Conjugaison:espagnol/recelar

Conjugaison en espagnol
recelar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

recelar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	recelar	[re.θeˈlaɾ]	haber	recelado	[aˌβeɾ re.θeˈla.ðo]
Gérondif	recelando	[re.θeˈlan̪.do]	habiendo	recelado	[aˌβjen.do re.θeˈla.ðo]
Participe passé	recelado	[re.θeˈla.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   recelo [reˈθe.lo] (tú/vos)  ou (vos)   recelas  recelás [reˈθe.las] [re.θeˈlas] (él/ella/Ud.)   recela [reˈθe.la] (nosostros-as)   recelamos [re.θeˈla.mos] (vosostros-as/os)   receláis [re.θeˈlai̯s] (ellos-as/Uds.)   recelan [reˈθe.lan]	Passé composé (yo)   he recelado [e re.θeˈla.ðo] (tú/vos)   has recelado [as re.θeˈla.ðo] (él/ella/Ud.)   ha recelado [a re.θeˈla.ðo] (nosotros-as)   hemos recelado [ˈe.mos re.θeˈla.ðo] (vosotros-as/os)   habéis recelado [a.ˈβejs re.θeˈla.ðo] (ellos-as/Uds.)   han recelado [an re.θeˈla.ðo]
Imparfait (yo)   recelaba [re.θeˈla.βa] (tú/vos)   recelabas [re.θeˈla.βas] (él/ella/Ud.)   recelaba [re.θeˈla.βa] (nosostros-as)   recelábamos [re.θeˈla.βa.mos] (vosostros-as/os)   recelabais [re.θeˈla.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   recelaban [re.θeˈla.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había recelado [a.ˈβi.a re.θeˈla.ðo] (tú/vos)   habías recelado [a.ˈβi.as re.θeˈla.ðo] (él/ella/Ud.)   había recelado [a.ˈβi.a re.θeˈla.ðo] (nosotros-as)   habíamos recelado [a.ˈβi.a.mos re.θeˈla.ðo] (vosotros-as/os)   habíais recelado [a.ˈβi.ajs re.θeˈla.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían recelado [a.ˈβi.an re.θeˈla.ðo]
Passé simple (yo)   recelé [re.θeˈle] (tú/vos)   recelaste [re.θeˈlas.te] (él/ella/Ud.)   receló [re.θeˈlo] (nosostros-as)   recelamos [re.θeˈla.mos] (vosostros-as/os)   recelasteis [re.θeˈlas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   recelaron [re.θeˈla.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube recelado [ˈu.βe re.θeˈla.ðo] (tú/vos)   hubiste recelado [u.ˈβi.ste re.θeˈla.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo recelado [ˈu.βo re.θeˈla.ðo] (nosotros-as)   hubimos recelado [u.ˈβi.mos re.θeˈla.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis recelado [u.ˈβi.stejs re.θeˈla.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron recelado [u.ˈβje.ɾon re.θeˈla.ðo]
Futur simple (yo)   recelaré [re.θe.laˈɾe] (tú/vos)   recelarás [re.θe.laˈɾas] (él/ella/Ud.)   recelará [re.θe.laˈɾa] (nosostros-as)   recelaremos [re.θe.laˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   recelaréis [re.θe.laˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   recelarán [re.θe.laˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré recelado [a.ˈβɾe re.θeˈla.ðo] (tú/vos)   habrás recelado [a.ˈβɾas re.θeˈla.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá recelado [a.ˈβɾa re.θeˈla.ðo] (nosotros-as)   habremos recelado [a.ˈβɾe.mos re.θeˈla.ðo] (vosotros-as/os)   habréis recelado [a.ˈβɾejs re.θeˈla.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán recelado [a.ˈβɾan re.θeˈla.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   recelaría [re.θe.laˈɾi.a] (tú/vos)   recelarías [re.θe.laˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   recelaría [re.θe.laˈɾi.a] (nosostros-as)   recelaríamos [re.θe.laˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   recelaríais [re.θe.laˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   recelarían [re.θe.laˈɾi.an]

