Aller au contenu

Conjugaison:grec ancien/εὐαγγελίζω

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Voix active

Voix active
TempsModeIndicatifImpératifSubjonctifOptatifInfinitifParticipe
Temps principauxTemps secondaires
Présent
et
imparfait
1SεὐαγγελίζωεὐηγγέλιζονεὐαγγελίζωεὐαγγελίζοιμιεὐαγγελίζεινM. εὐαγγελίζων
2Sεὐαγγελίζειςεὐηγγέλιζεςεὐαγγέλιζεεὐαγγελίζῃςεὐαγγελίζοιςεὐαγγελίζοντος
3Sεὐαγγελίζειεὐηγγέλιζε(ν)εὐαγγελιζέτωεὐαγγελίζεὐαγγελίζοι
1PεὐαγγελίζομενεὐηγγελίζομενεὐαγγελίζωμενεὐαγγελίζοιμενF. εὐαγγελίζουσα
2Pεὐαγγελίζετεεὐηγγελίζετεεὐαγγελίζετεεὐαγγελίζητεεὐαγγελίζοιτεεὐαγγελιζούσης
3Pεὐαγγελίζουσι(ν)εὐηγγέλιζονεὐαγγελιζόντωνεὐαγγελίζωσι(ν)εὐαγγελίζοιεν
2DεὐαγγελίζετονεὐηγγελιζέτηνεὐαγγελίζετονεὐαγγελίζητονεὐαγγελιζοίτηνN. εὐαγγελίζον
3Dεὐαγγελίζετονεὐηγγελιζέτηνεὐαγγελιζέτωνεὐαγγελίζητονεὐαγγελιζοίτηνεὐαγγελίζοντος
Futur1SεὐαγγελίσωεὐαγγελίσοιμιεὐαγγελίσεινM. εὐαγγελίσων
2Sεὐαγγελίσειςεὐαγγελίσοιςεὐαγγελίσοντος
3Sεὐαγγελίσειεὐαγγελίσοι
1PεὐαγγελίσομενεὐαγγελίσοιμενF. εὐαγγελίσουσα
2Pεὐαγγελίσετεεὐαγγελίσοιτεεὐαγγελισούσης
3Pεὐαγγελίσουσι(ν)εὐαγγελίσοιεν
2DεὐαγγελίσετονεὐαγγελισοίτηνN. εὐαγγελίσον
3Dεὐαγγελίσετονεὐαγγελισοίτηνεὐαγγελίσοντος
Aoriste 1SεὐηγγέλισαεὐαγγελίσωεὐαγγελίσαιμιεὐαγγελίσαιM. εὐαγγελίσας
2Sεὐηγγέλισαςεὐαγγέλισονεὐαγγελίσῃςεὐαγγελίσειαςεὐαγγελίσαντος
3Sεὐηγγέλισε(ν)εὐαγγελισάτωεὐαγγελίσῃεὐαγγελίσειε
1PεὐηγγελίσαμενεὐαγγελίσωμενεὐαγγελίσαιμενF. εὐαγγελίσασα
2Pεὐηγγελίσατεεὐαγγελίσατεεὐαγγελίσητεεὐαγγελίσαιτεεὐαγγελισάσης
3Pεὐηγγέλισανεὐαγγελισάντωνεὐαγγελίσωσι(ν)εὐαγγελίσειαν
2DεὐηγγελισάτηνεὐαγγελίσατονεὐαγγελίσητονεὐαγγελισαίτηνN. εὐαγγελίσαν
3Dεὐηγγελισάτηνεὐαγγελισάντωνεὐαγγελίσητονεὐαγγελισαίτηνεὐαγγελίσαντος
Parfait
et
plus-que-parfait
1Sεὐηγγέλιϰαεὐηγγελίϰειν ou -ϰηεὐηγγελίϰωεὐηγγελίϰοιμιεὐηγγελιϰέναιM. εὐηγγελιϰώς
2Sεὐηγγέλιϰαςεὐηγγελίϰεις ou -ϰηςεὐηγγελίϰῃςεὐηγγελίϰοιςεὐηγγελιϰότος
3Sεὐηγγέλιϰε(ν)εὐηγγελίϰει(ν)εὐηγγελίϰῃεὐηγγελίϰοι
1PεὐηγγελίϰαμενεὐηγγελίϰειμενεὐηγγελίϰωμενεὐηγγελίϰοιμενF. εὐηγγελιϰυῖα
2Pεὐηγγελίϰατεεὐηγγελίϰειτεεὐηγγελίϰητεεὐηγγελίϰοιτεεὐηγγελιϰυίας
3Pεὐηγγελίϰασι(ν)εὐηγγελίϰεισαν (-ϰεισαν)εὐηγγελίϰωσι(ν)εὐηγγελίϰοιεν
2DεὐηγγελίϰατονεὐηγγελιϰείτηνεὐηγγελίϰητονεὐηγγελιϰοίτηνN. εὐηγγελιϰός
3Dεὐηγγελίϰατονεὐηγγελιϰείτηνεὐηγγελίϰητονεὐηγγελιϰοίτηνεὐηγγελιϰότος

