Conjugaison:grec ancien/νομίζω

   Présent : νομίζω, νομίζομαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	νομίζω	νομίζεις	νομίζει	νομίζετον	νομίζετον	νομίζομεν	νομίζετε	νομίζουσῐ/ νομίζουσῐν
	subjonctif	νομίζω	νομίζῃς	νομίζῃ	νομίζητον	νομίζητον	νομίζωμεν	νομίζητε	νομίζωσῐ/ νομίζωσῐν
	optatif	νομίζοιμῐ	νομίζοις	νομίζοι	νομίζοιτον	νομῐζοίτην	νομίζοιμεν	νομίζοιτε	νομίζοιεν
	impératif		νόμῐζε	νομῐζέτω	νομίζετον	νομῐζέτων		νομίζετε	νομῐζόντων
moyen/ passif	indicatif	νομίζομαι	νομίζει/ νομίζῃ	νομίζεται	νομίζεσθον	νομίζεσθον	νομῐζόμεθᾰ	νομίζεσθε	νομίζονται
	subjonctif	νομίζωμαι	νομίζῃ	νομίζηται	νομίζησθον	νομίζησθον	νομῐζώμεθᾰ	νομίζησθε	νομίζωνται
	optatif	νομῐζοίμην	νομίζοιο	νομίζοιτο	νομίζοισθον	νομῐζοίσθην	νομῐζοίμεθᾰ	νομίζοισθε	νομίζοιντο
	impératif		νομίζου	νομῐζέσθω	νομίζεσθον	νομῐζέσθων		νομίζεσθε	νομῐζέσθων
		actif				moyen/passif
infinitif		νομίζειν				νομίζεσθαι
participe	m	νομίζων				νομῐζόμενος
	f	νομίζουσᾰ				νομῐζομένη
	n	νόμῐζον				νομῐζόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Imparfait : ἐνόμῐζον, ἐνομῐζόμην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἐνόμῐζον	ἐνόμῐζες	ἐνόμῐζε/ ἐνόμῐζεν	ἐνομίζετον	ἐνομῐζέτην	ἐνομίζομεν	ἐνομίζετε	ἐνόμῐζον
moyen/ passif	indicatif	ἐνομῐζόμην	ἐνομίζου	ἐνομίζετο	ἐνομίζεσθον	ἐνομῐζέσθην	ἐνομῐζόμεθᾰ	ἐνομίζεσθε	ἐνομίζοντο
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Futur : νομιῶ, νομιοῦμαι, νομισθήσομαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	νομιῶ	νομιεῖς	νομιεῖ	νομιεῖτον	νομιεῖτον	νομιοῦμεν	νομιεῖτε	νομιοῦσῐ/ νομιοῦσῐν
	optatif	νομιοίην/ νομιοῖμῐ	νομιοίης/ νομιοῖς	νομιοίη/ νομιοῖ	νομιοίητον/ νομιοῖτον	νομιοιήτην/ νομιοίτην	νομιοίημεν/ νομιοῖμεν	νομιοίητε/ νομιοῖτε	νομιοίησᾰν/ νομιοῖεν
moyen	indicatif	νομιοῦμαι	νομιεῖ/ νομιῇ	νομιεῖται	νομιεῖσθον	νομιεῖσθον	νομιούμεθᾰ	νομιεῖσθε	νομιοῦνται
	optatif	νομιοίμην	νομιοῖο	νομιοῖτο	νομιοῖσθον	νομιοίσθην	νομιοίμεθᾰ	νομιοῖσθε	νομιοῖντο
passif	indicatif	νομισθήσομαι	νομισθήσει/ νομισθήσῃ	νομισθήσεται	νομισθήσεσθον	νομισθήσεσθον	νομισθησόμεθᾰ	νομισθήσεσθε	νομισθήσονται
	optatif	νομισθησοίμην	νομισθήσοιο	νομισθήσοιτο	νομισθήσοισθον	νομισθησοίσθην	νομισθησοίμεθᾰ	νομισθήσοισθε	νομισθήσοιντο
		actif			moyen		passif
infinitif		νομιεῖν			νομιεῖσθαι		νομισθήσεσθαι
participe	m	νομιῶν			νομιούμενος		νομισθησόμενος
	f	νομιοῦσᾰ			νομιουμένη		νομισθησομένη
	n	νομιοῦν			νομιούμενον		νομισθησόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes. Ce modèle d'inflexion comportait originellement un sigma (i.e. *νομιέσω), qui a été abandonné très tôt dans l'histoire du grec ancien.

