Conjugaison:grec ancien/πλήσσω

   Présent : πλήσσω, πλήσσομαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	πλήσσω	πλήσσεις	πλήσσει	πλήσσετον	πλήσσετον	πλήσσομεν	πλήσσετε	πλήσσουσῐ/ πλήσσουσῐν
	subjonctif	πλήσσω	πλήσσῃς	πλήσσῃ	πλήσσητον	πλήσσητον	πλήσσωμεν	πλήσσητε	πλήσσωσῐ/ πλήσσωσῐν
	optatif	πλήσσοιμῐ	πλήσσοις	πλήσσοι	πλήσσοιτον	πλησσοίτην	πλήσσοιμεν	πλήσσοιτε	πλήσσοιεν
	impératif		πλῆσσε	πλησσέτω	πλήσσετον	πλησσέτων		πλήσσετε	πλησσόντων
moyen/ passif	indicatif	πλήσσομαι	πλήσσει/ πλήσσῃ	πλήσσεται	πλήσσεσθον	πλήσσεσθον	πλησσόμεθᾰ	πλήσσεσθε	πλήσσονται
	subjonctif	πλήσσωμαι	πλήσσῃ	πλήσσηται	πλήσσησθον	πλήσσησθον	πλησσώμεθᾰ	πλήσσησθε	πλήσσωνται
	optatif	πλησσοίμην	πλήσσοιο	πλήσσοιτο	πλήσσοισθον	πλησσοίσθην	πλησσοίμεθᾰ	πλήσσοισθε	πλήσσοιντο
	impératif		πλήσσου	πλησσέσθω	πλήσσεσθον	πλησσέσθων		πλήσσεσθε	πλησσέσθων
		actif				moyen/passif
infinitif		πλήσσειν				πλήσσεσθαι
participe	m	πλήσσων				πλησσόμενος
	f	πλήσσουσᾰ				πλησσομένη
	n	πλῆσσον				πλησσόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Présent : πλήττω, πλήττομαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	πλήττω	πλήττεις	πλήττει	πλήττετον	πλήττετον	πλήττομεν	πλήττετε	πλήττουσῐ/ πλήττουσῐν
	subjonctif	πλήττω	πλήττῃς	πλήττῃ	πλήττητον	πλήττητον	πλήττωμεν	πλήττητε	πλήττωσῐ/ πλήττωσῐν
	optatif	πλήττοιμῐ	πλήττοις	πλήττοι	πλήττοιτον	πληττοίτην	πλήττοιμεν	πλήττοιτε	πλήττοιεν
	impératif		πλῆττε	πληττέτω	πλήττετον	πληττέτων		πλήττετε	πληττόντων
moyen/ passif	indicatif	πλήττομαι	πλήττει/ πλήττῃ	πλήττεται	πλήττεσθον	πλήττεσθον	πληττόμεθᾰ	πλήττεσθε	πλήττονται
	subjonctif	πλήττωμαι	πλήττῃ	πλήττηται	πλήττησθον	πλήττησθον	πληττώμεθᾰ	πλήττησθε	πλήττωνται
	optatif	πληττοίμην	πλήττοιο	πλήττοιτο	πλήττοισθον	πληττοίσθην	πληττοίμεθᾰ	πλήττοισθε	πλήττοιντο
	impératif		πλήττου	πληττέσθω	πλήττεσθον	πληττέσθων		πλήττεσθε	πληττέσθων
		actif				moyen/passif
infinitif		πλήττειν				πλήττεσθαι
participe	m	πλήττων				πληττόμενος
	f	πλήττουσᾰ				πληττομένη
	n	πλῆττον				πληττόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Imparfait : ἔπλησσον, ἐπλησσόμην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἔπλησσον	ἔπλησσες	ἔπλησσε/ ἔπλησσεν	ἐπλήσσετον	ἐπλησσέτην	ἐπλήσσομεν	ἐπλήσσετε	ἔπλησσον
