optatif	ἀποπλήξαιμῐ	ἀποπλήξαις/ ἀποπλήξειᾰς	ἀποπλήξαι/ ἀποπλήξειε/ ἀποπλήξειεν	ἀποπλήξαιτον	ἀποπληξαίτην	ἀποπλήξαιμεν	ἀποπλήξαιτε	ἀποπλήξαιεν/ ἀποπλήξειᾰν
	impératif		ἀπόπληξον	ἀποπληξάτω	ἀποπλήξᾰτον	ἀποπληξάτων		ἀποπλήξᾰτε	ἀποπληξάντων
moyen	indicatif	ἀπεπληξάμην	ἀπεπλήξω	ἀπεπλήξᾰτο	ἀπεπλήξᾰσθον	ἀπεπληξάσθην	ἀπεπληξάμεθᾰ	ἀπεπλήξᾰσθε	ἀπεπλήξᾰντο
	subjonctif	ἀποπλήξωμαι	ἀποπλήξῃ	ἀποπλήξηται	ἀποπλήξησθον	ἀποπλήξησθον	ἀποπληξώμεθᾰ	ἀποπλήξησθε	ἀποπλήξωνται
	optatif	ἀποπληξαίμην	ἀποπλήξαιο	ἀποπλήξαιτο	ἀποπλήξαισθον	ἀποπληξαίσθην	ἀποπληξαίμεθᾰ	ἀποπλήξαισθε	ἀποπλήξαιντο
	impératif		ἀπόπληξαι	ἀποπληξάσθω	ἀποπλήξᾰσθον	ἀποπληξάσθων		ἀποπλήξᾰσθε	ἀποπληξάσθων
passif	indicatif	ἀπεπλάγην	ἀπεπλάγης	ἀπεπλάγη	ἀπεπλάγητον	ἀπεπλᾰγήτην	ἀπεπλάγημεν	ἀπεπλάγητε	ἀπεπλάγησᾰν
	subjonctif	ἀποπλᾰγῶ	ἀποπλᾰγῇς	ἀποπλᾰγῇ	ἀποπλᾰγῆτον	ἀποπλᾰγῆτον	ἀποπλᾰγῶμεν	ἀποπλᾰγῆτε	ἀποπλᾰγῶσῐ/ ἀποπλᾰγῶσῐν
	optatif	ἀποπλᾰγείην	ἀποπλᾰγείης	ἀποπλᾰγείη	ἀποπλᾰγεῖτον/ ἀποπλᾰγείητον	ἀποπλᾰγείτην/ ἀποπλᾰγειήτην	ἀποπλᾰγεῖμεν/ ἀποπλᾰγείημεν	ἀποπλᾰγεῖτε/ ἀποπλᾰγείητε	ἀποπλᾰγεῖεν/ ἀποπλᾰγείησᾰν
	impératif		ἀποπλάγηθῐ	ἀποπλᾰγήτω	ἀποπλάγητον	ἀποπλᾰγήτων		ἀποπλάγητε	ἀποπλᾰγέντων
		actif			moyen		passif
infinitif		ἀποπλῆξαι			ἀποπλήξᾰσθαι		ἀποπλᾰγῆναι
participe	m	ἀποπλήξᾱς			ἀποπληξάμενος		ἀποπλᾰγείς
	f	ἀποπλήξᾱσᾰ			ἀποπληξᾰμένη		ἀποπλᾰγεῖσᾰ
	n	ἀποπλήξᾰν			ἀποπληξάμενον		ἀποπλᾰγέν
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Aoriste : ἀποπλῆξᾰ, ἀποπληξάμην, ἀποπλάγην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἀποπλῆξᾰ	ἀποπλῆξᾰς	ἀποπλῆξε/ ἀποπλῆξεν	ἀποπλήξᾰτον	ἀποπληξάτην	ἀποπλήξᾰμεν	ἀποπλήξᾰτε	ἀποπλῆξᾰν
	subjonctif	ἀποπλήξω	ἀποπλήξῃς	ἀποπλήξῃ	ἀποπλήξητον	ἀποπλήξητον	ἀποπλήξωμεν	ἀποπλήξητε	ἀποπλήξωσῐ/ ἀποπλήξωσῐν
	optatif	ἀποπλήξαιμῐ	ἀποπλήξαις/ ἀποπλήξειᾰς	ἀποπλήξαι/ ἀποπλήξειε/ ἀποπλήξειεν	ἀποπλήξαιτον	ἀποπληξαίτην	ἀποπλήξαιμεν	ἀποπλήξαιτε	ἀποπλήξαιεν/ ἀποπλήξειᾰν