Voix passive

Voix passive
TempsModeIndicatifImpératifSubjonctifOptatifInfinitifParticipe
Temps principauxTemps secondaires
Présent
et
imparfait
1SεὐαγγελίζομαιεὐηόμηνεὐαγγελίζωμαιεὐαγγελιζοίμηνεὐαγγελίζεσθαιM. εὐαγγελιζόμενος
2Sεὐαγγελίζειεὐηουεὐαγγελίζουεὐαγγελίζεὐαγγελίζοιοεὐαγγελιζομένου
3Sεὐαγγελίζεταιεὐηετοεὐαγγελιζέσθωεὐαγγελίζηταιεὐαγγελίζοιτο
1PεὐαγγελιζόμεθαεὐηόμεθαεὐαγγελιζώμεθαεὐαγγελιζοίμεθαF. εὐαγγελιζομένη
2Pεὐαγγελίζεσθεεὐηεσθεεὐαγγελίζεσθεεὐαγγελίζησθεεὐαγγελίζοισθεεὐαγγελιζομένης
3Pεὐαγγελίζονταιεὐηοντοεὐαγγελιζέσθωνεὐαγγελίζωνταιεὐαγγελίζοιντο
2DεὐαγγελίζεσθονεὐηέσθηνεὐαγγελίζεσθονεὐαγγελίζησθονεὐαγγελιζοίσθηνN. εὐαγγελιζόμενον
3Dεὐαγγελίζεσθονεὐηέσθηνεὐαγγελίζεσθωνεὐαγγελίζησθονεὐαγγελίζοίσθηνεὐαγγελιζομένου
Futur1SεὐαγγελιθήσομαιεὐαγγελιθησοίμηνεὐαγγελιθήσεσθαιM. εὐαγγελιθησόμενος
2Sεὐαγγελιθήσειεὐαγγελιθήσοιοεὐαγγελιθησομένου
3Sεὐαγγελιθήσεταιεὐαγγελιθήσοιτο
1PεὐαγγελιθησόμεθαεὐαγγελιθησοίμεθαF. εὐαγγελιθησομένη
2Pεὐαγγελιθήσεσθεεὐαγγελιθήσοισθεεὐαγγελιθησομένης
3Pεὐαγγελιθήσονταιεὐαγγελιθήσοιντο
2DεὐαγγελιθήσεσθονεὐαγγελιθησοίσθηνN. εὐαγγελιθησόμενον
3Dεὐαγγελιθήσεσθονεὐαγγελιθησοίσθηνεὐαγγελιθησομένου
Aoriste 1SεὐηγγελίσθηνεὐαγγελισθῶεὐαγγελισθείηνεὐαγγελισθῆναιM. εὐαγγελισθείς
2Sεὐηγγελίσθηςεὐαγγελίσθητιεὐαγγελισθῇςεὐαγγελισθείηςεὐαγγελισθέντος
3Sεὐηγγελίσθηεὐαγγελισθήτωεὐαγγελισθῇεὐαγγελισείη
1PεὐηγγελίσθημενεὐαγγελισθῶμενεὐαγγελισθεῖμενF. εὐαγγελισθεῖσα
