Conjugaison:grec ancien/πείρω

   Présent : πείρω, πείρομαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	πείρω	πείρεις	πείρει	πείρετον	πείρετον	πείρομεν	πείρετε	πείρουσῐ/ πείρουσῐν
	subjonctif	πείρω	πείρῃς	πείρῃ	πείρητον	πείρητον	πείρωμεν	πείρητε	πείρωσῐ/ πείρωσῐν
	optatif	πείροιμῐ	πείροις	πείροι	πείροιτον	πειροίτην	πείροιμεν	πείροιτε	πείροιεν
	impératif		πεῖρε	πειρέτω	πείρετον	πειρέτων		πείρετε	πειρόντων
moyen/ passif	indicatif	πείρομαι	πείρει/ πείρῃ	πείρεται	πείρεσθον	πείρεσθον	πειρόμεθᾰ	πείρεσθε	πείρονται
	subjonctif	πείρωμαι	πείρῃ	πείρηται	πείρησθον	πείρησθον	πειρώμεθᾰ	πείρησθε	πείρωνται
	optatif	πειροίμην	πείροιο	πείροιτο	πείροισθον	πειροίσθην	πειροίμεθᾰ	πείροισθε	πείροιντο
	impératif		πείρου	πειρέσθω	πείρεσθον	πειρέσθων		πείρεσθε	πειρέσθων
		actif				moyen/passif
infinitif		πείρειν				πείρεσθαι
participe	m	πείρων				πειρόμενος
	f	πείρουσᾰ				πειρομένη
	n	πεῖρον				πειρόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Imparfait : ἔπειρον, ἐπειρόμην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἔπειρον	ἔπειρες	ἔπειρε/ ἔπειρεν	ἐπείρετον	ἐπειρέτην	ἐπείρομεν	ἐπείρετε	ἔπειρον
moyen/ passif	indicatif	ἐπειρόμην	ἐπείρου	ἐπείρετο	ἐπείρεσθον	ἐπειρέσθην	ἐπειρόμεθᾰ	ἐπείρεσθε	ἐπείροντο
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Aoriste : ἔπειρᾰ, ἐπειράμην, ἐπάρην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἔπειρᾰ	ἔπειρᾰς	ἔπειρε/ ἔπειρεν	ἐπείρᾰτον	ἐπειράτην	ἐπείρᾰμεν	ἐπείρᾰτε	ἔπειρᾰν
	subjonctif	πείρω	πείρῃς	πείρῃ	πείρητον	πείρητον	πείρωμεν	πείρητε	πείρωσῐ/ πείρωσῐν
	optatif	πείραιμῐ	πείραις/ πείρειᾰς	πείραι/ πείρειε/ πείρειεν	πείραιτον	πειραίτην	πείραιμεν	πείραιτε	πείραιεν/ πείρειᾰν
	impératif		πεῖρον	πειράτω	πείρᾰτον	πειράτων		πείρᾰτε	πειράντων
moyen	indicatif	ἐπειράμην	ἐπείρω	ἐπείρᾰτο	ἐπείρᾰσθον	ἐπειράσθην	ἐπειράμεθᾰ	ἐπείρᾰσθε	ἐπείρᾰντο
	subjonctif	πείρωμαι	πείρῃ	πείρηται	πείρησθον	πείρησθον	πειρώμεθᾰ	πείρησθε	πείρωνται
	optatif	πειραίμην	πείραιο	πείραιτο	πείραισθον	πειραίσθην	πειραίμεθᾰ	πείραισθε	πείραιντο
	impératif		πεῖραι	πειράσθω	πείρᾰσθον	πειράσθων		πείρᾰσθε	πειράσθων
passif	indicatif	ἐπάρην	ἐπάρης	ἐπάρη	ἐπάρητον	ἐπᾰρήτην	ἐπάρημεν	ἐπάρητε	ἐπάρησᾰν