Passé (yo)   habría recelado [a.ˈβɾi.a re.θeˈla.ðo] (tú/vos)   habrías recelado [a.ˈβɾi.as re.θeˈla.ðo] (él/ella/Ud.)   habría recelado [a.ˈβɾi.a re.θeˈla.ðo] (nosotros-as)   habríamos recelado [a.ˈβɾi.a.mos re.θeˈla.ðo] (vosotros-as/os)   habríais recelado [a.ˈβɾi.ajs re.θeˈla.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían recelado [a.ˈβɾi.an re.θeˈla.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   recele [re.ˈθe.le] (tú/vos)  ou (vos)   receles  recelés [re.ˈθe.les] [re.θeˈles] (él/ella/Ud.)   recele [re.ˈθe.le] (nosostros-as)   recelemos [re.θeˈle.mos] (vosostros-as/os)   receléis [re.θeˈlei̯s] (ellos-as/Uds.)   recelen [re.ˈθe.len]	Passé composé (yo)   haya recelado [ˈa.ja re.θeˈla.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas recelado  hayás recelado [ˈa.jas re.θeˈla.ðo] [a.ˈjas re.θeˈla.ðo] (él/ella/Ud.)   haya recelado [ˈa.ja re.θeˈla.ðo] (nosotros-as)   hayamos recelado [a.ˈja.mos re.θeˈla.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis recelado [a.ˈjajs re.θeˈla.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan recelado [ˈa.jan re.θeˈla.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   recelara [re.θeˈla.ɾa] (tú/vos)   recelaras [re.θeˈla.ɾas] (él/ella/Ud.)   recelara [re.θeˈla.ɾa] (nosostros-as)   receláramos [re.θeˈla.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   recelarais [re.θeˈla.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   recelaran [re.θeˈla.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera recelado [u.ˈβje.ɾa re.θeˈla.ðo] (tú/vos)   hubieras recelado [u.ˈβje.ɾas re.θeˈla.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera recelado [u.ˈβje.ɾa re.θeˈla.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos recelado [u.ˈβje.ɾa.mos re.θeˈla.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais recelado [u.ˈβje.ɾajs re.θeˈla.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran recelado [u.ˈβje.ɾan re.θeˈla.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   recelase [re.θeˈla.se] (tú/vos)   recelases [re.θeˈla.ses] (él/ella/Ud.)   recelase [re.θeˈla.se] (nosostros-as)   recelásemos [re.θeˈla.se.mos] (vosostros-as/os)   recelaseis [re.θeˈla.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   recelasen [re.θeˈla.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese recelado [u.ˈβje.se re.θeˈla.ðo] (tú/vos)   hubieses recelado [u.ˈβje.ses re.θeˈla.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese recelado [u.ˈβje.se re.θeˈla.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos recelado [u.ˈβje.se.mos re.θeˈla.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis recelado [u.ˈβje.sejs re.θeˈla.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen recelado [u.ˈβje.sen re.θeˈla.ðo]
Futur (yo)   recelare [re.θeˈla.ɾe] (tú/vos)   recelares [re.θeˈla.ɾes] (él/ella/Ud.)   recelare [re.θeˈla.ɾe] (nosostros-as)   receláremos [re.θeˈla.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   recelareis [re.θeˈla.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   recelaren [re.θeˈla.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere recelado [u.ˈβje.ɾe re.θeˈla.ðo] (tú/vos)   hubieres recelado [u.ˈβje.ɾes re.θeˈla.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere recelado [u.ˈβje.ɾe re.θeˈla.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos recelado [u.ˈβje.ɾe.mos re.θeˈla.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis recelado [u.ˈβje.ɾejs re.θeˈla.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren recelado [u.ˈβje.ɾen re.θeˈla.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   recela  recelá [reˈθe.la] [re.θeˈla] (usted)   recele [reˈθe.le] (nosostros-as)   recelemos [re.θeˈle.mos] (vosostros-as)   recelad [re.θeˈlað] (ustedes)   recelen [reˈθe.len]