Conjugaison:gaélique irlandais/an
Apparence
Le tableau suivant présente la conjugaison du verbe « an ».
Tableau de conjugaison
Singulier | Pluriel | Relatif | Autonome | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Première personne | Deuxième personne | Troisième personne | Première personne | Deuxième personne | Troisième personne | ||||
Indicatif | Présent | anaim | anann tú; anair† |
anann sé, sí | anaimid | anann sibh | anann siad; anaid† |
a anann; a anas / a n-anann*; a n-anas* |
antar |
Passé | d’an mé; d’anas / an mé‡; anas‡ |
d’an tú; d’anais / an tú; anais‡ |
d’an sé, sí / an sé, sí‡ |
d’anamar; d’an muid / anamar; an muid‡ |
d’an sibh; d’anabhair / an sibh; anabhair‡ |
d’an siad; d’anadar / an siad; anadar‡ |
a d’an / ar an* |
anadh; hanadh† | |
Passé habituel | d’anainn / anainn‡; n-anainn‡‡ |
d’antá / antá‡; n-antᇇ |
d’anadh sé, sí / anadh sé, sí‡; n-anadh sé, s퇇 |
d’anaimis; d’anadh muid / anaimis; anadh muid‡; n-anaimis‡‡; n-anadh muid‡‡ |
d’anadh sibh / anadh sibh‡; n-anadh sibh‡‡ |
d’anaidís; d’anadh siad / anaidís; anadh siad‡; n-anaidís‡‡; n-anadh siad‡‡ |
a d’anadh / ar anadh* |
d’antaí / antaí‡; n-anta퇇 | |
Futur | anfaidh mé; anfad |
anfaidh tú; anfair† |
anfaidh sé, sí | anfaimid; anfaidh muid |
anfaidh sibh | anfaidh siad; anfaid† |
a anfaidh; a anfas / a n-anfaidh*; a n-anfas* |
anfar | |
Conditionnel | d’anfainn / anfainn‡; n-anfainn‡‡ | d’anfá / anfá‡; n-anfᇇ | d’anfadh sé, sí / anfadh sé, sí‡; n-anfadh sé, s퇇 | d’anfaimis; d’anfadh muid / anfaimis‡; anfadh muid‡; n-anfaimis‡‡; n-anfadh muid‡‡ | d’anfadh sibh / anfadh sibh‡; n-anfadh sibh‡‡ | d’anfaidís; d’anfadh siad / anfaidís‡; anfadh siad‡; n-anfaidís‡‡; n-anfadh siad‡‡ | a d’anfadh / ar anfadh* |
d’anfaí / anfaí‡; n-anfa퇇 | |
Subjonctif | Présent | go n-ana mé; go n-anad† |
go n-ana tú; go n-anair† |
go n-ana sé, sí | go n-anaimid; go n-ana muid |
go n-ana sibh | go n-ana siad; go n-anaid† |
— | go n-antar |
Passé | dá n-anainn | dá n-antá | dá n-anadh sé, sí | dá n-anaimis; dá n-anadh muid |
dá n-anadh sibh | dá n-anaidís; dá n-anadh siad |
— | dá n-antaí | |
Impératif | anaim | an | anadh sé, sí | anaimis | anaigí; anaidh† |
anaidís | — | antar | |
Nom verbal | anacht | ||||||||
Participe passé | anta |
Notes
* Relative indirecte
† Forme archaïque ou dialectale
‡ Forme dépendante
‡‡ Forme dépendante utilisée avec des particules qui enclenchent éclipse (sauf an)