Aller au contenu

Conjugaison:espagnol/adoquinar

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en espagnol
adoquinar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

adoquinar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

[modifier le wikicode]
Présent
(yo)   adoquino [a.ðoˈki.no]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 adoquinas
 adoquinás
[a.ðoˈki.nas]
[a.ðo.kiˈnas]
(él/ella/Ud.)   adoquina [a.ðoˈki.na]
(nosostros-as)   adoquinamos [a.ðo.kiˈna.mos]
(vosostros-as/os)   adoquináis [a.ðo.kiˈnai̯s]
(ellos-as/Uds.)   adoquinan [a.ðoˈki.nan]
Passé composé
(yo)   he adoquinado [e a.ðo.kiˈna.ðo]
(tú/vos)   has adoquinado [as a.ðo.kiˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha adoquinado [a a.ðo.kiˈna.ðo]
(nosotros-as)   hemos adoquinado [ˈe.mos a.ðo.kiˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis adoquinado [a.ˈβejs a.ðo.kiˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han adoquinado [an a.ðo.kiˈna.ðo]
Imparfait
(yo)   adoquinaba [a.ðo.kiˈna.βa]
(tú/vos)   adoquinabas [a.ðo.kiˈna.βas]
(él/ella/Ud.)   adoquinaba [a.ðo.kiˈna.βa]
(nosostros-as)   adoquinábamos [a.ðo.kiˈna.βa.mos]
(vosostros-as/os)   adoquinabais [a.ðo.kiˈna.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   adoquinaban [a.ðo.kiˈna.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había adoquinado [a.ˈβi.a a.ðo.kiˈna.ðo]
(tú/vos)   habías adoquinado [a.ˈβi.as a.ðo.kiˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   había adoquinado [a.ˈβi.a a.ðo.kiˈna.ðo]
(nosotros-as)   habíamos adoquinado [a.ˈβi.a.mos a.ðo.kiˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais adoquinado [a.ˈβi.ajs a.ðo.kiˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían adoquinado [a.ˈβi.an a.ðo.kiˈna.ðo]
Passé simple
(yo)   adoquiné [a.ðo.kiˈne]
(tú/vos)   adoquinaste [a.ðo.kiˈnas.te]
(él/ella/Ud.)   adoquinó [a.ðo.kiˈno]
(nosostros-as)   adoquinamos [a.ðo.kiˈna.mos]
(vosostros-as/os)   adoquinasteis [a.ðo.kiˈnas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   adoquinaron [a.ðo.kiˈna.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube adoquinado [ˈu.βe a.ðo.kiˈna.ðo]
(tú/vos)   hubiste adoquinado [u.ˈβi.ste a.ðo.kiˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo adoquinado [ˈu.βo a.ðo.kiˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubimos adoquinado [u.ˈβi.mos a.ðo.kiˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis adoquinado [u.ˈβi.stejs a.ðo.kiˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron adoquinado [u.ˈβje.ɾon a.ðo.kiˈna.ðo]
Futur simple
(yo)   adoquinaré [a.ðo.ki.naˈɾe]
(tú/vos)   adoquinarás [a.ðo.ki.naˈɾas]
(él/ella/Ud.)   adoquinará [a.ðo.ki.naˈɾa]
(nosostros-as)   adoquinaremos [a.ðo.ki.naˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   adoquinaréis [a.ðo.ki.naˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   adoquinarán [a.ðo.ki.naˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré adoquinado [a.ˈβɾe a.ðo.kiˈna.ðo]
(tú/vos)   habrás adoquinado [a.ˈβɾas a.ðo.kiˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá adoquinado [a.ˈβɾa a.ðo.kiˈna.ðo]
(nosotros-as)   habremos adoquinado [a.ˈβɾe.mos a.ðo.kiˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis adoquinado [a.ˈβɾejs a.ðo.kiˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán adoquinado [a.ˈβɾan a.ðo.kiˈna.ðo]

Conditionnel

[modifier le wikicode]
Présent
(yo)   adoquinaría [a.ðo.ki.naˈɾi.a]
(tú/vos)   adoquinarías [a.ðo.ki.naˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   adoquinaría [a.ðo.ki.naˈɾi.a]
(nosostros-as)   adoquinaríamos [a.ðo.ki.naˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   adoquinaríais [a.ðo.ki.naˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   adoquinarían [a.ðo.ki.naˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría adoquinado [a.ˈβɾi.a a.ðo.kiˈna.ðo]
(tú/vos)   habrías adoquinado [a.ˈβɾi.as a.ðo.kiˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría adoquinado [a.ˈβɾi.a a.ðo.kiˈna.ðo]
(nosotros-as)   habríamos adoquinado [a.ˈβɾi.a.mos a.ðo.kiˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais adoquinado [a.ˈβɾi.ajs a.ðo.kiˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían adoquinado [a.ˈβɾi.an a.ðo.kiˈna.ðo]

