Conjugaison:grec ancien/σοφίζω

   Présent : σοφίζω, σοφίζομαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	σοφίζω	σοφίζεις	σοφίζει	σοφίζετον	σοφίζετον	σοφίζομεν	σοφίζετε	σοφίζουσῐ/ σοφίζουσῐν
	subjonctif	σοφίζω	σοφίζῃς	σοφίζῃ	σοφίζητον	σοφίζητον	σοφίζωμεν	σοφίζητε	σοφίζωσῐ/ σοφίζωσῐν
	optatif	σοφίζοιμῐ	σοφίζοις	σοφίζοι	σοφίζοιτον	σοφῐζοίτην	σοφίζοιμεν	σοφίζοιτε	σοφίζοιεν
	impératif		σόφῐζε	σοφῐζέτω	σοφίζετον	σοφῐζέτων		σοφίζετε	σοφῐζόντων
moyen/ passif	indicatif	σοφίζομαι	σοφίζει/ σοφίζῃ	σοφίζεται	σοφίζεσθον	σοφίζεσθον	σοφῐζόμεθᾰ	σοφίζεσθε	σοφίζονται
	subjonctif	σοφίζωμαι	σοφίζῃ	σοφίζηται	σοφίζησθον	σοφίζησθον	σοφῐζώμεθᾰ	σοφίζησθε	σοφίζωνται
	optatif	σοφῐζοίμην	σοφίζοιο	σοφίζοιτο	σοφίζοισθον	σοφῐζοίσθην	σοφῐζοίμεθᾰ	σοφίζοισθε	σοφίζοιντο
	impératif		σοφίζου	σοφῐζέσθω	σοφίζεσθον	σοφῐζέσθων		σοφίζεσθε	σοφῐζέσθων
		actif				moyen/passif
infinitif		σοφίζειν				σοφίζεσθαι
participe	m	σοφίζων				σοφῐζόμενος
	f	σοφίζουσᾰ				σοφῐζομένη
	n	σόφῐζον				σοφῐζόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Imparfait : ἐσόφῐζον, ἐσοφῐζόμην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἐσόφῐζον	ἐσόφῐζες	ἐσόφῐζε/ ἐσόφῐζεν	ἐσοφίζετον	ἐσοφῐζέτην	ἐσοφίζομεν	ἐσοφίζετε	ἐσόφῐζον
moyen/ passif	indicatif	ἐσοφῐζόμην	ἐσοφίζου	ἐσοφίζετο	ἐσοφίζεσθον	ἐσοφῐζέσθην	ἐσοφῐζόμεθᾰ	ἐσοφίζεσθε	ἐσοφίζοντο
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Futur : σοφῐῶ, σοφῐοῦμαι, σοφῐσθήσομαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	σοφῐῶ	σοφῐεῖς	σοφῐεῖ	σοφῐεῖτον	σοφῐεῖτον	σοφῐοῦμεν	σοφῐεῖτε	σοφῐοῦσῐ/ σοφῐοῦσῐν
	optatif	σοφῐοίην/ σοφῐοῖμῐ	σοφῐοίης/ σοφῐοῖς	σοφῐοίη/ σοφῐοῖ	σοφῐοίητον/ σοφῐοῖτον	σοφῐοιήτην/ σοφῐοίτην	σοφῐοίημεν/ σοφῐοῖμεν	σοφῐοίητε/ σοφῐοῖτε	σοφῐοίησᾰν/ σοφῐοῖεν
moyen	indicatif	σοφῐοῦμαι	σοφῐεῖ/ σοφῐῇ	σοφῐεῖται	σοφῐεῖσθον	σοφῐεῖσθον	σοφῐούμεθᾰ	σοφῐεῖσθε	σοφῐοῦνται