moyen/ passif	indicatif	ἐπλησσόμην	ἐπλήσσου	ἐπλήσσετο	ἐπλήσσεσθον	ἐπλησσέσθην	ἐπλησσόμεθᾰ	ἐπλήσσεσθε	ἐπλήσσοντο
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Imparfait : ἔπληττον, ἐπληττόμην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἔπληττον	ἔπληττες	ἔπληττε/ ἔπληττεν	ἐπλήττετον	ἐπληττέτην	ἐπλήττομεν	ἐπλήττετε	ἔπληττον
moyen/ passif	indicatif	ἐπληττόμην	ἐπλήττου	ἐπλήττετο	ἐπλήττεσθον	ἐπληττέσθην	ἐπληττόμεθᾰ	ἐπλήττεσθε	ἐπλήττοντο
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Futur : πλήξω, πλήξομαι, πληγήσομαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	πλήξω	πλήξεις	πλήξει	πλήξετον	πλήξετον	πλήξομεν	πλήξετε	πλήξουσῐ/ πλήξουσῐν
	optatif	πλήξοιμῐ	πλήξοις	πλήξοι	πλήξοιτον	πληξοίτην	πλήξοιμεν	πλήξοιτε	πλήξοιεν
moyen	indicatif	πλήξομαι	πλήξει/ πλήξῃ	πλήξεται	πλήξεσθον	πλήξεσθον	πληξόμεθᾰ	πλήξεσθε	πλήξονται
	optatif	πληξοίμην	πλήξοιο	πλήξοιτο	πλήξοισθον	πληξοίσθην	πληξοίμεθᾰ	πλήξοισθε	πλήξοιντο
passif	indicatif	πληγήσομαι	πληγήσει/ πληγήσῃ	πληγήσεται	πληγήσεσθον	πληγήσεσθον	πληγησόμεθᾰ	πληγήσεσθε	πληγήσονται
	optatif	πληγησοίμην	πληγήσοιο	πληγήσοιτο	πληγήσοισθον	πληγησοίσθην	πληγησοίμεθᾰ	πληγήσοισθε	πληγήσοιντο
		actif			moyen		passif
infinitif		πλήξειν			πλήξεσθαι		πληγήσεσθαι
participe	m	πλήξων			πληξόμενος		πληγησόμενος
	f	πλήξουσᾰ			πληξομένη		πληγησομένη
	n	πλῆξον			πληξόμενον		πληγησόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Aoriste : ἔπληξᾰ, ἐπληξάμην, ἐπλήγην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἔπληξᾰ	ἔπληξᾰς	ἔπληξε/ ἔπληξεν	ἐπλήξᾰτον	ἐπληξάτην	ἐπλήξᾰμεν	ἐπλήξᾰτε	ἔπληξᾰν
	subjonctif	πλήξω	πλήξῃς	πλήξῃ	πλήξητον	πλήξητον	πλήξωμεν	πλήξητε	πλήξωσῐ/ πλήξωσῐν
	optatif	πλήξαιμῐ	πλήξαις/ πλήξειᾰς	πλήξαι/ πλήξειε/ πλήξειεν	πλήξαιτον	πληξαίτην	πλήξαιμεν	πλήξαιτε	πλήξαιεν/ πλήξειᾰν
	impératif		πλῆξον	πληξάτω	πλήξᾰτον	πληξάτων		πλήξᾰτε	πληξάντων
moyen	indicatif	ἐπληξάμην	ἐπλήξω	ἐπλήξᾰτο	ἐπλήξᾰσθον	ἐπληξάσθην	ἐπληξάμεθᾰ	ἐπλήξᾰσθε	ἐπλήξᾰντο
	subjonctif	πλήξωμαι	πλήξῃ	πλήξηται	πλήξησθον	πλήξησθον	πληξώμεθᾰ	πλήξησθε	πλήξωνται