	impératif		ἀπόπληξον	ἀποπληξάτω	ἀποπλήξᾰτον	ἀποπληξάτων		ἀποπλήξᾰτε	ἀποπληξάντων
moyen	indicatif	ἀποπληξάμην	ἀποπλήξω	ἀποπλήξᾰτο	ἀποπλήξᾰσθον	ἀποπληξάσθην	ἀποπληξάμεθᾰ	ἀποπλήξᾰσθε	ἀποπλήξᾰντο
	subjonctif	ἀποπλήξωμαι	ἀποπλήξῃ	ἀποπλήξηται	ἀποπλήξησθον	ἀποπλήξησθον	ἀποπληξώμεθᾰ	ἀποπλήξησθε	ἀποπλήξωνται
	optatif	ἀποπληξαίμην	ἀποπλήξαιο	ἀποπλήξαιτο	ἀποπλήξαισθον	ἀποπληξαίσθην	ἀποπληξαίμεθᾰ	ἀποπλήξαισθε	ἀποπλήξαιντο
	impératif		ἀπόπληξαι	ἀποπληξάσθω	ἀποπλήξᾰσθον	ἀποπληξάσθων		ἀποπλήξᾰσθε	ἀποπληξάσθων
passif	indicatif	ἀποπλάγην	ἀποπλάγης	ἀποπλάγη	ἀποπλάγητον	ἀποπλᾰγήτην	ἀποπλάγημεν	ἀποπλάγητε	ἀποπλάγησᾰν
	subjonctif	ἀποπλᾰγῶ	ἀποπλᾰγῇς	ἀποπλᾰγῇ	ἀποπλᾰγῆτον	ἀποπλᾰγῆτον	ἀποπλᾰγῶμεν	ἀποπλᾰγῆτε	ἀποπλᾰγῶσῐ/ ἀποπλᾰγῶσῐν
	optatif	ἀποπλᾰγείην	ἀποπλᾰγείης	ἀποπλᾰγείη	ἀποπλᾰγεῖτον/ ἀποπλᾰγείητον	ἀποπλᾰγείτην/ ἀποπλᾰγειήτην	ἀποπλᾰγεῖμεν/ ἀποπλᾰγείημεν	ἀποπλᾰγεῖτε/ ἀποπλᾰγείητε	ἀποπλᾰγεῖεν/ ἀποπλᾰγείησᾰν
	impératif		ἀποπλάγηθῐ	ἀποπλᾰγήτω	ἀποπλάγητον	ἀποπλᾰγήτων		ἀποπλάγητε	ἀποπλᾰγέντων
		actif			moyen		passif
infinitif		ἀποπλῆξαι			ἀποπλήξᾰσθαι		ἀποπλᾰγῆναι
participe	m	ἀποπλήξᾱς			ἀποπληξάμενος		ἀποπλᾰγείς
	f	ἀποπλήξᾱσᾰ			ἀποπληξᾰμένη		ἀποπλᾰγεῖσᾰ
	n	ἀποπλήξᾰν			ἀποπληξάμενον		ἀποπλᾰγέν
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Aoriste : ἀποπλᾶξᾰ, ἀποπλᾱξάμην, ἀποπλάγην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἀποπλᾶξᾰ	ἀποπλᾶξᾰς	ἀποπλᾶξε/ ἀποπλᾶξεν	ἀποπλάξᾰτον	ἀποπλᾱξάτην	ἀποπλάξᾰμεν	ἀποπλάξᾰτε	ἀποπλᾶξᾰν
	subjonctif	ἀποπλάξω	ἀποπλάξῃς	ἀποπλάξῃ	ἀποπλάξητον	ἀποπλάξητον	ἀποπλάξωμεν	ἀποπλάξητε	ἀποπλάξωσῐ/ ἀποπλάξωσῐν
	optatif	ἀποπλάξαιμῐ	ἀποπλάξαις/ ἀποπλάξειᾰς	ἀποπλάξαι/ ἀποπλάξειε/ ἀποπλάξειεν	ἀποπλάξαιτον	ἀποπλᾱξαίτην	ἀποπλάξαιμεν	ἀποπλάξαιτε	ἀποπλάξαιεν/ ἀποπλάξειᾰν