	optatif	σοφῐοίμην	σοφῐοῖο	σοφῐοῖτο	σοφῐοῖσθον	σοφῐοίσθην	σοφῐοίμεθᾰ	σοφῐοῖσθε	σοφῐοῖντο
passif	indicatif	σοφῐσθήσομαι	σοφῐσθήσει/ σοφῐσθήσῃ	σοφῐσθήσεται	σοφῐσθήσεσθον	σοφῐσθήσεσθον	σοφῐσθησόμεθᾰ	σοφῐσθήσεσθε	σοφῐσθήσονται
	optatif	σοφῐσθησοίμην	σοφῐσθήσοιο	σοφῐσθήσοιτο	σοφῐσθήσοισθον	σοφῐσθησοίσθην	σοφῐσθησοίμεθᾰ	σοφῐσθήσοισθε	σοφῐσθήσοιντο
		actif			moyen		passif
infinitif		σοφῐεῖν			σοφῐεῖσθαι		σοφῐσθήσεσθαι
participe	m	σοφῐῶν			σοφῐούμενος		σοφῐσθησόμενος
	f	σοφῐοῦσᾰ			σοφῐουμένη		σοφῐσθησομένη
	n	σοφῐοῦν			σοφῐούμενον		σοφῐσθησόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes. Ce modèle d'inflexion comportait originellement un sigma (i.e. *σοφῐέσω), qui a été abandonné très tôt dans l'histoire du grec ancien.

   Futur : σοφῐέω, σοφῐέομαι, σοφῐσθήσομαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	σοφῐέω	σοφῐέεις	σοφῐέει	σοφῐέετον	σοφῐέετον	σοφῐέομεν	σοφῐέετε	σοφῐέουσῐ/ σοφῐέουσῐν
	optatif	σοφῐέοιμῐ	σοφῐέοις	σοφῐέοι	σοφῐέοιτον	σοφῐεοίτην	σοφῐέοιμεν	σοφῐέοιτε	σοφῐέοιεν
moyen	indicatif	σοφῐέομαι	σοφῐέει/ σοφῐέῃ	σοφῐέεται	σοφῐέεσθον	σοφῐέεσθον	σοφῐεόμεθᾰ	σοφῐέεσθε	σοφῐέονται
	optatif	σοφῐεοίμην	σοφῐέοιο	σοφῐέοιτο	σοφῐέοισθον	σοφῐεοίσθην	σοφῐεοίμεθᾰ	σοφῐέοισθε	σοφῐέοιντο
passif	indicatif	σοφῐσθήσομαι	σοφῐσθήσει/ σοφῐσθήσῃ	σοφῐσθήσεται	σοφῐσθήσεσθον	σοφῐσθήσεσθον	σοφῐσθησόμεθᾰ	σοφῐσθήσεσθε	σοφῐσθήσονται
	optatif	σοφῐσθησοίμην	σοφῐσθήσοιο	σοφῐσθήσοιτο	σοφῐσθήσοισθον	σοφῐσθησοίσθην	σοφῐσθησοίμεθᾰ	σοφῐσθήσοισθε	σοφῐσθήσοιντο
		actif			moyen		passif
infinitif		σοφῐέειν			σοφῐέεσθαι		σοφῐσθήσεσθαι
participe	m	σοφῐέων			σοφῐεόμενος		σοφῐσθησόμενος
	f	σοφῐέουσᾰ			σοφῐεομένη		σοφῐσθησομένη
	n	σοφίεον			σοφῐεόμενον		σοφῐσθησόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Aoriste : ἐσόφῐσᾰ, ἐσοφῐσάμην, ἐσοφίσθην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἐσόφῐσᾰ	ἐσόφῐσᾰς	ἐσόφῐσε/ ἐσόφῐσεν	ἐσοφίσᾰτον	ἐσοφῐσάτην	ἐσοφίσᾰμεν	ἐσοφίσᾰτε	ἐσόφῐσᾰν
