Conjugaison:espagnol/agradar

Conjugaison en espagnol
agradar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

agradar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	agradar	[a.ɡɾaˈdaɾ]	haber	agradado	[aˌβeɾ a.ɡɾaˈda.ðo]
Gérondif	agradando	[a.ɡɾaˈdan̪.do]	habiendo	agradado	[aˌβjen.do a.ɡɾaˈda.ðo]
Participe passé	agradado	[a.ɡɾaˈda.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   agrado [aˈɡɾa.do] (tú/vos)  ou (vos)   agradas  agradás [aˈɡɾa.das] [a.ɡɾaˈdas] (él/ella/Ud.)   agrada [aˈɡɾa.da] (nosostros-as)   agradamos [a.ɡɾaˈda.mos] (vosostros-as/os)   agradáis [a.ɡɾaˈdai̯s] (ellos-as/Uds.)   agradan [aˈɡɾa.dan]	Passé composé (yo)   he agradado [e a.ɡɾaˈda.ðo] (tú/vos)   has agradado [as a.ɡɾaˈda.ðo] (él/ella/Ud.)   ha agradado [a a.ɡɾaˈda.ðo] (nosotros-as)   hemos agradado [ˈe.mos a.ɡɾaˈda.ðo] (vosotros-as/os)   habéis agradado [a.ˈβejs a.ɡɾaˈda.ðo] (ellos-as/Uds.)   han agradado [an a.ɡɾaˈda.ðo]
Imparfait (yo)   agradaba [a.ɡɾaˈda.βa] (tú/vos)   agradabas [a.ɡɾaˈda.βas] (él/ella/Ud.)   agradaba [a.ɡɾaˈda.βa] (nosostros-as)   agradábamos [a.ɡɾaˈda.βa.mos] (vosostros-as/os)   agradabais [a.ɡɾaˈda.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   agradaban [a.ɡɾaˈda.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había agradado [a.ˈβi.a a.ɡɾaˈda.ðo] (tú/vos)   habías agradado [a.ˈβi.as a.ɡɾaˈda.ðo] (él/ella/Ud.)   había agradado [a.ˈβi.a a.ɡɾaˈda.ðo] (nosotros-as)   habíamos agradado [a.ˈβi.a.mos a.ɡɾaˈda.ðo] (vosotros-as/os)   habíais agradado [a.ˈβi.ajs a.ɡɾaˈda.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían agradado [a.ˈβi.an a.ɡɾaˈda.ðo]
Passé simple (yo)   agradé [a.ɡɾaˈde] (tú/vos)   agradaste [a.ɡɾaˈdas.te] (él/ella/Ud.)   agradó [a.ɡɾaˈdo] (nosostros-as)   agradamos [a.ɡɾaˈda.mos] (vosostros-as/os)   agradasteis [a.ɡɾaˈdas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   agradaron [a.ɡɾaˈda.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube agradado [ˈu.βe a.ɡɾaˈda.ðo] (tú/vos)   hubiste agradado [u.ˈβi.ste a.ɡɾaˈda.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo agradado [ˈu.βo a.ɡɾaˈda.ðo] (nosotros-as)   hubimos agradado [u.ˈβi.mos a.ɡɾaˈda.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis agradado [u.ˈβi.stejs a.ɡɾaˈda.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron agradado [u.ˈβje.ɾon a.ɡɾaˈda.ðo]
Futur simple (yo)   agradaré [a.ɡɾa.daˈɾe] (tú/vos)   agradarás [a.ɡɾa.daˈɾas] (él/ella/Ud.)   agradará [a.ɡɾa.daˈɾa] (nosostros-as)   agradaremos [a.ɡɾa.daˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   agradaréis [a.ɡɾa.daˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   agradarán [a.ɡɾa.daˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré agradado [a.ˈβɾe a.ɡɾaˈda.ðo] (tú/vos)   habrás agradado [a.ˈβɾas a.ɡɾaˈda.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá agradado [a.ˈβɾa a.ɡɾaˈda.ðo] (nosotros-as)   habremos agradado [a.ˈβɾe.mos a.ɡɾaˈda.ðo] (vosotros-as/os)   habréis agradado [a.ˈβɾejs a.ɡɾaˈda.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán agradado [a.ˈβɾan a.ɡɾaˈda.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   agradaría [a.ɡɾa.daˈɾi.a] (tú/vos)   agradarías [a.ɡɾa.daˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   agradaría [a.ɡɾa.daˈɾi.a] (nosostros-as)   agradaríamos [a.ɡɾa.daˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   agradaríais [a.ɡɾa.daˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   agradarían [a.ɡɾa.daˈɾi.an]