	optatif	πληξαίμην	πλήξαιο	πλήξαιτο	πλήξαισθον	πληξαίσθην	πληξαίμεθᾰ	πλήξαισθε	πλήξαιντο
	impératif		πλῆξαι	πληξάσθω	πλήξᾰσθον	πληξάσθων		πλήξᾰσθε	πληξάσθων
passif	indicatif	ἐπλήγην	ἐπλήγης	ἐπλήγη	ἐπλήγητον	ἐπληγήτην	ἐπλήγημεν	ἐπλήγητε	ἐπλήγησᾰν
	subjonctif	πληγῶ	πληγῇς	πληγῇ	πληγῆτον	πληγῆτον	πληγῶμεν	πληγῆτε	πληγῶσῐ/ πληγῶσῐν
	optatif	πληγείην	πληγείης	πληγείη	πληγεῖτον/ πληγείητον	πληγείτην/ πληγειήτην	πληγεῖμεν/ πληγείημεν	πληγεῖτε/ πληγείητε	πληγεῖεν/ πληγείησᾰν
	impératif		πλήγηθῐ	πληγήτω	πλήγητον	πληγήτων		πλήγητε	πληγέντων
		actif			moyen		passif
infinitif		πλῆξαι			πλήξᾰσθαι		πληγῆναι
participe	m	πλήξᾱς			πληξάμενος		πληγείς
	f	πλήξᾱσᾰ			πληξᾰμένη		πληγεῖσᾰ
	n	πλῆξᾰν			πληξάμενον		πληγέν
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Aoriste : πλῆξᾰ, πληξάμην, πλήγην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	πλῆξᾰ	πλῆξᾰς	πλῆξε/ πλῆξεν	πλήξᾰτον	πληξάτην	πλήξᾰμεν	πλήξᾰτε	πλῆξᾰν
	subjonctif	πλήξω	πλήξῃς	πλήξῃ	πλήξητον	πλήξητον	πλήξωμεν	πλήξητε	πλήξωσῐ/ πλήξωσῐν
	optatif	πλήξαιμῐ	πλήξαις/ πλήξειᾰς	πλήξαι/ πλήξειε/ πλήξειεν	πλήξαιτον	πληξαίτην	πλήξαιμεν	πλήξαιτε	πλήξαιεν/ πλήξειᾰν
	impératif		πλῆξον	πληξάτω	πλήξᾰτον	πληξάτων		πλήξᾰτε	πληξάντων
moyen	indicatif	πληξάμην	πλήξω	πλήξᾰτο	πλήξᾰσθον	πληξάσθην	πληξάμεθᾰ	πλήξᾰσθε	πλήξᾰντο
	subjonctif	πλήξωμαι	πλήξῃ	πλήξηται	πλήξησθον	πλήξησθον	πληξώμεθᾰ	πλήξησθε	πλήξωνται
	optatif	πληξαίμην	πλήξαιο	πλήξαιτο	πλήξαισθον	πληξαίσθην	πληξαίμεθᾰ	πλήξαισθε	πλήξαιντο
	impératif		πλῆξαι	πληξάσθω	πλήξᾰσθον	πληξάσθων		πλήξᾰσθε	πληξάσθων
passif	indicatif	πλήγην	πλήγης	πλήγη	πλήγητον	πληγήτην	πλήγημεν	πλήγητε	πλήγησᾰν
	subjonctif	πληγῶ	πληγῇς	πληγῇ	πληγῆτον	πληγῆτον	πληγῶμεν	πληγῆτε	πληγῶσῐ/ πληγῶσῐν
	optatif	πληγείην	πληγείης	πληγείη	πληγεῖτον/ πληγείητον	πληγείτην/ πληγειήτην	πληγεῖμεν/ πληγείημεν	πληγεῖτε/ πληγείητε	πληγεῖεν/ πληγείησᾰν
	impératif		πλήγηθῐ	πληγήτω	πλήγητον	πληγήτων		πλήγητε	πληγέντων
		actif			moyen		passif
infinitif		πλῆξαι			πλήξᾰσθαι		πληγῆναι
participe	m	πλήξᾱς			πληξάμενος		πληγείς
	f	πλήξᾱσᾰ			πληξᾰμένη		πληγεῖσᾰ
	n	πλῆξᾰν			πληξάμενον		πληγέν