2Pεὐηγγελίσθητεεὐαγγελίσθητεεὐαγγελισθῆτεεὐαγγελισθεῖτεεὐαγγελισθεῖσης
3Pεὐηγγελίσθησανεὐαγγελισθέντωνεὐαγγελισθῶσιεὐαγγελισθεῖεν
2DεὐηγγελισθήτηνεὐαγγελίσθητονεὐαγγελισθῆτονεὐαγγελισθείτηνN. εὐαγγελισθέν
3Dεὐηγγελισθήτηνεὐαγγελισθήτωνεὐαγγελισθῆτονεὐαγγελισθείτηνεὐαγγελισθέντος
Parfait
et
plus-que-parfait
1Sεὐηγγέλισμαιεὐηγγελίσμηνεὐηγγελισμένος εὐηγγελισμένος εἴηνεὐηγγελίσθαιM. εὐηγγελισμένος
2Sεὐηγγέλισαιεὐηγγέλισοεὐηγγέλισοεὐηγγελισμένος ᾔςεὐηγγελισμένος εἴηςεὐηγγελισμένου
3Sεὐηγγέλισταιεὐηγγέλιστοεὐηγγελίσθωεὐηγγελισμένος εὐηγγελισμένος εἴη
1Pεὐηγγέλισμεθαεὐηγγελίσμεθαεὐηγγελισμένοι ὦμενεὐηγγελισμένοι εἴμενF. εὐηγγελισμένη
2Pεὐηγγέλισθεεὐηγγέλισθεεὐηγγέλισθεεὐηγγελισμένοι ἦτεεὐηγγελισμένοι εἴτεεὐηγγελισμένης
3Pεὐηηγγέλισμένοι εἰσί(ν)εὐηγγέλισμένοι ἦσανεὐηγγελίσθωνεὐηγγελισμένοι ὦσι(ν)εὐηγγελισμένοι εἴεν
2Dεὐηγγελίσθονεὐηγγελίσθηνεὐηγγέλισθονεὐηγγελισμένω ἦτονεὐηγγελισμένω εἴτηνN. εὐηγγελισμένον
3Dεὐηγγέλισθονεὐηγγελίσθηνεὐηγγελίσθωνεὐηγγελισμένω ἦτονεὐηγγελισμένω εἴτηνεὐηγγελισμένου
Futur
ANTERIEUR
1SεὐηγγελίσομαιεὐηγγελισοίμηνεὐηγγελίσεσθαιM. εὐηγγελισομένος
2Sεὐηγγελίσειεὐηγγελίσοιοεὐηγγελισομένου
3Sεὐηγγελίσεταιεὐηγγελίσοιτο
1PεὐηγγελισόμεθαεὐηγγελισοίμεθαF. εὐηγγελισομένη
2Pεὐηγγελίσεσθεεὐηγγελίσοισθεεὐηγγελισομένης
3Pεὐηγγελίσονταιεὐηγγελίσοιντο
2DεὐηγγελίσεσθονεὐηγγελισοίσθηνN. εὐηγγελισόμενον
3Dεὐηγγελίσεσθονεὐηγγελισοίσθηνεὐηγγελισομένου

