Aller au contenu

Conjugaison:gaélique irlandais/achomharc

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Le tableau suivant présente la conjugaison du verbe « achomharc ».

Tableau de conjugaison

Première conjugaison
Singulier Pluriel Relatif Autonome
Première personne Deuxième personne Troisième personne Première personne Deuxième personne Troisième personne
Indicatif Présent achomharcaim achomharcann tú;
achomharcair
achomharcann sé, sí achomharcaimid achomharcann sibh achomharcann siad;
achomharcaid
a achomharcann; a achomharcas /
a n-achomharcann*; a n-achomharcas*
achomharctar
Passé d’achomharc mé; d’achomharcas /
achomharc mé‡; achomharcas
d’achomharc tú; d’achomharcais /
achomharc tú; achomharcais
d’achomharc sé, sí /
achomharc sé, sí‡
d’achomharcamar; d’achomharc muid /
achomharcamar; achomharc muid‡
d’achomharc sibh; d’achomharcabhair /
achomharc sibh;
achomharcabhair
d’achomharc siad; d’achomharcadar /
achomharc siad; achomharcadar
a d’achomharc /
ar achomharc*
achomharcadh;
hachomharcadh
Passé habituel d’achomharcainn /
achomharcainn‡; n-achomharcainn‡‡
d’achomharctá /
achomharctá‡; n-achomharctᇇ
d’achomharcadh sé, sí /
achomharcadh sé, sí‡; n-achomharcadh sé, s퇇
d’achomharcaimis; d’achomharcadh muid /
achomharcaimis; achomharcadh muid‡; n-achomharcaimis‡‡; n-achomharcadh muid‡‡
d’achomharcadh sibh /
achomharcadh sibh‡; n-achomharcadh sibh‡‡
d’achomharcaidís; d’achomharcadh siad /
achomharcaidís; achomharcadh siad‡; n-achomharcaidís‡‡; n-achomharcadh siad‡‡
a d’achomharcadh /
ar achomharcadh*
d’achomharctaí /
achomharctaí‡; n-achomharcta퇇
Futur achomharcfaidh mé;
achomharcfad
achomharcfaidh tú;
achomharcfair
achomharcfaidh sé, sí achomharcfaimid;
achomharcfaidh muid
achomharcfaidh sibh achomharcfaidh siad;
achomharcfaid
a achomharcfaidh; a achomharcfas /
a n-achomharcfaidh*; a n-achomharcfas*
achomharcfar
Conditionnel d’achomharcfainn / achomharcfainn‡; n-achomharcfainn‡‡ d’achomharcfá / achomharcfá‡; n-achomharcfᇇ d’achomharcfadh sé, sí / achomharcfadh sé, sí‡; n-achomharcfadh sé, s퇇 d’achomharcfaimis; d’achomharcfadh muid / achomharcfaimis‡; achomharcfadh muid‡; n-achomharcfaimis‡‡; n-achomharcfadh muid‡‡ d’achomharcfadh sibh / achomharcfadh sibh‡; n-achomharcfadh sibh‡‡ d’achomharcfaidís; d’achomharcfadh siad / achomharcfaidís‡; achomharcfadh siad‡; n-achomharcfaidís‡‡; n-achomharcfadh siad‡‡ a d’achomharcfadh /
ar achomharcfadh*
d’achomharcfaí / achomharcfaí‡; n-achomharcfa퇇
Subjonctif Présent go n-achomharca mé;
go n-achomharcad
go n-achomharca tú;
go n-achomharcair
go n-achomharca sé, sí go n-achomharcaimid;
go n-achomharca muid
go n-achomharca sibh go n-achomharca siad;
go n-achomharcaid
go n-achomharctar
Passé n-achomharcainn n-achomharctá n-achomharcadh sé, sí n-achomharcaimis;
n-achomharcadh muid
n-achomharcadh sibh n-achomharcaidís;
n-achomharcadh siad
n-achomharctaí
Impératif achomharcaim achomharc achomharcadh sé, sí achomharcaimis achomharcaigí;
achomharcaidh
achomharcaidís achomharctar
Nom verbal achomharc
Participe passé achomharctha

Notes

* Relative indirecte
† Forme archaïque ou dialectale
‡ Forme dépendante
‡‡ Forme dépendante utilisée avec des particules qui enclenchent éclipse (sauf an)