	impératif		ἀπόπλᾱξον	ἀποπλᾱξάτω	ἀποπλάξᾰτον	ἀποπλᾱξάτων		ἀποπλάξᾰτε	ἀποπλᾱξάντων
moyen	indicatif	ἀποπλᾱξάμην	ἀποπλάξω	ἀποπλάξᾰτο	ἀποπλάξᾰσθον	ἀποπλᾱξάσθην	ἀποπλᾱξάμεθᾰ	ἀποπλάξᾰσθε	ἀποπλάξᾰντο
	subjonctif	ἀποπλάξωμαι	ἀποπλάξῃ	ἀποπλάξηται	ἀποπλάξησθον	ἀποπλάξησθον	ἀποπλᾱξώμεθᾰ	ἀποπλάξησθε	ἀποπλάξωνται
	optatif	ἀποπλᾱξαίμην	ἀποπλάξαιο	ἀποπλάξαιτο	ἀποπλάξαισθον	ἀποπλᾱξαίσθην	ἀποπλᾱξαίμεθᾰ	ἀποπλάξαισθε	ἀποπλάξαιντο
	impératif		ἀπόπλᾱξαι	ἀποπλᾱξάσθω	ἀποπλάξᾰσθον	ἀποπλᾱξάσθων		ἀποπλάξᾰσθε	ἀποπλᾱξάσθων
passif	indicatif	ἀποπλάγην	ἀποπλάγης	ἀποπλάγη	ἀποπλάγητον	ἀποπλᾰγήτην	ἀποπλάγημεν	ἀποπλάγητε	ἀποπλάγησᾰν
	subjonctif	ἀποπλᾰγῶ	ἀποπλᾰγῇς	ἀποπλᾰγῇ	ἀποπλᾰγῆτον	ἀποπλᾰγῆτον	ἀποπλᾰγῶμεν	ἀποπλᾰγῆτε	ἀποπλᾰγῶσῐ/ ἀποπλᾰγῶσῐν
	optatif	ἀποπλᾰγείην	ἀποπλᾰγείης	ἀποπλᾰγείη	ἀποπλᾰγεῖτον/ ἀποπλᾰγείητον	ἀποπλᾰγείτην/ ἀποπλᾰγειήτην	ἀποπλᾰγεῖμεν/ ἀποπλᾰγείημεν	ἀποπλᾰγεῖτε/ ἀποπλᾰγείητε	ἀποπλᾰγεῖεν/ ἀποπλᾰγείησᾰν
	impératif		ἀποπλάγηθῐ	ἀποπλᾰγήτω	ἀποπλάγητον	ἀποπλᾰγήτων		ἀποπλάγητε	ἀποπλᾰγέντων
		actif			moyen		passif
infinitif		ἀποπλᾶξαι			ἀποπλάξᾰσθαι		ἀποπλᾰγῆναι
participe	m	ἀποπλάξᾱς			ἀποπλᾱξάμενος		ἀποπλᾰγείς
	f	ἀποπλάξᾱσᾰ			ἀποπλᾱξᾰμένη		ἀποπλᾰγεῖσᾰ
	n	ἀποπλάξᾰν			ἀποπλᾱξάμενον		ἀποπλᾰγέν
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Aoriste : ἀπεπέπληγον, ἀπεπεπληγόμην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἀπεπέπληγον	ἀπεπέπληγες	ἀπεπέπληγε/ ἀπεπέπληγεν	ἀπεπεπλήγετον	ἀπεπεπληγέτην	ἀπεπεπλήγομεν	ἀπεπεπλήγετε	ἀπεπέπληγον
	subjonctif	ἀποπεπλήγω	ἀποπεπλήγῃς	ἀποπεπλήγῃ	ἀποπεπλήγητον	ἀποπεπλήγητον	ἀποπεπλήγωμεν	ἀποπεπλήγητε	ἀποπεπλήγωσῐ/ ἀποπεπλήγωσῐν
	optatif	ἀποπεπλήγοιμῐ	ἀποπεπλήγοις	ἀποπεπλήγοι	ἀποπεπλήγοιτον	ἀποπεπληγοίτην	ἀποπεπλήγοιμεν	ἀποπεπλήγοιτε	ἀποπεπλήγοιεν
	impératif		ἀποπέπληγε	ἀποπεπληγέτω	ἀποπεπλήγετον	ἀποπεπληγέτων		ἀποπεπλήγετε	ἀποπεπληγόντων