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Aoriste : πλᾶξᾰ, πλᾱξάμην, πλάγην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	πλᾶξᾰ	πλᾶξᾰς	πλᾶξε/ πλᾶξεν	πλάξᾰτον	πλᾱξάτην	πλάξᾰμεν	πλάξᾰτε	πλᾶξᾰν
	subjonctif	πλάξω	πλάξῃς	πλάξῃ	πλάξητον	πλάξητον	πλάξωμεν	πλάξητε	πλάξωσῐ/ πλάξωσῐν
	optatif	πλάξαιμῐ	πλάξαις/ πλάξειᾰς	πλάξαι/ πλάξειε/ πλάξειεν	πλάξαιτον	πλᾱξαίτην	πλάξαιμεν	πλάξαιτε	πλάξαιεν/ πλάξειᾰν
	impératif		πλᾶξον	πλᾱξάτω	πλάξᾰτον	πλᾱξάτων		πλάξᾰτε	πλᾱξάντων
moyen	indicatif	πλᾱξάμην	πλάξω	πλάξᾰτο	πλάξᾰσθον	πλᾱξάσθην	πλᾱξάμεθᾰ	πλάξᾰσθε	πλάξᾰντο
	subjonctif	πλάξωμαι	πλάξῃ	πλάξηται	πλάξησθον	πλάξησθον	πλᾱξώμεθᾰ	πλάξησθε	πλάξωνται
	optatif	πλᾱξαίμην	πλάξαιο	πλάξαιτο	πλάξαισθον	πλᾱξαίσθην	πλᾱξαίμεθᾰ	πλάξαισθε	πλάξαιντο
	impératif		πλᾶξαι	πλᾱξάσθω	πλάξᾰσθον	πλᾱξάσθων		πλάξᾰσθε	πλᾱξάσθων
passif	indicatif	πλάγην	πλάγης	πλάγη	πλάγητον	πλᾱγήτην	πλάγημεν	πλάγητε	πλάγησᾰν
	subjonctif	πλᾱγῶ	πλᾱγῇς	πλᾱγῇ	πλᾱγῆτον	πλᾱγῆτον	πλᾱγῶμεν	πλᾱγῆτε	πλᾱγῶσῐ/ πλᾱγῶσῐν
	optatif	πλᾱγείην	πλᾱγείης	πλᾱγείη	πλᾱγεῖτον/ πλᾱγείητον	πλᾱγείτην/ πλᾱγειήτην	πλᾱγεῖμεν/ πλᾱγείημεν	πλᾱγεῖτε/ πλᾱγείητε	πλᾱγεῖεν/ πλᾱγείησᾰν
	impératif		πλάγηθῐ	πλᾱγήτω	πλάγητον	πλᾱγήτων		πλάγητε	πλᾱγέντων
		actif			moyen		passif
infinitif		πλᾶξαι			πλάξᾰσθαι		πλᾱγῆναι
participe	m	πλάξᾱς			πλᾱξάμενος		πλᾱγείς
	f	πλάξᾱσᾰ			πλᾱξᾰμένη		πλᾱγεῖσᾰ
	n	πλᾶξᾰν			πλᾱξάμενον		πλᾱγέν
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Aoriste : ἐπέπληγον, ἐπεπληγόμην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἐπέπληγον	ἐπέπληγες	ἐπέπληγε/ ἐπέπληγεν	ἐπεπλήγετον	ἐπεπληγέτην	ἐπεπλήγομεν	ἐπεπλήγετε	ἐπέπληγον
	subjonctif	πεπλήγω	πεπλήγῃς	πεπλήγῃ	πεπλήγητον	πεπλήγητον	πεπλήγωμεν	πεπλήγητε	πεπλήγωσῐ/ πεπλήγωσῐν
	optatif	πεπλήγοιμῐ	πεπλήγοις	πεπλήγοι	πεπλήγοιτον	πεπληγοίτην	πεπλήγοιμεν	πεπλήγοιτε	πεπλήγοιεν
	impératif		πέπληγε	πεπληγέτω	πεπλήγετον	πεπληγέτων		πεπλήγετε	πεπληγόντων
moyen	indicatif	ἐπεπληγόμην	ἐπεπλήγου	ἐπεπλήγετο	ἐπεπλήγεσθον	ἐπεπληγέσθην	ἐπεπληγόμεθᾰ	ἐπεπλήγεσθε	ἐπεπλήγοντο
	subjonctif	πεπλήγωμαι	πεπλήγῃ	πεπλήγηται	πεπλήγησθον	πεπλήγησθον	πεπληγώμεθᾰ	πεπλήγησθε	πεπλήγωνται
	optatif	πεπληγοίμην	πεπλήγοιο	πεπλήγοιτο	πεπλήγοισθον	πεπληγοίσθην	πεπληγοίμεθᾰ	πεπλήγοισθε	πεπλήγοιντο
