Conjugaison:grec ancien/πέκω

   Présent : πέκω, πέκομαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	πέκω	πέκεις	πέκει	πέκετον	πέκετον	πέκομεν	πέκετε	πέκουσῐ/ πέκουσῐν
	subjonctif	πέκω	πέκῃς	πέκῃ	πέκητον	πέκητον	πέκωμεν	πέκητε	πέκωσῐ/ πέκωσῐν
	optatif	πέκοιμῐ	πέκοις	πέκοι	πέκοιτον	πεκοίτην	πέκοιμεν	πέκοιτε	πέκοιεν
	impératif		πέκε	πεκέτω	πέκετον	πεκέτων		πέκετε	πεκόντων
moyen/ passif	indicatif	πέκομαι	πέκει/ πέκῃ	πέκεται	πέκεσθον	πέκεσθον	πεκόμεθᾰ	πέκεσθε	πέκονται
	subjonctif	πέκωμαι	πέκῃ	πέκηται	πέκησθον	πέκησθον	πεκώμεθᾰ	πέκησθε	πέκωνται
	optatif	πεκοίμην	πέκοιο	πέκοιτο	πέκοισθον	πεκοίσθην	πεκοίμεθᾰ	πέκοισθε	πέκοιντο
	impératif		πέκου	πεκέσθω	πέκεσθον	πεκέσθων		πέκεσθε	πεκέσθων
		actif				moyen/passif
infinitif		πέκειν				πέκεσθαι
participe	m	πέκων				πεκόμενος
	f	πέκουσᾰ				πεκομένη
	n	πέκον				πεκόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Présent : πείκω, πείκομαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	πείκω	πείκεις	πείκει	πείκετον	πείκετον	πείκομεν	πείκετε	πείκουσῐ/ πείκουσῐν
	subjonctif	πείκω	πείκῃς	πείκῃ	πείκητον	πείκητον	πείκωμεν	πείκητε	πείκωσῐ/ πείκωσῐν
	optatif	πείκοιμῐ	πείκοις	πείκοι	πείκοιτον	πεικοίτην	πείκοιμεν	πείκοιτε	πείκοιεν
	impératif		πεῖκε	πεικέτω	πείκετον	πεικέτων		πείκετε	πεικόντων
moyen/ passif	indicatif	πείκομαι	πείκει/ πείκῃ	πείκεται	πείκεσθον	πείκεσθον	πεικόμεθᾰ	πείκεσθε	πείκονται
	subjonctif	πείκωμαι	πείκῃ	πείκηται	πείκησθον	πείκησθον	πεικώμεθᾰ	πείκησθε	πείκωνται
	optatif	πεικοίμην	πείκοιο	πείκοιτο	πείκοισθον	πεικοίσθην	πεικοίμεθᾰ	πείκοισθε	πείκοιντο
	impératif		πείκου	πεικέσθω	πείκεσθον	πεικέσθων		πείκεσθε	πεικέσθων
		actif				moyen/passif
infinitif		πείκειν				πείκεσθαι
participe	m	πείκων				πεικόμενος
	f	πείκουσᾰ				πεικομένη
	n	πεῖκον				πεικόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Imparfait : ἔπεκον, ἐπεκόμην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἔπεκον	ἔπεκες	ἔπεκε/ ἔπεκεν	ἐπέκετον	ἐπεκέτην	ἐπέκομεν	ἐπέκετε	ἔπεκον
moyen/ passif	indicatif	ἐπεκόμην	ἐπέκου	ἐπέκετο	ἐπέκεσθον	ἐπεκέσθην	ἐπεκόμεθᾰ	ἐπέκεσθε	ἐπέκοντο
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Aoriste : ἔπεξᾰ, ἐπεξάμην, ἐπέχθην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἔπεξᾰ	ἔπεξᾰς	ἔπεξε/ ἔπεξεν	ἐπέξᾰτον	ἐπεξάτην	ἐπέξᾰμεν	ἐπέξᾰτε	ἔπεξᾰν
	subjonctif	πέξω	πέξῃς	πέξῃ	πέξητον	πέξητον	πέξωμεν	πέξητε	πέξωσῐ/ πέξωσῐν
	optatif	πέξαιμῐ	πέξαις/ πέξειᾰς	πέξαι/ πέξειε/ πέξειεν	πέξαιτον	πεξαίτην	πέξαιμεν	πέξαιτε	πέξαιεν/ πέξειᾰν
	impératif		πέξον	πεξάτω	πέξᾰτον	πεξάτων		πέξᾰτε	πεξάντων
moyen	indicatif	ἐπεξάμην	ἐπέξω	ἐπέξᾰτο	ἐπέξᾰσθον	ἐπεξάσθην	ἐπεξάμεθᾰ	ἐπέξᾰσθε	ἐπέξᾰντο
	subjonctif	πέξωμαι	πέξῃ	πέξηται	πέξησθον	πέξησθον	πεξώμεθᾰ	πέξησθε	πέξωνται
	optatif	πεξαίμην	πέξαιο	πέξαιτο	πέξαισθον	πεξαίσθην	πεξαίμεθᾰ	πέξαισθε	πέξαιντο
	impératif		πέξαι	πεξάσθω	πέξᾰσθον	πεξάσθων		πέξᾰσθε	πεξάσθων
passif	indicatif	ἐπέχθην	ἐπέχθης	ἐπέχθη	ἐπέχθητον	ἐπεχθήτην	ἐπέχθημεν	ἐπέχθητε	ἐπέχθησᾰν
	subjonctif	πεχθῶ	πεχθῇς	πεχθῇ	πεχθῆτον	πεχθῆτον	πεχθῶμεν	πεχθῆτε	πεχθῶσῐ/ πεχθῶσῐν
	optatif	πεχθείην	πεχθείης	πεχθείη	πεχθεῖτον/ πεχθείητον	πεχθείτην/ πεχθειήτην	πεχθεῖμεν/ πεχθείημεν	πεχθεῖτε/ πεχθείητε	πεχθεῖεν/ πεχθείησᾰν
	impératif		πέχθητῐ	πεχθήτω	πέχθητον	πεχθήτων		πέχθητε	πεχθέντων
		actif			moyen		passif
infinitif		πέξαι			πέξᾰσθαι		πεχθῆναι
participe	m	πέξᾱς			πεξάμενος		πεχθείς
	f	πέξᾱσᾰ			πεξᾰμένη		πεχθεῖσᾰ
	n	πέξᾰν			πεξάμενον		πεχθέν
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.