	subjonctif	πᾰρῶ	πᾰρῇς	πᾰρῇ	πᾰρῆτον	πᾰρῆτον	πᾰρῶμεν	πᾰρῆτε	πᾰρῶσῐ/ πᾰρῶσῐν
	optatif	πᾰρείην	πᾰρείης	πᾰρείη	πᾰρεῖτον/ πᾰρείητον	πᾰρείτην/ πᾰρειήτην	πᾰρεῖμεν/ πᾰρείημεν	πᾰρεῖτε/ πᾰρείητε	πᾰρεῖεν/ πᾰρείησᾰν
	impératif		πάρηθῐ	πᾰρήτω	πάρητον	πᾰρήτων		πάρητε	πᾰρέντων
		actif			moyen		passif
infinitif		πεῖραι			πείρᾰσθαι		πᾰρῆναι
participe	m	πείρᾱς			πειράμενος		πᾰρείς
	f	πείρᾱσᾰ			πειρᾰμένη		πᾰρεῖσᾰ
	n	πεῖρᾰν			πειράμενον		πᾰρέν
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Aoriste : πεῖρᾰ, πειράμην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	πεῖρᾰ	πεῖρᾰς	πεῖρε/ πεῖρεν	πείρᾰτον	πειράτην	πείρᾰμεν	πείρᾰτε	πεῖρᾰν
	subjonctif	πείρω	πείρῃς	πείρῃ	πείρητον	πείρητον	πείρωμεν	πείρητε	πείρωσῐ/ πείρωσῐν
	optatif	πείραιμῐ	πείραις/ πείρειᾰς	πείραι/ πείρειε/ πείρειεν	πείραιτον	πειραίτην	πείραιμεν	πείραιτε	πείραιεν/ πείρειᾰν
	impératif		πεῖρον	πειράτω	πείρᾰτον	πειράτων		πείρᾰτε	πειράντων
moyen	indicatif	πειράμην	πείρω	πείρᾰτο	πείρᾰσθον	πειράσθην	πειράμεθᾰ	πείρᾰσθε	πείρᾰντο
	subjonctif	πείρωμαι	πείρῃ	πείρηται	πείρησθον	πείρησθον	πειρώμεθᾰ	πείρησθε	πείρωνται
	optatif	πειραίμην	πείραιο	πείραιτο	πείραισθον	πειραίσθην	πειραίμεθᾰ	πείραισθε	πείραιντο
	impératif		πεῖραι	πειράσθω	πείρᾰσθον	πειράσθων		πείρᾰσθε	πειράσθων
		actif			moyen
infinitif		πεῖραι			πείρᾰσθαι
participe	m	πείρᾱς			πειράμενος
	f	πείρᾱσᾰ			πειρᾰμένη
	n	πεῖρᾰν			πειράμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Parfait : πέπᾰρμαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
moyen/ passif	indicatif	πέπᾰρμαι	πέπᾰρσαι	πέπᾰρται	πέπᾰρθον	πέπᾰρθον	πεπάρμεθᾰ	πέπᾰρθε	πεπᾰρμένοι εἰσί
	subjonctif	πεπᾰρμένος ὦ	πεπᾰρμένος ᾖς	πεπᾰρμένος ᾖ	πεπᾰρμένω ἦτον	πεπᾰρμένω ἦτον	πεπᾰρμένοι ὦμεν	πεπᾰρμένοι ἦτε	πεπᾰρμένοι ὦσῐ/ πεπᾰρμένοι ὦσῐν
	optatif	πεπᾰρμένος εἴην	πεπᾰρμένος εἴης	πεπᾰρμένος εἴη	πεπᾰρμένοι εἴητον/ πεπᾰρμένοι εἶτον	πεπᾰρμένω εἰήτην/ πεπᾰρμένω εἴτην	πεπᾰρμένοι εἴημεν/ πεπᾰρμένοι εἶμεν	πεπᾰρμένοι εἴητε/ πεπᾰρμένοι εἶτε	πεπᾰρμένοι εἴησᾰν/ πεπᾰρμένοι εἶεν
	impératif		πέπᾰρσο	πεπάρθω	πέπᾰρθον	πεπάρθων		πέπᾰρθε	πεπάρθων
						moyen/passif
infinitif						πεπάρθαι
participe	m					πεπᾰρμένος
	f					πεπᾰρμένη
	n					πεπᾰρμένον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.