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   adoquine [a.ðo.ˈki.ne]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 adoquines
 adoquinés
[a.ðo.ˈki.nes]
[a.ðo.kiˈnes]
(él/ella/Ud.)   adoquine [a.ðo.ˈki.ne]
(nosostros-as)   adoquinemos [a.ðo.kiˈne.mos]
(vosostros-as/os)   adoquinéis [a.ðo.kiˈnei̯s]
(ellos-as/Uds.)   adoquinen [a.ðo.ˈki.nen]
Passé composé
(yo)   haya adoquinado [ˈa.ja a.ðo.kiˈna.ðo]
(tú/vos)   hayas adoquinado [ˈa.jas a.ðo.kiˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya adoquinado [ˈa.ja a.ðo.kiˈna.ðo]
(nosotros-as)   hayamos adoquinado [a.ˈja.mos a.ðo.kiˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis adoquinado [a.ˈjajs a.ðo.kiˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan adoquinado [ˈa.jan a.ðo.kiˈna.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   adoquinara [a.ðo.kiˈna.ɾa]
(tú/vos)   adoquinaras [a.ðo.kiˈna.ɾas]
(él/ella/Ud.)   adoquinara [a.ðo.kiˈna.ɾa]
(nosostros-as)   adoquináramos [a.ðo.kiˈna.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   adoquinarais [a.ðo.kiˈna.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   adoquinaran [a.ðo.kiˈna.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera adoquinado [u.ˈβje.ɾa a.ðo.kiˈna.ðo]
(tú/vos)   hubieras adoquinado [u.ˈβje.ɾas a.ðo.kiˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera adoquinado [u.ˈβje.ɾa a.ðo.kiˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos adoquinado [u.ˈβje.ɾa.mos a.ðo.kiˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais adoquinado [u.ˈβje.ɾajs a.ðo.kiˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran adoquinado [u.ˈβje.ɾan a.ðo.kiˈna.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   adoquinase [a.ðo.kiˈna.se]
(tú/vos)   adoquinases [a.ðo.kiˈna.ses]
(él/ella/Ud.)   adoquinase [a.ðo.kiˈna.se]
(nosostros-as)   adoquinásemos [a.ðo.kiˈna.se.mos]
(vosostros-as/os)   adoquinaseis [a.ðo.kiˈna.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   adoquinasen [a.ðo.kiˈna.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese adoquinado [u.ˈβje.se a.ðo.kiˈna.ðo]
(tú/vos)   hubieses adoquinado [u.ˈβje.ses a.ðo.kiˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese adoquinado [u.ˈβje.se a.ðo.kiˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos adoquinado [u.ˈβje.se.mos a.ðo.kiˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis adoquinado [u.ˈβje.sejs a.ðo.kiˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen adoquinado [u.ˈβje.sen a.ðo.kiˈna.ðo]
Futur
(yo)   adoquinare [a.ðo.kiˈna.ɾe]
(tú/vos)   adoquinares [a.ðo.kiˈna.ɾes]
(él/ella/Ud.)   adoquinare [a.ðo.kiˈna.ɾe]
(nosostros-as)   adoquináremos [a.ðo.kiˈna.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   adoquinareis [a.ðo.kiˈna.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   adoquinaren [a.ðo.kiˈna.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere adoquinado [u.ˈβje.ɾe a.ðo.kiˈna.ðo]
(tú/vos)   hubieres adoquinado [u.ˈβje.ɾes a.ðo.kiˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere adoquinado [u.ˈβje.ɾe a.ðo.kiˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos adoquinado [u.ˈβje.ɾe.mos a.ðo.kiˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis adoquinado [u.ˈβje.ɾejs a.ðo.kiˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren adoquinado [u.ˈβje.ɾen a.ðo.kiˈna.ðo]
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)    [–]
(tú) 
ou (vos) 
 adoquina
 adoquiná
[a.ðoˈki.na]
[a.ðo.kiˈna]
(usted)   adoquine [a.ðoˈki.ne]
(nosostros-as)   adoquinemos [a.ðo.kiˈne.mos]
(vosostros-as)   adoquinad [a.ðo.kiˈnað]
(ustedes)   adoquinen [a.ðoˈki.nen]