Aller au contenu

Conjugaison:espagnol/pacer

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en espagnol
pacer
Verbe du 2e groupe,
conjugué comme {{es-conj-2}}

pacer, verbe espagnol du 2e groupe.

Modes impersonnels

[modifier le wikicode]
Présent
(yo)   pazco [ˈpa.θko]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 paces
 pacés
[ˈpa.θes]
[paˈθes]
(él/ella/Ud.)   pace [ˈpa.θe]
(nosostros-as)   pacemos [paˈθe.mos]
(vosostros-as/os)   pacéis [paˈθei̯s]
(ellos-as/Uds.)   pacen [ˈpa.θen]
Passé composé
(yo)   he pacido [e paˈθi.ðo]
(tú/vos)   has pacido [as paˈθi.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha pacido [a paˈθi.ðo]
(nosotros-as)   hemos pacido [ˈe.mos paˈθi.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis pacido [a.ˈβejs paˈθi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han pacido [an paˈθi.ðo]
Imparfait
(yo)   pacía [paˈθi.a]
(tú/vos)   pacías [paˈθi.as]
(él/ella/Ud.)   pacía [paˈθi.a]
(nosostros-as)   pacíamos [paˈθi.a.mos]
(vosostros-as/os)   pacíais [paˈθi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   pacían [paˈθi.an]
Plus-que-parfait
(yo)   había pacido [a.ˈβi.a paˈθi.ðo]
(tú/vos)   habías pacido [a.ˈβi.as paˈθi.ðo]
(él/ella/Ud.)   había pacido [a.ˈβi.a paˈθi.ðo]
(nosotros-as)   habíamos pacido [a.ˈβi.a.mos paˈθi.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais pacido [a.ˈβi.ajs paˈθi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían pacido [a.ˈβi.an paˈθi.ðo]
Passé simple
(yo)   pací [paˈθi]
(tú/vos)   paciste [paˈθis.te]
(él/ella/Ud.)   pació [paˈθjo]
(nosostros-as)   pacimos [paˈθi.mos]
(vosostros-as/os)   pacisteis [paˈθis.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   pacieron [paˈθje.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube pacido [ˈu.βe paˈθi.ðo]
(tú/vos)   hubiste pacido [u.ˈβi.ste paˈθi.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo pacido [ˈu.βo paˈθi.ðo]
(nosotros-as)   hubimos pacido [u.ˈβi.mos paˈθi.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis pacido [u.ˈβi.stejs paˈθi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron pacido [u.ˈβje.ɾon paˈθi.ðo]
Futur simple
(yo)   paceré [pa.θeˈɾe]
(tú/vos)   pacerás [pa.θeˈɾas]
(él/ella/Ud.)   pacerá [pa.θeˈɾa]
(nosostros-as)   paceremos [pa.θeˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   paceréis [pa.θeˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   pacerán [pa.θeˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré pacido [a.ˈβɾe paˈθi.ðo]
(tú/vos)   habrás pacido [a.ˈβɾas paˈθi.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá pacido [a.ˈβɾa paˈθi.ðo]
(nosotros-as)   habremos pacido [a.ˈβɾe.mos paˈθi.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis pacido [a.ˈβɾejs paˈθi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán pacido [a.ˈβɾan paˈθi.ðo]

Conditionnel

[modifier le wikicode]
Présent
(yo)   pacería [pa.θeˈɾi.a]
(tú/vos)   pacerías [pa.θeˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   pacería [pa.θeˈɾi.a]
(nosostros-as)   paceríamos [pa.θeˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   paceríais [pa.θeˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   pacerían [pa.θeˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría pacido [a.ˈβɾi.a paˈθi.ðo]
(tú/vos)   habrías pacido [a.ˈβɾi.as paˈθi.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría pacido [a.ˈβɾi.a paˈθi.ðo]
(nosotros-as)   habríamos pacido [a.ˈβɾi.a.mos paˈθi.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais pacido [a.ˈβɾi.ajs paˈθi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían pacido [a.ˈβɾi.an paˈθi.ðo]

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   pazca [ˈpa.θka]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 pazcas
 pazcás
[ˈpa.θkas]
[paˈθkas]
(él/ella/Ud.)   pazca [ˈpa.θka]
(nosostros-as)   pazcamos [paˈθka.mos]
(vosostros-as/os)   pazcáis [paˈθkai̯s]
(ellos-as/Uds.)   pazcan [ˈpa.θkan]
Passé composé
(yo)   haya pacido [ˈa.ja paˈθi.ðo]
(tú/vos)   hayas pacido [ˈa.jas paˈθi.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya pacido [ˈa.ja paˈθi.ðo]
(nosotros-as)   hayamos pacido [a.ˈja.mos paˈθi.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis pacido [a.ˈjajs paˈθi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan pacido [ˈa.jan paˈθi.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   paciera [paˈθje.ɾa]
(tú/vos)   pacieras [paˈθje.ɾas]
(él/ella/Ud.)   paciera [paˈθje.ɾa]
(nosostros-as)   paciéramos [paˈθje.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   pacierais [paˈθje.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   pacieran [paˈθje.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera pacido [u.ˈβje.ɾa paˈθi.ðo]
(tú/vos)   hubieras pacido [u.ˈβje.ɾas paˈθi.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera pacido [u.ˈβje.ɾa paˈθi.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos pacido [u.ˈβje.ɾa.mos paˈθi.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais pacido [u.ˈβje.ɾajs paˈθi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran pacido [u.ˈβje.ɾan paˈθi.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   paciese [paˈθje.se]
(tú/vos)   pacieses [paˈθje.ses]
(él/ella/Ud.)   paciese [paˈθje.se]
(nosostros-as)   paciésemos [paˈθje.se.mos]
(vosostros-as/os)   pacieseis [paˈθje.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   paciesen [paˈθje.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese pacido [u.ˈβje.se paˈθi.ðo]
(tú/vos)   hubieses pacido [u.ˈβje.ses paˈθi.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese pacido [u.ˈβje.se paˈθi.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos pacido [u.ˈβje.se.mos paˈθi.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis pacido [u.ˈβje.sejs paˈθi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen pacido [u.ˈβje.sen paˈθi.ðo]
Futur
(yo)   paciere [paˈθje.ɾe]
(tú/vos)   pacieres [paˈθje.ɾes]
(él/ella/Ud.)   paciere [paˈθje.ɾe]
(nosostros-as)   paciéremos [paˈθje.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   paciereis [paˈθje.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   pacieren [paˈθje.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere pacido [u.ˈβje.ɾe paˈθi.ðo]
(tú/vos)   hubieres pacido [u.ˈβje.ɾes paˈθi.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere pacido [u.ˈβje.ɾe paˈθi.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos pacido [u.ˈβje.ɾe.mos paˈθi.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis pacido [u.ˈβje.ɾejs paˈθi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren pacido [u.ˈβje.ɾen paˈθi.ðo]
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)    [–]
(tú) 
ou (vos) 
 pace
 pacé
[ˈpa.θe]
[paˈθe]
(usted)   pazca [ˈpa.θka]
(nosostros-as)   pazcamos [paˈθka.mos]
(vosostros-as)   paced [paˈθeð]
(ustedes)   pazcan [ˈpa.θkan]