moyen	indicatif	ἀπεπεπληγόμην	ἀπεπεπλήγου	ἀπεπεπλήγετο	ἀπεπεπλήγεσθον	ἀπεπεπληγέσθην	ἀπεπεπληγόμεθᾰ	ἀπεπεπλήγεσθε	ἀπεπεπλήγοντο
	subjonctif	ἀποπεπλήγωμαι	ἀποπεπλήγῃ	ἀποπεπλήγηται	ἀποπεπλήγησθον	ἀποπεπλήγησθον	ἀποπεπληγώμεθᾰ	ἀποπεπλήγησθε	ἀποπεπλήγωνται
	optatif	ἀποπεπληγοίμην	ἀποπεπλήγοιο	ἀποπεπλήγοιτο	ἀποπεπλήγοισθον	ἀποπεπληγοίσθην	ἀποπεπληγοίμεθᾰ	ἀποπεπλήγοισθε	ἀποπεπλήγοιντο
	impératif		ἀποπεπληγοῦ	ἀποπεπληγέσθω	ἀποπεπλήγεσθον	ἀποπεπληγέσθων		ἀποπεπλήγεσθε	ἀποπεπληγέσθων
		actif			moyen
infinitif		ἀποπεπληγεῖν			ἀποπεπληγέσθαι
participe	m	ἀποπεπληγών			ἀποπεπληγόμενος
	f	ἀποπεπληγοῦσᾰ			ἀποπεπληγομένη
	n	ἀποπεπληγόν			ἀποπεπληγόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Aoriste : ἀπεπλήχθην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
passif	indicatif	ἀπεπλήχθην	ἀπεπλήχθης	ἀπεπλήχθη	ἀπεπλήχθητον	ἀπεπληχθήτην	ἀπεπλήχθημεν	ἀπεπλήχθητε	ἀπεπλήχθησᾰν
	subjonctif	ἀποπληχθῶ	ἀποπληχθῇς	ἀποπληχθῇ	ἀποπληχθῆτον	ἀποπληχθῆτον	ἀποπληχθῶμεν	ἀποπληχθῆτε	ἀποπληχθῶσῐ/ ἀποπληχθῶσῐν
	optatif	ἀποπληχθείην	ἀποπληχθείης	ἀποπληχθείη	ἀποπληχθεῖτον/ ἀποπληχθείητον	ἀποπληχθείτην/ ἀποπληχθειήτην	ἀποπληχθεῖμεν/ ἀποπληχθείημεν	ἀποπληχθεῖτε/ ἀποπληχθείητε	ἀποπληχθεῖεν/ ἀποπληχθείησᾰν
	impératif		ἀποπλήχθητῐ	ἀποπληχθήτω	ἀποπλήχθητον	ἀποπληχθήτων		ἀποπλήχθητε	ἀποπληχθέντων
							passif
infinitif							ἀποπληχθῆναι
participe	m						ἀποπληχθείς
	f						ἀποπληχθεῖσᾰ
	n						ἀποπληχθέν
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Parfait : ἀποπέπληγᾰ, ἀποπέπληγμαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἀποπέπληγᾰ	ἀποπέπληγᾰς	ἀποπέπληγε/ ἀποπέπληγεν	ἀποπεπλήγᾰτον	ἀποπεπλήγᾰτον	ἀποπεπλήγᾰμεν	ἀποπεπλήγᾰτε	ἀποπεπλήγᾱσῐ/ ἀποπεπλήγᾱσῐν