	impératif		πεπληγοῦ	πεπληγέσθω	πεπλήγεσθον	πεπληγέσθων		πεπλήγεσθε	πεπληγέσθων
		actif			moyen
infinitif		πεπληγεῖν			πεπληγέσθαι
participe	m	πεπληγών			πεπληγόμενος
	f	πεπληγοῦσᾰ			πεπληγομένη
	n	πεπληγόν			πεπληγόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Aoriste : ἐπλήχθην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
passif	indicatif	ἐπλήχθην	ἐπλήχθης	ἐπλήχθη	ἐπλήχθητον	ἐπληχθήτην	ἐπλήχθημεν	ἐπλήχθητε	ἐπλήχθησᾰν
	subjonctif	πληχθῶ	πληχθῇς	πληχθῇ	πληχθῆτον	πληχθῆτον	πληχθῶμεν	πληχθῆτε	πληχθῶσῐ/ πληχθῶσῐν
	optatif	πληχθείην	πληχθείης	πληχθείη	πληχθεῖτον/ πληχθείητον	πληχθείτην/ πληχθειήτην	πληχθεῖμεν/ πληχθείημεν	πληχθεῖτε/ πληχθείητε	πληχθεῖεν/ πληχθείησᾰν
	impératif		πλήχθητῐ	πληχθήτω	πλήχθητον	πληχθήτων		πλήχθητε	πληχθέντων
							passif
infinitif							πληχθῆναι
participe	m						πληχθείς
	f						πληχθεῖσᾰ
	n						πληχθέν
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Parfait : πέπληγᾰ, πέπληγμαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	πέπληγᾰ	πέπληγᾰς	πέπληγε/ πέπληγεν	πεπλήγᾰτον	πεπλήγᾰτον	πεπλήγᾰμεν	πεπλήγᾰτε	πεπλήγᾱσῐ/ πεπλήγᾱσῐν
	subjonctif	πεπληγὼς ὦ/ πεπλήγω	πεπληγὼς ᾖς/ πεπλήγῃς	πεπληγὼς ᾖ/ πεπλήγῃ	πεπληγότε ἦτον/ πεπλήγητον	πεπληγότε ἦτον/ πεπλήγητον	πεπληγότες ὦμεν/ πεπλήγωμεν	πεπληγότες ἦτε/ πεπλήγητε	πεπληγότες ὦσῐ/ πεπλήγωσῐ/ πεπλήγωσῐν
	optatif	πεπληγὼς εἴην/ πεπλήγοιμῐ/ πεπληγοίην	πεπληγὼς εἴης/ πεπλήγοις/ πεπληγοίης	πεπληγὼς εἴη/ πεπλήγοι/ πεπληγοίη	πεπληγότε εἴητον/ πεπληγότε εἶτον/ πεπλήγοιτον	πεπληγὀτε εἰήτην/ πεπληγότε εἴτην/ πεπληγοίτην	πεπληγότες εἴημεν/ πεπληγότες εἶμεν/ πεπλήγοιμεν	πεπληγότες εἴητε/ πεπληγότες εἶτε/ πεπλήγοιτε	πεπληγότες εἴησᾰν/ πεπληγότε εἶεν/ πεπλήγοιεν
	impératif		πεπληγὼς ἴσθῐ	πεπληγὼς ἔστω	πεπληγότε ἔστον	πεπληγότε ἔστων		πεπληγότες ἔστε	πεπληγότες ὄντων
moyen/ passif	indicatif	πέπληγμαι	πέπληξαι	πέπληκται	πέπληχθον	πέπληχθον	πεπλήγμεθᾰ	πέπληχθε	πεπληγμένοι εἰσί
	subjonctif	πεπληγμένος ὦ	πεπληγμένος ᾖς	πεπληγμένος ᾖ	πεπληγμένω ἦτον	πεπληγμένω ἦτον	πεπληγμένοι ὦμεν	πεπληγμένοι ἦτε	πεπληγμένοι ὦσῐ/ πεπληγμένοι ὦσῐν
