Conjugaison:espagnol/artigar

Conjugaison en espagnol
artigar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

artigar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	artigar	[aɾ.tiˈɣaɾ]	haber	artigado	[aˌβeɾ aɾ.tiˈɣa.ðo]
Gérondif	artigando	[aɾ.tiˈɣan̪.do]	habiendo	artigado	[aˌβjen.do aɾ.tiˈɣa.ðo]
Participe passé	artigado	[aɾ.tiˈɣa.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   artigo [aɾˈti.ɣo] (tú/vos)  ou (vos)   artigas  artigás [aɾˈti.ɣas] [aɾ.tiˈɣas] (él/ella/Ud.)   artiga [aɾˈti.ɣa] (nosostros-as)   artigamos [aɾ.tiˈɣa.mos] (vosostros-as/os)   artigáis [aɾ.tiˈɣai̯s] (ellos-as/Uds.)   artigan [aɾˈti.ɣan]	Passé composé (yo)   he artigado [e aɾ.tiˈɣa.ðo] (tú/vos)   has artigado [as aɾ.tiˈɣa.ðo] (él/ella/Ud.)   ha artigado [a aɾ.tiˈɣa.ðo] (nosotros-as)   hemos artigado [ˈe.mos aɾ.tiˈɣa.ðo] (vosotros-as/os)   habéis artigado [a.ˈβejs aɾ.tiˈɣa.ðo] (ellos-as/Uds.)   han artigado [an aɾ.tiˈɣa.ðo]
Imparfait (yo)   artigaba [aɾ.tiˈɣa.βa] (tú/vos)   artigabas [aɾ.tiˈɣa.βas] (él/ella/Ud.)   artigaba [aɾ.tiˈɣa.βa] (nosostros-as)   artigábamos [aɾ.tiˈɣa.βa.mos] (vosostros-as/os)   artigabais [aɾ.tiˈɣa.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   artigaban [aɾ.tiˈɣa.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había artigado [a.ˈβi.a aɾ.tiˈɣa.ðo] (tú/vos)   habías artigado [a.ˈβi.as aɾ.tiˈɣa.ðo] (él/ella/Ud.)   había artigado [a.ˈβi.a aɾ.tiˈɣa.ðo] (nosotros-as)   habíamos artigado [a.ˈβi.a.mos aɾ.tiˈɣa.ðo] (vosotros-as/os)   habíais artigado [a.ˈβi.ajs aɾ.tiˈɣa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían artigado [a.ˈβi.an aɾ.tiˈɣa.ðo]
Passé simple (yo)   artigué [aɾ.tiˈɣe] (tú/vos)   artigaste [aɾ.tiˈɣas.te] (él/ella/Ud.)   artigó [aɾ.tiˈɣo] (nosostros-as)   artigamos [aɾ.tiˈɣa.mos] (vosostros-as/os)   artigasteis [aɾ.tiˈɣas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   artigaron [aɾ.tiˈɣa.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube artigado [ˈu.βe aɾ.tiˈɣa.ðo] (tú/vos)   hubiste artigado [u.ˈβi.ste aɾ.tiˈɣa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo artigado [ˈu.βo aɾ.tiˈɣa.ðo] (nosotros-as)   hubimos artigado [u.ˈβi.mos aɾ.tiˈɣa.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis artigado [u.ˈβi.stejs aɾ.tiˈɣa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron artigado [u.ˈβje.ɾon aɾ.tiˈɣa.ðo]
Futur simple (yo)   artigaré [aɾ.ti.ɣaˈɾe] (tú/vos)   artigarás [aɾ.ti.ɣaˈɾas] (él/ella/Ud.)   artigará [aɾ.ti.ɣaˈɾa] (nosostros-as)   artigaremos [aɾ.ti.ɣaˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   artigaréis [aɾ.ti.ɣaˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   artigarán [aɾ.ti.ɣaˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré artigado [a.ˈβɾe aɾ.tiˈɣa.ðo] (tú/vos)   habrás artigado [a.ˈβɾas aɾ.tiˈɣa.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá artigado [a.ˈβɾa aɾ.tiˈɣa.ðo] (nosotros-as)   habremos artigado [a.ˈβɾe.mos aɾ.tiˈɣa.ðo] (vosotros-as/os)   habréis artigado [a.ˈβɾejs aɾ.tiˈɣa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán artigado [a.ˈβɾan aɾ.tiˈɣa.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   artigaría [aɾ.ti.ɣaˈɾi.a] (tú/vos)   artigarías [aɾ.ti.ɣaˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   artigaría [aɾ.ti.ɣaˈɾi.a] (nosostros-as)   artigaríamos [aɾ.ti.ɣaˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   artigaríais [aɾ.ti.ɣaˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   artigarían [aɾ.ti.ɣaˈɾi.an]

