Conjugaison:gaélique irlandais/achomharc

Le tableau suivant présente la conjugaison du verbe « achomharc ».

Tableau de conjugaison

Première conjugaison

		Singulier			Pluriel			Relatif	Autonome
		Première personne	Deuxième personne	Troisième personne	Première personne	Deuxième personne	Troisième personne
Indicatif	Présent	achomharcaim	achomharcann tú; achomharcair†	achomharcann sé, sí	achomharcaimid	achomharcann sibh	achomharcann siad; achomharcaid†	a achomharcann; a achomharcas / a n-achomharcann*; a n-achomharcas*	achomharctar
	Passé	d’achomharc mé; d’achomharcas / achomharc mé‡; achomharcas‡	d’achomharc tú; d’achomharcais / achomharc tú; achomharcais‡	d’achomharc sé, sí / achomharc sé, sí‡	d’achomharcamar; d’achomharc muid / achomharcamar; achomharc muid‡	d’achomharc sibh; d’achomharcabhair / achomharc sibh; achomharcabhair‡	d’achomharc siad; d’achomharcadar / achomharc siad; achomharcadar‡	a d’achomharc / ar achomharc*	achomharcadh; hachomharcadh†
	Passé habituel	d’achomharcainn / achomharcainn‡; n-achomharcainn‡‡	d’achomharctá / achomharctá‡; n-achomharctᇇ	d’achomharcadh sé, sí / achomharcadh sé, sí‡; n-achomharcadh sé, s퇇	d’achomharcaimis; d’achomharcadh muid / achomharcaimis; achomharcadh muid‡; n-achomharcaimis‡‡; n-achomharcadh muid‡‡	d’achomharcadh sibh / achomharcadh sibh‡; n-achomharcadh sibh‡‡	d’achomharcaidís; d’achomharcadh siad / achomharcaidís; achomharcadh siad‡; n-achomharcaidís‡‡; n-achomharcadh siad‡‡	a d’achomharcadh / ar achomharcadh*	d’achomharctaí / achomharctaí‡; n-achomharcta퇇
	Futur	achomharcfaidh mé; achomharcfad	achomharcfaidh tú; achomharcfair†	achomharcfaidh sé, sí	achomharcfaimid; achomharcfaidh muid	achomharcfaidh sibh	achomharcfaidh siad; achomharcfaid†	a achomharcfaidh; a achomharcfas / a n-achomharcfaidh*; a n-achomharcfas*	achomharcfar
Conditionnel		d’achomharcfainn / achomharcfainn‡; n-achomharcfainn‡‡	d’achomharcfá / achomharcfá‡; n-achomharcfᇇ	d’achomharcfadh sé, sí / achomharcfadh sé, sí‡; n-achomharcfadh sé, s퇇	d’achomharcfaimis; d’achomharcfadh muid / achomharcfaimis‡; achomharcfadh muid‡; n-achomharcfaimis‡‡; n-achomharcfadh muid‡‡	d’achomharcfadh sibh / achomharcfadh sibh‡; n-achomharcfadh sibh‡‡	d’achomharcfaidís; d’achomharcfadh siad / achomharcfaidís‡; achomharcfadh siad‡; n-achomharcfaidís‡‡; n-achomharcfadh siad‡‡	a d’achomharcfadh / ar achomharcfadh*	d’achomharcfaí / achomharcfaí‡; n-achomharcfa퇇
Subjonctif	Présent	go n-achomharca mé; go n-achomharcad†	go n-achomharca tú; go n-achomharcair†	go n-achomharca sé, sí	go n-achomharcaimid; go n-achomharca muid	go n-achomharca sibh	go n-achomharca siad; go n-achomharcaid†	—	go n-achomharctar
	Passé	dá n-achomharcainn	dá n-achomharctá	dá n-achomharcadh sé, sí	dá n-achomharcaimis; dá n-achomharcadh muid	dá n-achomharcadh sibh	dá n-achomharcaidís; dá n-achomharcadh siad	—	dá n-achomharctaí
Impératif		achomharcaim	achomharc	achomharcadh sé, sí	achomharcaimis	achomharcaigí; achomharcaidh†	achomharcaidís	—	achomharctar
Nom verbal		achomharc
Participe passé		achomharctha

Notes

* Relative indirecte
† Forme archaïque ou dialectale
‡ Forme dépendante
‡‡ Forme dépendante utilisée avec des particules qui enclenchent éclipse (sauf an)