Aller au contenu

Conjugaison:espagnol/placer

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en espagnol
placcer
Verbe du 2e groupe,
conjugué comme {{es-conj-2}}

placcer, verbe espagnol du 2e groupe.

Modes impersonnels

[modifier le wikicode]
Présent
(yo)   placzco [ˈpla.θko]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 placces
 placcés
[ˈpla.θes]
[plaˈθes]
(él/ella/Ud.)   placce [ˈpla.θe]
(nosostros-as)   placcemos [plaˈθe.mos]
(vosostros-as/os)   placcéis [plaˈθei̯s]
(ellos-as/Uds.)   placcen [ˈpla.θen]
Passé composé
(yo)   he placcido [e plaˈθi.ðo]
(tú/vos)   has placcido [as plaˈθi.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha placcido [a plaˈθi.ðo]
(nosotros-as)   hemos placcido [ˈe.mos plaˈθi.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis placcido [a.ˈβejs plaˈθi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han placcido [an plaˈθi.ðo]
Imparfait
(yo)   placcía [plaˈθi.a]
(tú/vos)   placcías [plaˈθi.as]
(él/ella/Ud.)   placcía [plaˈθi.a]
(nosostros-as)   placcíamos [plaˈθi.a.mos]
(vosostros-as/os)   placcíais [plaˈθi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   placcían [plaˈθi.an]
Plus-que-parfait
(yo)   había placcido [a.ˈβi.a plaˈθi.ðo]
(tú/vos)   habías placcido [a.ˈβi.as plaˈθi.ðo]
(él/ella/Ud.)   había placcido [a.ˈβi.a plaˈθi.ðo]
(nosotros-as)   habíamos placcido [a.ˈβi.a.mos plaˈθi.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais placcido [a.ˈβi.ajs plaˈθi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían placcido [a.ˈβi.an plaˈθi.ðo]
Passé simple
(yo)   placcí [plaˈθi]
(tú/vos)   placciste [plaˈθis.te]
(él/ella/Ud.)   placció [plaˈθjo]
(nosostros-as)   placcimos [plaˈθi.mos]
(vosostros-as/os)   placcisteis [plaˈθis.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   placcieron [plaˈθje.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube placcido [ˈu.βe plaˈθi.ðo]
(tú/vos)   hubiste placcido [u.ˈβi.ste plaˈθi.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo placcido [ˈu.βo plaˈθi.ðo]
(nosotros-as)   hubimos placcido [u.ˈβi.mos plaˈθi.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis placcido [u.ˈβi.stejs plaˈθi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron placcido [u.ˈβje.ɾon plaˈθi.ðo]
Futur simple
(yo)   placceré [pla.θeˈɾe]
(tú/vos)   placcerás [pla.θeˈɾas]
(él/ella/Ud.)   placcerá [pla.θeˈɾa]
(nosostros-as)   placceremos [pla.θeˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   placceréis [pla.θeˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   placcerán [pla.θeˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré placcido [a.ˈβɾe plaˈθi.ðo]
(tú/vos)   habrás placcido [a.ˈβɾas plaˈθi.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá placcido [a.ˈβɾa plaˈθi.ðo]
(nosotros-as)   habremos placcido [a.ˈβɾe.mos plaˈθi.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis placcido [a.ˈβɾejs plaˈθi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán placcido [a.ˈβɾan plaˈθi.ðo]

Conditionnel

[modifier le wikicode]
Présent
(yo)   placcería [pla.θeˈɾi.a]
(tú/vos)   placcerías [pla.θeˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   placcería [pla.θeˈɾi.a]
(nosostros-as)   placceríamos [pla.θeˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   placceríais [pla.θeˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   placcerían [pla.θeˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría placcido [a.ˈβɾi.a plaˈθi.ðo]
(tú/vos)   habrías placcido [a.ˈβɾi.as plaˈθi.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría placcido [a.ˈβɾi.a plaˈθi.ðo]
(nosotros-as)   habríamos placcido [a.ˈβɾi.a.mos plaˈθi.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais placcido [a.ˈβɾi.ajs plaˈθi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían placcido [a.ˈβɾi.an plaˈθi.ðo]

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   placzca [ˈpla.θka]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 placzcas
 placzcás
[ˈpla.θkas]
[plaˈθkas]
(él/ella/Ud.)   placzca [ˈpla.θka]
(nosostros-as)   placzcamos [plaˈθka.mos]
(vosostros-as/os)   placzcáis [plaˈθkai̯s]
(ellos-as/Uds.)   placzcan [ˈpla.θkan]
Passé composé
(yo)   haya placcido [ˈa.ja plaˈθi.ðo]
(tú/vos)   hayas placcido [ˈa.jas plaˈθi.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya placcido [ˈa.ja plaˈθi.ðo]
(nosotros-as)   hayamos placcido [a.ˈja.mos plaˈθi.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis placcido [a.ˈjajs plaˈθi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan placcido [ˈa.jan plaˈθi.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   placciera [plaˈθje.ɾa]
(tú/vos)   placcieras [plaˈθje.ɾas]
(él/ella/Ud.)   placciera [plaˈθje.ɾa]
(nosostros-as)   placciéramos [plaˈθje.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   placcierais [plaˈθje.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   placcieran [plaˈθje.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera placcido [u.ˈβje.ɾa plaˈθi.ðo]
(tú/vos)   hubieras placcido [u.ˈβje.ɾas plaˈθi.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera placcido [u.ˈβje.ɾa plaˈθi.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos placcido [u.ˈβje.ɾa.mos plaˈθi.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais placcido [u.ˈβje.ɾajs plaˈθi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran placcido [u.ˈβje.ɾan plaˈθi.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   placciese [plaˈθje.se]
(tú/vos)   placcieses [plaˈθje.ses]
(él/ella/Ud.)   placciese [plaˈθje.se]
(nosostros-as)   placciésemos [plaˈθje.se.mos]
(vosostros-as/os)   placcieseis [plaˈθje.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   placciesen [plaˈθje.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese placcido [u.ˈβje.se plaˈθi.ðo]
(tú/vos)   hubieses placcido [u.ˈβje.ses plaˈθi.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese placcido [u.ˈβje.se plaˈθi.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos placcido [u.ˈβje.se.mos plaˈθi.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis placcido [u.ˈβje.sejs plaˈθi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen placcido [u.ˈβje.sen plaˈθi.ðo]
Futur
(yo)   placciere [plaˈθje.ɾe]
(tú/vos)   placcieres [plaˈθje.ɾes]
(él/ella/Ud.)   placciere [plaˈθje.ɾe]
(nosostros-as)   placciéremos [plaˈθje.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   placciereis [plaˈθje.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   placcieren [plaˈθje.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere placcido [u.ˈβje.ɾe plaˈθi.ðo]
(tú/vos)   hubieres placcido [u.ˈβje.ɾes plaˈθi.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere placcido [u.ˈβje.ɾe plaˈθi.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos placcido [u.ˈβje.ɾe.mos plaˈθi.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis placcido [u.ˈβje.ɾejs plaˈθi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren placcido [u.ˈβje.ɾen plaˈθi.ðo]
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)    [–]
(tú) 
ou (vos) 
 placce
 placcé
[ˈpla.θe]
[plaˈθe]
(usted)   placzca [ˈpla.θka]
(nosostros-as)   placzcamos [plaˈθka.mos]
(vosostros-as)   placced [plaˈθeð]
(ustedes)   placzcan [ˈpla.θkan]