Passé (yo)   habría agradado [a.ˈβɾi.a a.ɡɾaˈda.ðo] (tú/vos)   habrías agradado [a.ˈβɾi.as a.ɡɾaˈda.ðo] (él/ella/Ud.)   habría agradado [a.ˈβɾi.a a.ɡɾaˈda.ðo] (nosotros-as)   habríamos agradado [a.ˈβɾi.a.mos a.ɡɾaˈda.ðo] (vosotros-as/os)   habríais agradado [a.ˈβɾi.ajs a.ɡɾaˈda.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían agradado [a.ˈβɾi.an a.ɡɾaˈda.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   agrade [a.ˈɡɾa.de] (tú/vos)  ou (vos)   agrades  agradés [a.ˈɡɾa.des] [a.ɡɾaˈdes] (él/ella/Ud.)   agrade [a.ˈɡɾa.de] (nosostros-as)   agrademos [a.ɡɾaˈde.mos] (vosostros-as/os)   agradéis [a.ɡɾaˈdei̯s] (ellos-as/Uds.)   agraden [a.ˈɡɾa.den]	Passé composé (yo)   haya agradado [ˈa.ja a.ɡɾaˈda.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas agradado  hayás agradado [ˈa.jas a.ɡɾaˈda.ðo] [a.ˈjas a.ɡɾaˈda.ðo] (él/ella/Ud.)   haya agradado [ˈa.ja a.ɡɾaˈda.ðo] (nosotros-as)   hayamos agradado [a.ˈja.mos a.ɡɾaˈda.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis agradado [a.ˈjajs a.ɡɾaˈda.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan agradado [ˈa.jan a.ɡɾaˈda.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   agradara [a.ɡɾaˈda.ɾa] (tú/vos)   agradaras [a.ɡɾaˈda.ɾas] (él/ella/Ud.)   agradara [a.ɡɾaˈda.ɾa] (nosostros-as)   agradáramos [a.ɡɾaˈda.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   agradarais [a.ɡɾaˈda.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   agradaran [a.ɡɾaˈda.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera agradado [u.ˈβje.ɾa a.ɡɾaˈda.ðo] (tú/vos)   hubieras agradado [u.ˈβje.ɾas a.ɡɾaˈda.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera agradado [u.ˈβje.ɾa a.ɡɾaˈda.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos agradado [u.ˈβje.ɾa.mos a.ɡɾaˈda.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais agradado [u.ˈβje.ɾajs a.ɡɾaˈda.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran agradado [u.ˈβje.ɾan a.ɡɾaˈda.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   agradase [a.ɡɾaˈda.se] (tú/vos)   agradases [a.ɡɾaˈda.ses] (él/ella/Ud.)   agradase [a.ɡɾaˈda.se] (nosostros-as)   agradásemos [a.ɡɾaˈda.se.mos] (vosostros-as/os)   agradaseis [a.ɡɾaˈda.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   agradasen [a.ɡɾaˈda.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese agradado [u.ˈβje.se a.ɡɾaˈda.ðo] (tú/vos)   hubieses agradado [u.ˈβje.ses a.ɡɾaˈda.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese agradado [u.ˈβje.se a.ɡɾaˈda.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos agradado [u.ˈβje.se.mos a.ɡɾaˈda.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis agradado [u.ˈβje.sejs a.ɡɾaˈda.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen agradado [u.ˈβje.sen a.ɡɾaˈda.ðo]
Futur (yo)   agradare [a.ɡɾaˈda.ɾe] (tú/vos)   agradares [a.ɡɾaˈda.ɾes] (él/ella/Ud.)   agradare [a.ɡɾaˈda.ɾe] (nosostros-as)   agradáremos [a.ɡɾaˈda.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   agradareis [a.ɡɾaˈda.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   agradaren [a.ɡɾaˈda.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere agradado [u.ˈβje.ɾe a.ɡɾaˈda.ðo] (tú/vos)   hubieres agradado [u.ˈβje.ɾes a.ɡɾaˈda.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere agradado [u.ˈβje.ɾe a.ɡɾaˈda.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos agradado [u.ˈβje.ɾe.mos a.ɡɾaˈda.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis agradado [u.ˈβje.ɾejs a.ɡɾaˈda.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren agradado [u.ˈβje.ɾen a.ɡɾaˈda.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   agrada  agradá [aˈɡɾa.da] [a.ɡɾaˈda] (usted)   agrade [aˈɡɾa.de] (nosostros-as)   agrademos [a.ɡɾaˈde.mos] (vosostros-as)   agradad [a.ɡɾaˈdað] (ustedes)   agraden [aˈɡɾa.den]