Conjugaison:grec ancien/εἶπον
Aoriste : εἶπον, εἰπόμην
| nombre | singulier | duel | pluriel | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| première | deuxième | troisième | deuxième | troisième | première | deuxième | troisième | ||
| actif | indicatif | εἶπον | εἶπες | εἶπε/ εἶπεν |
εἴπετον | εἰπέτην | εἴπομεν | εἴπετε | εἶπον |
| subjonctif | εἴπω | εἴπῃς | εἴπῃ | εἴπητον | εἴπητον | εἴπωμεν | εἴπητε | εἴπωσῐ/ εἴπωσῐν | |
| optatif | εἴποιμῐ | εἴποις | εἴποι | εἴποιτον | εἰποίτην | εἴποιμεν | εἴποιτε | εἴποιεν | |
| impératif | εἰπέ | εἰπέτω | εἴπετον | εἰπέτων | εἴπετε | εἰπόντων | |||
| moyen | indicatif | εἰπόμην | εἴπου | εἴπετο | εἴπεσθον | εἰπέσθην | εἰπόμεθᾰ | εἴπεσθε | εἴποντο |
| subjonctif | εἴπωμαι | εἴπῃ | εἴπηται | εἴπησθον | εἴπησθον | εἰπώμεθᾰ | εἴπησθε | εἴπωνται | |
| optatif | εἰποίμην | εἴποιο | εἴποιτο | εἴποισθον | εἰποίσθην | εἰποίμεθᾰ | εἴποισθε | εἴποιντο | |
| impératif | εἰποῦ | εἰπέσθω | εἴπεσθον | εἰπέσθων | εἴπεσθε | εἰπέσθων | |||
| actif | moyen | ||||||||
| infinitif | εἰπεῖν | εἰπέσθαι | |||||||
| participe | m | εἰπών | εἰπόμενος | ||||||
| f | εἰποῦσᾰ | εἰπομένη | |||||||
| n | εἰπόν | εἰπόμενον | |||||||
| Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes. | |||||||||