   Futur : νομιέω, νομιέομαι, νομισθήσομαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	νομιέω	νομιέεις	νομιέει	νομιέετον	νομιέετον	νομιέομεν	νομιέετε	νομιέουσῐ/ νομιέουσῐν
	optatif	νομιέοιμῐ	νομιέοις	νομιέοι	νομιέοιτον	νομιεοίτην	νομιέοιμεν	νομιέοιτε	νομιέοιεν
moyen	indicatif	νομιέομαι	νομιέει/ νομιέῃ	νομιέεται	νομιέεσθον	νομιέεσθον	νομιεόμεθᾰ	νομιέεσθε	νομιέονται
	optatif	νομιεοίμην	νομιέοιο	νομιέοιτο	νομιέοισθον	νομιεοίσθην	νομιεοίμεθᾰ	νομιέοισθε	νομιέοιντο
passif	indicatif	νομισθήσομαι	νομισθήσει/ νομισθήσῃ	νομισθήσεται	νομισθήσεσθον	νομισθήσεσθον	νομισθησόμεθᾰ	νομισθήσεσθε	νομισθήσονται
	optatif	νομισθησοίμην	νομισθήσοιο	νομισθήσοιτο	νομισθήσοισθον	νομισθησοίσθην	νομισθησοίμεθᾰ	νομισθήσοισθε	νομισθήσοιντο
		actif			moyen		passif
infinitif		νομιέειν			νομιέεσθαι		νομισθήσεσθαι
participe	m	νομιέων			νομιεόμενος		νομισθησόμενος
	f	νομιέουσᾰ			νομιεομένη		νομισθησομένη
	n	νομίεον			νομιεόμενον		νομισθησόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Futur : νομίσω, νομίσομαι, νομισθήσομαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	νομίσω	νομίσεις	νομίσει	νομίσετον	νομίσετον	νομίσομεν	νομίσετε	νομίσουσῐ/ νομίσουσῐν
	optatif	νομίσοιμῐ	νομίσοις	νομίσοι	νομίσοιτον	νομισοίτην	νομίσοιμεν	νομίσοιτε	νομίσοιεν
moyen	indicatif	νομίσομαι	νομίσει/ νομίσῃ	νομίσεται	νομίσεσθον	νομίσεσθον	νομισόμεθᾰ	νομίσεσθε	νομίσονται
	optatif	νομισοίμην	νομίσοιο	νομίσοιτο	νομίσοισθον	νομισοίσθην	νομισοίμεθᾰ	νομίσοισθε	νομίσοιντο
passif	indicatif	νομισθήσομαι	νομισθήσει/ νομισθήσῃ	νομισθήσεται	νομισθήσεσθον	νομισθήσεσθον	νομισθησόμεθᾰ	νομισθήσεσθε	νομισθήσονται
	optatif	νομισθησοίμην	νομισθήσοιο	νομισθήσοιτο	νομισθήσοισθον	νομισθησοίσθην	νομισθησοίμεθᾰ	νομισθήσοισθε	νομισθήσοιντο
		actif			moyen		passif
infinitif		νομίσειν			νομίσεσθαι		νομισθήσεσθαι
participe	m	νομίσων			νομισόμενος		νομισθησόμενος
	f	νομίσουσᾰ			νομισομένη		νομισθησομένη
	n	νόμισον			νομισόμενον		νομισθησόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Aoriste : ἐνόμῐσᾰ, ἐνομῐσάμην, ἐνομίσθην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἐνόμῐσᾰ	ἐνόμῐσᾰς	ἐνόμῐσε/ ἐνόμῐσεν	ἐνομίσᾰτον	ἐνομῐσάτην	ἐνομίσᾰμεν	ἐνομίσᾰτε	ἐνόμῐσᾰν
	subjonctif	νομίσω	νομίσῃς	νομίσῃ	νομίσητον	νομίσητον	νομίσωμεν	νομίσητε	νομίσωσῐ/ νομίσωσῐν
	optatif	νομίσαιμῐ	νομίσαις/ νομίσειᾰς	νομίσαι/ νομίσειε/ νομίσειεν	νομίσαιτον	νομῐσαίτην	νομίσαιμεν	νομίσαιτε	νομίσαιεν/ νομίσειᾰν
	impératif		νόμῐσον	νομῐσάτω	νομίσᾰτον	νομῐσάτων		νομίσᾰτε	νομῐσάντων
moyen	indicatif	ἐνομῐσάμην	ἐνομίσω	ἐνομίσᾰτο	ἐνομίσᾰσθον	ἐνομῐσάσθην	ἐνομῐσάμεθᾰ	ἐνομίσᾰσθε	ἐνομίσᾰντο
	subjonctif	νομίσωμαι	νομίσῃ	νομίσηται	νομίσησθον	νομίσησθον	νομῐσώμεθᾰ	νομίσησθε	νομίσωνται
	optatif	νομῐσαίμην	νομίσαιο	νομίσαιτο	νομίσαισθον	νομῐσαίσθην	νομῐσαίμεθᾰ	νομίσαισθε	νομίσαιντο