Passé (yo)   habría artigado [a.ˈβɾi.a aɾ.tiˈɣa.ðo] (tú/vos)   habrías artigado [a.ˈβɾi.as aɾ.tiˈɣa.ðo] (él/ella/Ud.)   habría artigado [a.ˈβɾi.a aɾ.tiˈɣa.ðo] (nosotros-as)   habríamos artigado [a.ˈβɾi.a.mos aɾ.tiˈɣa.ðo] (vosotros-as/os)   habríais artigado [a.ˈβɾi.ajs aɾ.tiˈɣa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían artigado [a.ˈβɾi.an aɾ.tiˈɣa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   artigue [aɾ.ˈti.ɣe] (tú/vos)  ou (vos)   artigues  artigués [aɾ.ˈti.ɣes] [aɾ.tiˈɣes] (él/ella/Ud.)   artigue [aɾ.ˈti.ɣe] (nosostros-as)   artiguemos [aɾ.tiˈɣe.mos] (vosostros-as/os)   artiguéis [aɾ.tiˈɣei̯s] (ellos-as/Uds.)   artiguen [aɾ.ˈti.ɣen]	Passé composé (yo)   haya artigado [ˈa.ja aɾ.tiˈɣa.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas artigado  hayás artigado [ˈa.jas aɾ.tiˈɣa.ðo] [a.ˈjas aɾ.tiˈɣa.ðo] (él/ella/Ud.)   haya artigado [ˈa.ja aɾ.tiˈɣa.ðo] (nosotros-as)   hayamos artigado [a.ˈja.mos aɾ.tiˈɣa.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis artigado [a.ˈjajs aɾ.tiˈɣa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan artigado [ˈa.jan aɾ.tiˈɣa.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   artigara [aɾ.tiˈɣa.ɾa] (tú/vos)   artigaras [aɾ.tiˈɣa.ɾas] (él/ella/Ud.)   artigara [aɾ.tiˈɣa.ɾa] (nosostros-as)   artigáramos [aɾ.tiˈɣa.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   artigarais [aɾ.tiˈɣa.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   artigaran [aɾ.tiˈɣa.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera artigado [u.ˈβje.ɾa aɾ.tiˈɣa.ðo] (tú/vos)   hubieras artigado [u.ˈβje.ɾas aɾ.tiˈɣa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera artigado [u.ˈβje.ɾa aɾ.tiˈɣa.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos artigado [u.ˈβje.ɾa.mos aɾ.tiˈɣa.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais artigado [u.ˈβje.ɾajs aɾ.tiˈɣa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran artigado [u.ˈβje.ɾan aɾ.tiˈɣa.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   artigase [aɾ.tiˈɣa.se] (tú/vos)   artigases [aɾ.tiˈɣa.ses] (él/ella/Ud.)   artigase [aɾ.tiˈɣa.se] (nosostros-as)   artigásemos [aɾ.tiˈɣa.se.mos] (vosostros-as/os)   artigaseis [aɾ.tiˈɣa.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   artigasen [aɾ.tiˈɣa.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese artigado [u.ˈβje.se aɾ.tiˈɣa.ðo] (tú/vos)   hubieses artigado [u.ˈβje.ses aɾ.tiˈɣa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese artigado [u.ˈβje.se aɾ.tiˈɣa.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos artigado [u.ˈβje.se.mos aɾ.tiˈɣa.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis artigado [u.ˈβje.sejs aɾ.tiˈɣa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen artigado [u.ˈβje.sen aɾ.tiˈɣa.ðo]
Futur (yo)   artigare [aɾ.tiˈɣa.ɾe] (tú/vos)   artigares [aɾ.tiˈɣa.ɾes] (él/ella/Ud.)   artigare [aɾ.tiˈɣa.ɾe] (nosostros-as)   artigáremos [aɾ.tiˈɣa.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   artigareis [aɾ.tiˈɣa.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   artigaren [aɾ.tiˈɣa.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere artigado [u.ˈβje.ɾe aɾ.tiˈɣa.ðo] (tú/vos)   hubieres artigado [u.ˈβje.ɾes aɾ.tiˈɣa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere artigado [u.ˈβje.ɾe aɾ.tiˈɣa.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos artigado [u.ˈβje.ɾe.mos aɾ.tiˈɣa.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis artigado [u.ˈβje.ɾejs aɾ.tiˈɣa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren artigado [u.ˈβje.ɾen aɾ.tiˈɣa.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   artiga  artigá [aɾˈti.ɣa] [aɾ.tiˈɣa] (usted)   artigue [aɾˈti.ɣe] (nosostros-as)   artiguemos [aɾ.tiˈɣe.mos] (vosostros-as)   artigad [aɾ.tiˈɣað] (ustedes)   artiguen [aɾˈti.ɣen]