	subjonctif	σοφίσω	σοφίσῃς	σοφίσῃ	σοφίσητον	σοφίσητον	σοφίσωμεν	σοφίσητε	σοφίσωσῐ/ σοφίσωσῐν
	optatif	σοφίσαιμῐ	σοφίσαις/ σοφίσειᾰς	σοφίσαι/ σοφίσειε/ σοφίσειεν	σοφίσαιτον	σοφῐσαίτην	σοφίσαιμεν	σοφίσαιτε	σοφίσαιεν/ σοφίσειᾰν
	impératif		σόφῐσον	σοφῐσάτω	σοφίσᾰτον	σοφῐσάτων		σοφίσᾰτε	σοφῐσάντων
moyen	indicatif	ἐσοφῐσάμην	ἐσοφίσω	ἐσοφίσᾰτο	ἐσοφίσᾰσθον	ἐσοφῐσάσθην	ἐσοφῐσάμεθᾰ	ἐσοφίσᾰσθε	ἐσοφίσᾰντο
	subjonctif	σοφίσωμαι	σοφίσῃ	σοφίσηται	σοφίσησθον	σοφίσησθον	σοφῐσώμεθᾰ	σοφίσησθε	σοφίσωνται
	optatif	σοφῐσαίμην	σοφίσαιο	σοφίσαιτο	σοφίσαισθον	σοφῐσαίσθην	σοφῐσαίμεθᾰ	σοφίσαισθε	σοφίσαιντο
	impératif		σόφῐσαι	σοφῐσάσθω	σοφίσᾰσθον	σοφῐσάσθων		σοφίσᾰσθε	σοφῐσάσθων
passif	indicatif	ἐσοφίσθην	ἐσοφίσθης	ἐσοφίσθη	ἐσοφίσθητον	ἐσοφῐσθήτην	ἐσοφίσθημεν	ἐσοφίσθητε	ἐσοφίσθησᾰν
	subjonctif	σοφῐσθῶ	σοφῐσθῇς	σοφῐσθῇ	σοφῐσθῆτον	σοφῐσθῆτον	σοφῐσθῶμεν	σοφῐσθῆτε	σοφῐσθῶσῐ/ σοφῐσθῶσῐν
	optatif	σοφῐσθείην	σοφῐσθείης	σοφῐσθείη	σοφῐσθεῖτον/ σοφῐσθείητον	σοφῐσθείτην/ σοφῐσθειήτην	σοφῐσθεῖμεν/ σοφῐσθείημεν	σοφῐσθεῖτε/ σοφῐσθείητε	σοφῐσθεῖεν/ σοφῐσθείησᾰν
	impératif		σοφίσθητῐ	σοφῐσθήτω	σοφίσθητον	σοφῐσθήτων		σοφίσθητε	σοφῐσθέντων
		actif			moyen		passif
infinitif		σοφίσαι			σοφίσᾰσθαι		σοφῐσθῆναι
participe	m	σοφίσᾱς			σοφῐσάμενος		σοφῐσθείς
	f	σοφίσᾱσᾰ			σοφῐσᾰμένη		σοφῐσθεῖσᾰ
	n	σόφῐσᾰν			σοφῐσάμενον		σοφῐσθέν
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Parfait : σεσόφῐκᾰ, σεσόφῐσμαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	σεσόφῐκᾰ	σεσόφῐκᾰς	σεσόφῐκε/ σεσόφῐκεν	σεσοφίκᾰτον	σεσοφίκᾰτον	σεσοφίκᾰμεν	σεσοφίκᾰτε	σεσοφίκᾱσῐ/ σεσοφίκᾱσῐν
	subjonctif	σεσοφῐκὼς ὦ/ σεσοφίκω	σεσοφῐκὼς ᾖς/ σεσοφίκῃς	σεσοφῐκὼς ᾖ/ σεσοφίκῃ	σεσοφῐκότε ἦτον/ σεσοφίκητον	σεσοφῐκότε ἦτον/ σεσοφίκητον	σεσοφῐκότες ὦμεν/ σεσοφίκωμεν	σεσοφῐκότες ἦτε/ σεσοφίκητε	σεσοφῐκότες ὦσῐ/ σεσοφίκωσῐ/ σεσοφίκωσῐν