	subjonctif	ἀποπεπληγὼς ὦ/ ἀποπεπλήγω	ἀποπεπληγὼς ᾖς/ ἀποπεπλήγῃς	ἀποπεπληγὼς ᾖ/ ἀποπεπλήγῃ	ἀποπεπληγότε ἦτον/ ἀποπεπλήγητον	ἀποπεπληγότε ἦτον/ ἀποπεπλήγητον	ἀποπεπληγότες ὦμεν/ ἀποπεπλήγωμεν	ἀποπεπληγότες ἦτε/ ἀποπεπλήγητε	ἀποπεπληγότες ὦσῐ/ ἀποπεπλήγωσῐ/ ἀποπεπλήγωσῐν
	optatif	ἀποπεπληγὼς εἴην/ ἀποπεπλήγοιμῐ/ ἀποπεπληγοίην	ἀποπεπληγὼς εἴης/ ἀποπεπλήγοις/ ἀποπεπληγοίης	ἀποπεπληγὼς εἴη/ ἀποπεπλήγοι/ ἀποπεπληγοίη	ἀποπεπληγότε εἴητον/ ἀποπεπληγότε εἶτον/ ἀποπεπλήγοιτον	ἀποπεπληγὀτε εἰήτην/ ἀποπεπληγότε εἴτην/ ἀποπεπληγοίτην	ἀποπεπληγότες εἴημεν/ ἀποπεπληγότες εἶμεν/ ἀποπεπλήγοιμεν	ἀποπεπληγότες εἴητε/ ἀποπεπληγότες εἶτε/ ἀποπεπλήγοιτε	ἀποπεπληγότες εἴησᾰν/ ἀποπεπληγότε εἶεν/ ἀποπεπλήγοιεν
	impératif		ἀποπεπληγὼς ἴσθῐ	ἀποπεπληγὼς ἔστω	ἀποπεπληγότε ἔστον	ἀποπεπληγότε ἔστων		ἀποπεπληγότες ἔστε	ἀποπεπληγότες ὄντων
moyen/ passif	indicatif	ἀποπέπληγμαι	ἀποπέπληξαι	ἀποπέπληκται	ἀποπέπληχθον	ἀποπέπληχθον	ἀποπεπλήγμεθᾰ	ἀποπέπληχθε	ἀποπεπληγμένοι εἰσί
	subjonctif	ἀποπεπληγμένος ὦ	ἀποπεπληγμένος ᾖς	ἀποπεπληγμένος ᾖ	ἀποπεπληγμένω ἦτον	ἀποπεπληγμένω ἦτον	ἀποπεπληγμένοι ὦμεν	ἀποπεπληγμένοι ἦτε	ἀποπεπληγμένοι ὦσῐ/ ἀποπεπληγμένοι ὦσῐν
	optatif	ἀποπεπληγμένος εἴην	ἀποπεπληγμένος εἴης	ἀποπεπληγμένος εἴη	ἀποπεπληγμένοι εἴητον/ ἀποπεπληγμένοι εἶτον	ἀποπεπληγμένω εἰήτην/ ἀποπεπληγμένω εἴτην	ἀποπεπληγμένοι εἴημεν/ ἀποπεπληγμένοι εἶμεν	ἀποπεπληγμένοι εἴητε/ ἀποπεπληγμένοι εἶτε	ἀποπεπληγμένοι εἴησᾰν/ ἀποπεπληγμένοι εἶεν
	impératif		ἀποπέπληξο	ἀποπεπλήχθω	ἀποπέπληχθον	ἀποπεπλήχθων		ἀποπέπληχθε	ἀποπεπλήχθων
		actif				moyen/passif
infinitif		ἀποπεπληγέναι				ἀποπεπλῆχθαι
participe	m	ἀποπεπληγώς				ἀποπεπληγμένος
	f	ἀποπεπληγυῖᾰ				ἀποπεπληγμένη
	n	ἀποπεπληγός				ἀποπεπληγμένον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Parfait : ἀποπέπληχᾰ, ἀποπέπληγμαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἀποπέπληχᾰ	ἀποπέπληχᾰς	ἀποπέπληχε/ ἀποπέπληχεν	ἀποπεπλήχᾰτον	ἀποπεπλήχᾰτον	ἀποπεπλήχᾰμεν	ἀποπεπλήχᾰτε	ἀποπεπλήχᾱσῐ/ ἀποπεπλήχᾱσῐν