	optatif	πεπληγμένος εἴην	πεπληγμένος εἴης	πεπληγμένος εἴη	πεπληγμένοι εἴητον/ πεπληγμένοι εἶτον	πεπληγμένω εἰήτην/ πεπληγμένω εἴτην	πεπληγμένοι εἴημεν/ πεπληγμένοι εἶμεν	πεπληγμένοι εἴητε/ πεπληγμένοι εἶτε	πεπληγμένοι εἴησᾰν/ πεπληγμένοι εἶεν
	impératif		πέπληξο	πεπλήχθω	πέπληχθον	πεπλήχθων		πέπληχθε	πεπλήχθων
		actif				moyen/passif
infinitif		πεπληγέναι				πεπλῆχθαι
participe	m	πεπληγώς				πεπληγμένος
	f	πεπληγυῖᾰ				πεπληγμένη
	n	πεπληγός				πεπληγμένον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Parfait : πέπληχᾰ, πέπληγμαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	πέπληχᾰ	πέπληχᾰς	πέπληχε/ πέπληχεν	πεπλήχᾰτον	πεπλήχᾰτον	πεπλήχᾰμεν	πεπλήχᾰτε	πεπλήχᾱσῐ/ πεπλήχᾱσῐν
	subjonctif	πεπληχὼς ὦ/ πεπλήχω	πεπληχὼς ᾖς/ πεπλήχῃς	πεπληχὼς ᾖ/ πεπλήχῃ	πεπληχότε ἦτον/ πεπλήχητον	πεπληχότε ἦτον/ πεπλήχητον	πεπληχότες ὦμεν/ πεπλήχωμεν	πεπληχότες ἦτε/ πεπλήχητε	πεπληχότες ὦσῐ/ πεπλήχωσῐ/ πεπλήχωσῐν
	optatif	πεπληχὼς εἴην/ πεπλήχοιμῐ/ πεπληχοίην	πεπληχὼς εἴης/ πεπλήχοις/ πεπληχοίης	πεπληχὼς εἴη/ πεπλήχοι/ πεπληχοίη	πεπληχότε εἴητον/ πεπληχότε εἶτον/ πεπλήχοιτον	πεπληχὀτε εἰήτην/ πεπληχότε εἴτην/ πεπληχοίτην	πεπληχότες εἴημεν/ πεπληχότες εἶμεν/ πεπλήχοιμεν	πεπληχότες εἴητε/ πεπληχότες εἶτε/ πεπλήχοιτε	πεπληχότες εἴησᾰν/ πεπληχότε εἶεν/ πεπλήχοιεν
	impératif		πεπληχὼς ἴσθῐ	πεπληχὼς ἔστω	πεπληχότε ἔστον	πεπληχότε ἔστων		πεπληχότες ἔστε	πεπληχότες ὄντων
moyen/ passif	indicatif	πέπληγμαι	πέπληξαι	πέπληκται	πέπληχθον	πέπληχθον	πεπλήγμεθᾰ	πέπληχθε	πεπληγμένοι εἰσί
	subjonctif	πεπληγμένος ὦ	πεπληγμένος ᾖς	πεπληγμένος ᾖ	πεπληγμένω ἦτον	πεπληγμένω ἦτον	πεπληγμένοι ὦμεν	πεπληγμένοι ἦτε	πεπληγμένοι ὦσῐ/ πεπληγμένοι ὦσῐν
	optatif	πεπληγμένος εἴην	πεπληγμένος εἴης	πεπληγμένος εἴη	πεπληγμένοι εἴητον/ πεπληγμένοι εἶτον	πεπληγμένω εἰήτην/ πεπληγμένω εἴτην	πεπληγμένοι εἴημεν/ πεπληγμένοι εἶμεν	πεπληγμένοι εἴητε/ πεπληγμένοι εἶτε	πεπληγμένοι εἴησᾰν/ πεπληγμένοι εἶεν
	impératif		πέπληξο	πεπλήχθω	πέπληχθον	πεπλήχθων		πέπληχθε	πεπλήχθων
		actif				moyen/passif
infinitif		πεπληχέναι				πεπλῆχθαι
participe	m	πεπληχώς				πεπληγμένος
	f	πεπληχυῖᾰ				πεπληγμένη
	n	πεπληχός				πεπληγμένον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.