	impératif		νόμῐσαι	νομῐσάσθω	νομίσᾰσθον	νομῐσάσθων		νομίσᾰσθε	νομῐσάσθων
passif	indicatif	ἐνομίσθην	ἐνομίσθης	ἐνομίσθη	ἐνομίσθητον	ἐνομισθήτην	ἐνομίσθημεν	ἐνομίσθητε	ἐνομίσθησᾰν
	subjonctif	νομισθῶ	νομισθῇς	νομισθῇ	νομισθῆτον	νομισθῆτον	νομισθῶμεν	νομισθῆτε	νομισθῶσῐ/ νομισθῶσῐν
	optatif	νομισθείην	νομισθείης	νομισθείη	νομισθεῖτον/ νομισθείητον	νομισθείτην/ νομισθειήτην	νομισθεῖμεν/ νομισθείημεν	νομισθεῖτε/ νομισθείητε	νομισθεῖεν/ νομισθείησᾰν
	impératif		νομίσθητῐ	νομισθήτω	νομίσθητον	νομισθήτων		νομίσθητε	νομισθέντων
		actif			moyen		passif
infinitif		νομίσαι			νομίσᾰσθαι		νομισθῆναι
participe	m	νομίσᾱς			νομῐσάμενος		νομισθείς
	f	νομίσᾱσᾰ			νομῐσᾰμένη		νομισθεῖσᾰ
	n	νόμῐσᾰν			νομῐσάμενον		νομισθέν
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Parfait : νενόμικᾰ, νενόμῐσμαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	νενόμικᾰ	νενόμικᾰς	νενόμικε/ νενόμικεν	νενομίκᾰτον	νενομίκᾰτον	νενομίκᾰμεν	νενομίκᾰτε	νενομίκᾱσῐ/ νενομίκᾱσῐν
	subjonctif	νενομικὼς ὦ/ νενομίκω	νενομικὼς ᾖς/ νενομίκῃς	νενομικὼς ᾖ/ νενομίκῃ	νενομικότε ἦτον/ νενομίκητον	νενομικότε ἦτον/ νενομίκητον	νενομικότες ὦμεν/ νενομίκωμεν	νενομικότες ἦτε/ νενομίκητε	νενομικότες ὦσῐ/ νενομίκωσῐ/ νενομίκωσῐν
	optatif	νενομικὼς εἴην/ νενομίκοιμῐ/ νενομικοίην	νενομικὼς εἴης/ νενομίκοις/ νενομικοίης	νενομικὼς εἴη/ νενομίκοι/ νενομικοίη	νενομικότε εἴητον/ νενομικότε εἶτον/ νενομίκοιτον	νενομικὀτε εἰήτην/ νενομικότε εἴτην/ νενομικοίτην	νενομικότες εἴημεν/ νενομικότες εἶμεν/ νενομίκοιμεν	νενομικότες εἴητε/ νενομικότες εἶτε/ νενομίκοιτε	νενομικότες εἴησᾰν/ νενομικότε εἶεν/ νενομίκοιεν
	impératif		νενομικὼς ἴσθῐ	νενομικὼς ἔστω	νενομικότε ἔστον	νενομικότε ἔστων		νενομικότες ἔστε	νενομικότες ὄντων
moyen/ passif	indicatif	νενόμῐσμαι	νενόμῐσαι	νενόμῐσται	νενόμῐσθον	νενόμῐσθον	νενομίσμεθᾰ	νενόμῐσθε	νενομῐσμένοι εἰσί
	subjonctif	νενομῐσμένος ὦ	νενομῐσμένος ᾖς	νενομῐσμένος ᾖ	νενομῐσμένω ἦτον	νενομῐσμένω ἦτον	νενομῐσμένοι ὦμεν	νενομῐσμένοι ἦτε	νενομῐσμένοι ὦσῐ/ νενομῐσμένοι ὦσῐν
	optatif	νενομῐσμένος εἴην	νενομῐσμένος εἴης	νενομῐσμένος εἴη	νενομῐσμένοι εἴητον/ νενομῐσμένοι εἶτον	νενομῐσμένω εἰήτην/ νενομῐσμένω εἴτην	νενομῐσμένοι εἴημεν/ νενομῐσμένοι εἶμεν	νενομῐσμένοι εἴητε/ νενομῐσμένοι εἶτε	νενομῐσμένοι εἴησᾰν/ νενομῐσμένοι εἶεν
	impératif		νενόμῐσο	νενομίσθω	νενόμῐσθον	νενομίσθων		νενόμῐσθε	νενομίσθων
		actif				moyen/passif
infinitif		νενομικέναι				νενομίσθαι
participe	m	νενομικώς				νενομῐσμένος
	f	νενομικυῖᾰ				νενομῐσμένη
	n	νενομικός				νενομῐσμένον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Plus-que-parfait : ἐνενομίσμην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
moyen/ passif	indicatif	ἐνενομίσμην	ἐνενόμῐσο	ἐνενόμῐστο	ἐνενόμῐσθον	ἐνενομίσθην	ἐνενομίσμεθᾰ	ἐνενόμῐσθε	νενομῐσμένοι ἦσᾰν
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.