	subjonctif	ἀποπεπληχὼς ὦ/ ἀποπεπλήχω	ἀποπεπληχὼς ᾖς/ ἀποπεπλήχῃς	ἀποπεπληχὼς ᾖ/ ἀποπεπλήχῃ	ἀποπεπληχότε ἦτον/ ἀποπεπλήχητον	ἀποπεπληχότε ἦτον/ ἀποπεπλήχητον	ἀποπεπληχότες ὦμεν/ ἀποπεπλήχωμεν	ἀποπεπληχότες ἦτε/ ἀποπεπλήχητε	ἀποπεπληχότες ὦσῐ/ ἀποπεπλήχωσῐ/ ἀποπεπλήχωσῐν
	optatif	ἀποπεπληχὼς εἴην/ ἀποπεπλήχοιμῐ/ ἀποπεπληχοίην	ἀποπεπληχὼς εἴης/ ἀποπεπλήχοις/ ἀποπεπληχοίης	ἀποπεπληχὼς εἴη/ ἀποπεπλήχοι/ ἀποπεπληχοίη	ἀποπεπληχότε εἴητον/ ἀποπεπληχότε εἶτον/ ἀποπεπλήχοιτον	ἀποπεπληχὀτε εἰήτην/ ἀποπεπληχότε εἴτην/ ἀποπεπληχοίτην	ἀποπεπληχότες εἴημεν/ ἀποπεπληχότες εἶμεν/ ἀποπεπλήχοιμεν	ἀποπεπληχότες εἴητε/ ἀποπεπληχότες εἶτε/ ἀποπεπλήχοιτε	ἀποπεπληχότες εἴησᾰν/ ἀποπεπληχότε εἶεν/ ἀποπεπλήχοιεν
	impératif		ἀποπεπληχὼς ἴσθῐ	ἀποπεπληχὼς ἔστω	ἀποπεπληχότε ἔστον	ἀποπεπληχότε ἔστων		ἀποπεπληχότες ἔστε	ἀποπεπληχότες ὄντων
moyen/ passif	indicatif	ἀποπέπληγμαι	ἀποπέπληξαι	ἀποπέπληκται	ἀποπέπληχθον	ἀποπέπληχθον	ἀποπεπλήγμεθᾰ	ἀποπέπληχθε	ἀποπεπληγμένοι εἰσί
	subjonctif	ἀποπεπληγμένος ὦ	ἀποπεπληγμένος ᾖς	ἀποπεπληγμένος ᾖ	ἀποπεπληγμένω ἦτον	ἀποπεπληγμένω ἦτον	ἀποπεπληγμένοι ὦμεν	ἀποπεπληγμένοι ἦτε	ἀποπεπληγμένοι ὦσῐ/ ἀποπεπληγμένοι ὦσῐν
	optatif	ἀποπεπληγμένος εἴην	ἀποπεπληγμένος εἴης	ἀποπεπληγμένος εἴη	ἀποπεπληγμένοι εἴητον/ ἀποπεπληγμένοι εἶτον	ἀποπεπληγμένω εἰήτην/ ἀποπεπληγμένω εἴτην	ἀποπεπληγμένοι εἴημεν/ ἀποπεπληγμένοι εἶμεν	ἀποπεπληγμένοι εἴητε/ ἀποπεπληγμένοι εἶτε	ἀποπεπληγμένοι εἴησᾰν/ ἀποπεπληγμένοι εἶεν
	impératif		ἀποπέπληξο	ἀποπεπλήχθω	ἀποπέπληχθον	ἀποπεπλήχθων		ἀποπέπληχθε	ἀποπεπλήχθων
		actif				moyen/passif
infinitif		ἀποπεπληχέναι				ἀποπεπλῆχθαι
participe	m	ἀποπεπληχώς				ἀποπεπληγμένος
	f	ἀποπεπληχυῖᾰ				ἀποπεπληγμένη
	n	ἀποπεπληχός				ἀποπεπληγμένον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.