	optatif	σεσοφῐκὼς εἴην/ σεσοφίκοιμῐ/ σεσοφῐκοίην	σεσοφῐκὼς εἴης/ σεσοφίκοις/ σεσοφῐκοίης	σεσοφῐκὼς εἴη/ σεσοφίκοι/ σεσοφῐκοίη	σεσοφῐκότε εἴητον/ σεσοφῐκότε εἶτον/ σεσοφίκοιτον	σεσοφῐκὀτε εἰήτην/ σεσοφῐκότε εἴτην/ σεσοφῐκοίτην	σεσοφῐκότες εἴημεν/ σεσοφῐκότες εἶμεν/ σεσοφίκοιμεν	σεσοφῐκότες εἴητε/ σεσοφῐκότες εἶτε/ σεσοφίκοιτε	σεσοφῐκότες εἴησᾰν/ σεσοφῐκότε εἶεν/ σεσοφίκοιεν
	impératif		σεσοφῐκὼς ἴσθῐ	σεσοφῐκὼς ἔστω	σεσοφῐκότε ἔστον	σεσοφῐκότε ἔστων		σεσοφῐκότες ἔστε	σεσοφῐκότες ὄντων
moyen/ passif	indicatif	σεσόφῐσμαι	σεσόφῐσαι	σεσόφῐσται	σεσόφῐσθον	σεσόφῐσθον	σεσοφίσμεθᾰ	σεσόφῐσθε	σεσοφῐσμένοι εἰσί
	subjonctif	σεσοφῐσμένος ὦ	σεσοφῐσμένος ᾖς	σεσοφῐσμένος ᾖ	σεσοφῐσμένω ἦτον	σεσοφῐσμένω ἦτον	σεσοφῐσμένοι ὦμεν	σεσοφῐσμένοι ἦτε	σεσοφῐσμένοι ὦσῐ/ σεσοφῐσμένοι ὦσῐν
	optatif	σεσοφῐσμένος εἴην	σεσοφῐσμένος εἴης	σεσοφῐσμένος εἴη	σεσοφῐσμένοι εἴητον/ σεσοφῐσμένοι εἶτον	σεσοφῐσμένω εἰήτην/ σεσοφῐσμένω εἴτην	σεσοφῐσμένοι εἴημεν/ σεσοφῐσμένοι εἶμεν	σεσοφῐσμένοι εἴητε/ σεσοφῐσμένοι εἶτε	σεσοφῐσμένοι εἴησᾰν/ σεσοφῐσμένοι εἶεν
	impératif		σεσόφῐσο	σεσοφίσθω	σεσόφῐσθον	σεσοφίσθων		σεσόφῐσθε	σεσοφίσθων
		actif				moyen/passif
infinitif		σεσοφῐκέναι				σεσοφίσθαι
participe	m	σεσοφῐκώς				σεσοφῐσμένος
	f	σεσοφῐκυῖᾰ				σεσοφῐσμένη
	n	σεσοφῐκός				σεσοφῐσμένον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Plus-que-parfait : ἐσεσοφίκειν/ἐσεσοφίκη, ἐσεσοφίσμην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἐσεσοφίκειν/ ἐσεσοφίκη	ἐσεσοφίκεις/ ἐσεσοφίκης	ἐσεσοφίκει/ ἐσεσοφίκειν	ἐσεσοφίκετον	ἐσεσοφῐκέτην	ἐσεσοφίκεμεν	ἐσεσοφίκετε	ἐσεσοφίκεσᾰν
moyen/ passif	indicatif	ἐσεσοφίσμην	ἐσεσόφῐσο	ἐσεσόφῐστο	ἐσεσόφῐσθον	ἐσεσοφίσθην	ἐσεσοφίσμεθᾰ	ἐσεσόφῐσθε	σεσοφῐσμένοι ἦσᾰν
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.