Conjugaison:gallo/aguerier
Apparence
Conjugaison de aguerier, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avair.
Note : les pronoms de la troisième personne du singulier et de la troisième personne du pluriel sont nombreux. Pour plus de simplicité, seul la forme « i » est utilisée ci-après.
Modes impersonnels | ||
---|---|---|
Infinitif | ||
Présent | Passé | |
aguerier | avair aguerië | |
Gérondif | ||
Présent | Passé | |
en agueriant | en ayant aguerië | |
Participe | ||
Présent | Passé | |
agueriant | aguerië | |
Indicatif | ||
Présent | Passé composé | |
j’agraye | j’e aguerië | |
t’agrayes | t’âs aguerië | |
il agraye | il a aguerië | |
j’agrayons* | j’ons aguerië j’avons aguerië | |
vous agrayéz | v’éz aguerië vous / v'avéz aguerië | |
il agrayent il aguerient |
il ont aguerië il avont aguerië | |
Imparfait | Plus-que-parfait | |
j’agueriaes | j'avaes aguerië | |
t’agueriaes | t'avaes aguerië | |
il agueriaet | il avaet aguerië | |
j’agueriins* j’agueriyons* |
j'avins aguerië j'avions aguerië | |
vous agueriyéz | vous aviéz aguerië | |
il agueriaent* | il avaent aguerië | |
Passé simple | Passé antérieur | |
j’agueriis | j'ûs aguerië | |
t’agueriis | t'ûs aguerië | |
il agueriit | il ût aguerië | |
j’agueriite* j’agueriime* |
j'ûte aguerië j'ûme aguerië | |
vous agueriite* | vous ûte aguerië | |
il agueriite* il agueriirent* |
il ûte aguerië il ûrent aguerië | |
Futur simple | Futur antérieur | |
j’agrayerë | j'arë aguerië | |
t’agrayerâs | t'arâs aguerië | |
il agrayera | il ara aguerië | |
j’agrayerons | j'arons aguerië | |
vous agrayeréz | vous aréz aguerië | |
il agrayeront | il aront aguerië | |
Subjonctif | ||
Présent | Passé | |
qe j’agrayeje | qe j’aye aguerië qe j’aes aguerië | |
qe t’agrayejes | qe t’ayes aguerië qe t’aes aguerië | |
q’il agrayeje | q’il aye aguerië q’il aet aguerië | |
qe j’agrayejions* | qe j’ayons aguerië | |
qe vous agrayejiéz | qe vous ayéz aguerië | |
q’il agrayejent | q’il ayent aguerië q’il aent aguerië | |
Imparfait | Plus-que-parfait | |
qe j’agueriije | qe j’ûje aguerië | |
qe t’agueriijes | qe t’ûjes aguerië | |
q’il agueriije | q’il ûje aguerië | |
qe j’agueriijions | qe j’ûjions aguerië | |
qe vous agueriijiéz | qe vous ûjiéz aguerië | |
q’il agueriijent | q’il ûjent aguerië | |
Conditionnel | ||
Présent | Passé | |
j’agrayeraes | j’araes aguerië | |
t’agrayeraes | t’araes aguerië | |
il agrayeraet | il araet aguerië | |
j’agrayerins* j’agrayerions* |
j’arins aguerië j’arions aguerië | |
vous agrayeriéz | vous ariéz aguerië | |
il agrayeraent* | il araent aguerië | |
Impératif | ||
agraye | ||
agrayons | ||
agrayéz |