Voix moyenne

Voix moyenne
TempsModeIndicatifImpératifSubjonctifOptatifInfinitifParticipe
Temps principauxTemps secondaires
Présent
et
imparfait
1SεὐαγγελίζομαιεὐηγγέλιζόμηνεὐαγγελίζωμαιεὐαγγέλιζοίμηνεὐαγγελίζεσθαιM. εὐαγγελιζόμενος
2Sεὐαγγελίζειεὐηγγελίζουεὐαγγελίζουεὐαγγελίζεὐαγγελίζοιοεὐαγγελιζομένου
3Sεὐαγγελίζεταιεὐηγγελίζετοεὐαγγέλιζέσθωεὐαγγελίζηταιεὐαγγελίζοιτο
1PεὐαγγέλιζόμεθαεὐηγγέλιζόμεθαεὐαγγέλιζώμεθαεὐαγγέλιζοίμεθαF. εὐαγγελιζομένη
2Pεὐαγγελίζεσθεεὐηγγελίζεσθεεὐαγγελίζεσθεεὐαγγελίζησθεεὐαγγελίζοισθεεὐαγγελιζομένης
3Pεὐαγγελίζονταιεὐηγγελίζοντοεὐαγγέλιζέσθωνεὐαγγελίζωνταιεὐαγγελίζοιντο
2DεὐαγγελίζεσθονεὐηγγέλιζέσθηνεὐαγγελίζεσθονεὐαγγελίζησθονεὐαγγέλιζοίσθηνN. εὐαγγελιζόμενος
3Dεὐαγγελίζεσθονεὐηγγέλιζέσθηνεὐαγγελίζεσθωνεὐαγγελίζησθονεὐαγγελίζοίσθηνεὐαγγελιζομένου
Futur1SεὐαγγελίσομαιεὐαγγελισοίμηνεὐαγγελίσεσθαιM. εὐαγγελισόμενος
2Sεὐαγγελίσει (αγγελίζσῃ)}εὐαγγελίσοιοεὐαγγελισομένου
3Sεὐαγγελίσεταιεὐαγγελίσοιτο
1PεὐαγγελισόμεθαεὐαγγελισοίμεθαF. εὐαγγελισομένη
2Pεὐαγγελίσεσθεεὐαγγελίσοισθεεὐαγγελισομένης
3Pεὐαγγελίσονταιεὐαγγελίσοιντο
2DεὐαγγελίσεσθονεὐαγγελισοίσθηνN. εὐαγγελισόμενον
3Dεὐαγγελίσεσθονεὐαγγελισοίσθηνεὐαγγελισομένου
Aoriste 1SεὐηγγελισάμηνεὐαγγελίσωμαιεὐαγγελισαίμηνεὐαγγελίσασθαιM. εὐαγγελισάμενος
2Sεὐηγγελίσωεὐαγγελίσαιεὐαγγελισῇεὐαγγελίσαιοεὐαγγελισαμένου
3Sεὐηγγελίσατοεὐαγγελισάσθωεὐαγγελίσηταιεὐαγγελίσαιτο
1PεὐηγγελισάμεθαεὐαγγελισώμεθαεὐαγγελισαίμεθαF. εὐαγγελισαμένη
2Pεὐηγγελίσασθεεὐαγγελίσασθεεὐαγγελίσησθεεὐαγγελίσαισθεεὐαγγελισαμέμης
3Pεὐηγγελίσαντοεὐαγγελισάσθωνεὐαγγελίσωνταιεὐαγγελίσαιντο
2DεὐηγγελισάσθηνεὐαγγελίσασθονεὐαγγελίσησθονεὐαγγελισαίθηνN. εὐαγγελισάμενον
3Dεὐηγγελίσασθηνεὐαγγελισάσθωνεὐαγγελίσησθονεὐαγγελισαίθηνεὐαγγελισαμένοθ
Parfait
et
plus-que-parfait
1Sεὐηγγέλισμαιεὐηγγελίσμηνεὐηγγελισμένος εὐηγγελισμένος εἴηνεὐηγγελίσθαιM. εὐηγγελισμένος
2Sεὐηγγέλισαιεὐηγγέλισοεὐηγγέλισοεὐηγγελισμένος ᾔςεὐηγγελισμένος εἴηςεὐηγγελισμένου
3Sεὐηγγέλισταιεὐηγγέλιστοεὐηγγελίσθωεὐηγγελισμένος εὐηγγελισμένος εἴη
1Pεὐηγγέλισμεθαεὐηγγελίσμεθαεὐηγγελισμένοι ὦμενεὐηγγελισμένοι εἴμενF. εὐηγγελισμένη
2Pεὐηγγέλισθεεὐηγγέλισθεεὐηγγέλισθεεὐηγγελισμένοι ἦτεεὐηγγελισμένοι εἴτεεὐηγγελισμένης
3Pεὐηηγγέλισμένοι εἰσί(ν)εὐηγγέλισμένοι ἦσανεὐηγγελίσθωνεὐηγγελισμένοι ὦσι(ν)εὐηγγελισμένοι εἴεν
2Dεὐηγγελίσθονεὐηγγελίσθηνεὐηγγέλισθονεὐηγγελισμένω ἦτονεὐηγγελισμένω εἴτηνN. εὐηγγελισμένον
3Dεὐηγγέλισθονεὐηγγελίσθηνεὐηγγελίσθωνεὐηγγελισμένω ἦτονεὐηγγελισμένω εἴτηνεὐηγγελισμένου