Conjugaison:gallo/amontrer
Apparence
Conjugaison de amontrer, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avair.
Note : le verbe « amontrer » est un verbe régulier en gallo. Toutefois, il se conjugue sur différents radical en fonction des régions.
Les pronoms de la troisième personne du singulier et de la troisième personne du pluriel sont nombreux. Pour plus de simplicité, seul la forme « il » est utilisée ci-après.
La première forme conjuguée se forme sur le même radical que l'infinitif.
Modes impersonnels | ||
---|---|---|
Infinitif | ||
Présent | Passé | |
amontrer | avair amontrë | |
Gérondif | ||
Présent | Passé | |
en amontrant | en ayant amontrë | |
Participe | ||
Présent | Passé | |
amontrant | amontrë | |
Indicatif | ||
Présent | Passé composé | |
j’amontr | j’e amontrë | |
t’amontr | t’âs amontrë | |
il amontr | il a amontrë | |
j’amontrons | j’ons amontrë j’avons amontrë | |
vous amontréz | v’éz amontrë vous / v'avéz amontrë | |
il amontrent | il ont amontrë il avont amontrë | |
Imparfait | Plus-que-parfait | |
j’amontraes | j'avaes amontrë | |
t’amontraes | t'avaes amontrë | |
il amontraet | il avaet amontrë | |
j’amontrins | j'avins amontrë j'avions amontrë | |
vous amontriyéz | vous aviéz amontrë | |
il amontraent | il avaent amontrë | |
Passé simple | Passé antérieur | |
j’amontris | j'ûs amontrë | |
t’amontris | t'ûs amontrë | |
il amontrit | il ût amontrë | |
j’amontrite j’amontrime |
j'ûte amontrë j'ûme amontrë | |
vous amontrite | vous ûte amontrë | |
il amontrite il amontrirent |
il ûte amontrë il ûrent amontrë | |
Futur simple | Futur antérieur | |
j’amontrerë | j'arë amontrë | |
t’amontrerâs | t'arâs amontrë | |
il amontrera | il ara amontrë | |
j’amontrerons | j'arons amontrë | |
vous amontreréz | vous aréz amontrë | |
il amontreront | il aront amontrë | |
Subjonctif | ||
Présent 1 | Passé 1 | |
qe j’amontreje | qe j’eje amontrë | |
qe t’amontrejes | qe t’ejes amontrë | |
q’il amontreje | q’il eje amontrë | |
qe j’amontrejions | qe j’ejions amontrë | |
qe vous amontrejiéz | qe vous ejiéz amontrë | |
q’il amontrejent | q’il ejent amontrë | |
Présent 2 | Passé 2 | |
qe j’amontr | qe j’aye amontrë | |
qe t’amontr | qe t’ayes amontrë | |
q'il amontr | q’il aye amontrë | |
qe j’amontriyons | qe j’ayons amontrë | |
qe vous amontriyéz | qe vous ayéz amontrë | |
q’il amontrejent | q’il ayent amontrë | |
Imparfait | Plus-que-parfait | |
qe j’amontrije | qe j’ûje amontrë | |
qe t’amontrijes | qe t’ûjes amontrë | |
q’il amontrije | q’il ûje amontrë | |
qe j’amontrijions | qe j’ûjions amontrë | |
qe vous amontrijiéz | qe vous ûjiéz amontrë | |
q’il amontrijent | q’il ûjent amontrë | |
Conditionnel | ||
Présent | Passé | |
j’amontreraes | j’araes amontrë | |
t’amontreraes | t’araes amontrë | |
il amontreraet | il araet amontrë | |
j’amontrerins j’amontrerions |
j’arins amontrë j’arions amontrë | |
vous amontreriéz | vous ariéz amontrë | |
il amontreraent | il araent amontrë | |
Impératif | ||
amontr | ||
amontrons | ||
amontréz |
Le radical formé en amonter- ne se rencontre qu'à certain temps ou à certaines personnes. Note : pour plus de simplicité, lorsque le radical en amonter- n'est pas utilisé, il est remplacer par le radical pris sur l'infinitif (amontr-).
Modes impersonnels | ||
---|---|---|
Infinitif | ||
Présent | Passé | |
amontrer | avair amontrë | |
Gérondif | ||
Présent | Passé | |
en amontrant | en ayant amontrë | |
Participe | ||
Présent | Passé | |
amontrant | amontrë | |
Indicatif | ||
Présent | Passé composé | |
j’amontere | j’e amontrë | |
t’amonteres | t’âs amontrë | |
il amontere | il a amontrë | |
j’amontrons | j’ons amontrë j’avons amontrë | |
vous amontréz | v’éz amontrë vous / v'avéz amontrë | |
il amonterent | il ont amontrë il avont amontrë | |
Imparfait | Plus-que-parfait | |
j’amontraes | j'avaes amontrë | |
t’amontraes | t'avaes amontrë | |
il amontraet | il avaet amontrë | |
j’amonterions | j'avins amontrë j'avions amontrë | |
vous amonteriéz | vous aviéz amontrë | |
il amontraent | il avaent amontrë | |
Passé simple | Passé antérieur | |
j’amontris | j'ûs amontrë | |
t’amontris | t'ûs amontrë | |
il amontrit | il ût amontrë | |
j’amontrite* j’amontrime* |
j'ûte amontrë j'ûme amontrë | |
vous amontrite* | vous ûte amontrë | |
il amontrite* il amontrirent* |
il ûte amontrë il ûrent amontrë | |
Futur simple | Futur antérieur | |
j’amontererë* | j'arë amontrë | |
t’amontererâs | t'arâs amontrë | |
il amonterera | il ara amontrë | |
j’amontererons | j'arons amontrë | |
vous amontereréz | vous aréz amontrë | |
il amontereront | il aront amontrë | |
Subjonctif | ||
Présent | Passé | |
qe j’amontere | qe j’aes amontrë | |
qe t’amonteres | qe t’aes amontrë | |
q'il amontere | q’il aet amontrë | |
qe j’amonterions | qe j’ayons amontrë | |
qe vous amonteriéz | qe vous ayéz amontrë | |
q’il amonterent | q’il aent amontrë | |
Imparfait | Plus-que-parfait | |
qe j’amontrije | qe j’ûje amontrë | |
qe t’amontrijes | qe t’ûjes amontrë | |
q’il amontrije | q’il ûje amontrë | |
qe j’amontrijions | qe j’ûjions amontrë | |
qe vous amontrijiéz | qe vous ûjiéz amontrë | |
q’il amontrijent | q’il ûjent amontrë | |
Conditionnel | ||
Présent | Passé | |
j’amontereraes | j’araes amontrë | |
t’amontereraes | t’araes amontrë | |
il amontereraet | il araet amontrë | |
j’amontererins* j’amontererions* |
j’arins amontrë j’arions amontrë | |
vous amontereriéz | vous ariéz amontrë | |
il amontereraent | il araent amontrë | |
Impératif | ||
amontere | ||
amontrons | ||
amontréz |