Aller au contenu

Conjugaison:espagnol/espantar

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en espagnol
espantar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

espantar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

[modifier le wikicode]
Présent
(yo)   espanto [Prononciation ?]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 espantas
 espantás
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   espanta [Prononciation ?]
(nosostros-as)   espantamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   espantáis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   espantan [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   he espantado [e]
(tú/vos)   has espantado [as]
(él/ella/Ud.)   ha espantado [a]
(nosotros-as)   hemos espantado [ˈe.mos]
(vosotros-as/os)   habéis espantado [a.ˈβejs]
(ellos-as/Uds.)   han espantado [an]
Imparfait
(yo)   espantaba [Prononciation ?]
(tú/vos)   espantabas [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   espantaba [Prononciation ?]
(nosostros-as)   espantábamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   espantabais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   espantaban [Prononciation ?]
Plus-que-parfait
(yo)   había espantado [a.ˈβi.a]
(tú/vos)   habías espantado [a.ˈβi.as]
(él/ella/Ud.)   había espantado [a.ˈβi.a]
(nosotros-as)   habíamos espantado [a.ˈβi.a.mos]
(vosotros-as/os)   habíais espantado [a.ˈβi.ajs]
(ellos-as/Uds.)   habían espantado [a.ˈβi.an]
Passé simple
(yo)   espanté [Prononciation ?]
(tú/vos)   espantaste [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   espantó [Prononciation ?]
(nosostros-as)   espantamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   espantasteis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   espantaron [Prononciation ?]
Passé antérieur
(yo)   hube espantado [ˈu.βe]
(tú/vos)   hubiste espantado [u.ˈβi.ste]
(él/ella/Ud.)   hubo espantado [ˈu.βo]
(nosotros-as)   hubimos espantado [u.ˈβi.mos]
(vosotros-as/os)   hubisteis espantado [u.ˈβi.stejs]
(ellos-as/Uds.)   hubieron espantado [u.ˈβje.ɾon]
Futur simple
(yo)   espantaré [Prononciation ?]
(tú/vos)   espantarás [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   espantará [Prononciation ?]
(nosostros-as)   espantaremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   espantaréis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   espantarán [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   habré espantado [a.ˈβɾe]
(tú/vos)   habrás espantado [a.ˈβɾas]
(él/ella/Ud.)   habrá espantado [a.ˈβɾa]
(nosotros-as)   habremos espantado [a.ˈβɾe.mos]
(vosotros-as/os)   habréis espantado [a.ˈβɾejs]
(ellos-as/Uds.)   habrán espantado [a.ˈβɾan]

Conditionnel

[modifier le wikicode]
Présent
(yo)   espantaría [Prononciation ?]
(tú/vos)   espantarías [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   espantaría [Prononciation ?]
(nosostros-as)   espantaríamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   espantaríais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   espantarían [Prononciation ?]
Passé
(yo)   habría espantado [a.ˈβɾi.a]
(tú/vos)   habrías espantado [a.ˈβɾi.as]
(él/ella/Ud.)   habría espantado [a.ˈβɾi.a]
(nosotros-as)   habríamos espantado [a.ˈβɾi.a.mos]
(vosotros-as/os)   habríais espantado [a.ˈβɾi.ajs]
(ellos-as/Uds.)   habrían espantado [a.ˈβɾi.an]

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   espante [Prononciation ?]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 espantes
 espantés
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   espante [Prononciation ?]
(nosostros-as)   espantemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   espantéis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   espanten [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   haya espantado [ˈa.ja]
(tú/vos)   hayas espantado [ˈa.jas]
(él/ella/Ud.)   haya espantado [ˈa.ja]
(nosotros-as)   hayamos espantado [a.ˈja.mos]
(vosotros-as/os)   hayáis espantado [a.ˈjajs]
(ellos-as/Uds.)   hayan espantado [ˈa.jan]
Imparfait (en -ra)
(yo)   espantara [Prononciation ?]
(tú/vos)   espantaras [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   espantara [Prononciation ?]
(nosostros-as)   espantáramos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   espantarais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   espantaran [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera espantado [u.ˈβje.ɾa]
(tú/vos)   hubieras espantado [u.ˈβje.ɾas]
(él/ella/Ud.)   hubiera espantado [u.ˈβje.ɾa]
(nosotros-as)   hubiéramos espantado [u.ˈβje.ɾa.mos]
(vosotros-as/os)   hubierais espantado [u.ˈβje.ɾajs]
(ellos-as/Uds.)   hubieran espantado [u.ˈβje.ɾan]
Imparfait (en -se)
(yo)   espantase [Prononciation ?]
(tú/vos)   espantases [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   espantase [Prononciation ?]
(nosostros-as)   espantásemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   espantaseis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   espantasen [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese espantado [u.ˈβje.se]
(tú/vos)   hubieses espantado [u.ˈβje.ses]
(él/ella/Ud.)   hubiese espantado [u.ˈβje.se]
(nosotros-as)   hubiésemos espantado [u.ˈβje.se.mos]
(vosotros-as/os)   hubieseis espantado [u.ˈβje.sejs]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen espantado [u.ˈβje.sen]
Futur
(yo)   espantare [Prononciation ?]
(tú/vos)   espantares [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   espantare [Prononciation ?]
(nosostros-as)   espantáremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   espantareis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   espantaren [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   hubiere espantado [u.ˈβje.ɾe]
(tú/vos)   hubieres espantado [u.ˈβje.ɾes]
(él/ella/Ud.)   hubiere espantado [u.ˈβje.ɾe]
(nosotros-as)   hubiéremos espantado [u.ˈβje.ɾe.mos]
(vosotros-as/os)   hubiereis espantado [u.ˈβje.ɾejs]
(ellos-as/Uds.)   hubieren espantado [u.ˈβje.ɾen]
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)    [–]
(tú) 
ou (vos) 
 espanta
 espantá
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(usted)   espante [Prononciation ?]
(nosostros-as)   espantemos [Prononciation ?]
(vosostros-as)   espantad [Prononciation ?]
(ustedes)   espanten [Prononciation ?]