Aller au contenu

Conjugaison:espagnol/adivinar

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en espagnol
adivinar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

adivinar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

[modifier le wikicode]
Présent
(yo)   adivino [a.ðiˈβi.no]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 adivinas
 adivinás
[a.ðiˈβi.nas]
[a.ði.βiˈnas]
(él/ella/Ud.)   adivina [a.ðiˈβi.na]
(nosostros-as)   adivinamos [a.ði.βiˈna.mos]
(vosostros-as/os)   adivináis [a.ði.βiˈnai̯s]
(ellos-as/Uds.)   adivinan [a.ðiˈβi.nan]
Passé composé
(yo)   he adivinado [e a.ði.βiˈna.ðo]
(tú/vos)   has adivinado [as a.ði.βiˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha adivinado [a a.ði.βiˈna.ðo]
(nosotros-as)   hemos adivinado [ˈe.mos a.ði.βiˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis adivinado [a.ˈβejs a.ði.βiˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han adivinado [an a.ði.βiˈna.ðo]
Imparfait
(yo)   adivinaba [a.ði.βiˈna.βa]
(tú/vos)   adivinabas [a.ði.βiˈna.βas]
(él/ella/Ud.)   adivinaba [a.ði.βiˈna.βa]
(nosostros-as)   adivinábamos [a.ði.βiˈna.βa.mos]
(vosostros-as/os)   adivinabais [a.ði.βiˈna.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   adivinaban [a.ði.βiˈna.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había adivinado [a.ˈβi.a a.ði.βiˈna.ðo]
(tú/vos)   habías adivinado [a.ˈβi.as a.ði.βiˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   había adivinado [a.ˈβi.a a.ði.βiˈna.ðo]
(nosotros-as)   habíamos adivinado [a.ˈβi.a.mos a.ði.βiˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais adivinado [a.ˈβi.ajs a.ði.βiˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían adivinado [a.ˈβi.an a.ði.βiˈna.ðo]
Passé simple
(yo)   adiviné [a.ði.βiˈne]
(tú/vos)   adivinaste [a.ði.βiˈnas.te]
(él/ella/Ud.)   adivinó [a.ði.βiˈno]
(nosostros-as)   adivinamos [a.ði.βiˈna.mos]
(vosostros-as/os)   adivinasteis [a.ði.βiˈnas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   adivinaron [a.ði.βiˈna.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube adivinado [ˈu.βe a.ði.βiˈna.ðo]
(tú/vos)   hubiste adivinado [u.ˈβi.ste a.ði.βiˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo adivinado [ˈu.βo a.ði.βiˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubimos adivinado [u.ˈβi.mos a.ði.βiˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis adivinado [u.ˈβi.stejs a.ði.βiˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron adivinado [u.ˈβje.ɾon a.ði.βiˈna.ðo]
Futur simple
(yo)   adivinaré [a.ði.βi.naˈɾe]
(tú/vos)   adivinarás [a.ði.βi.naˈɾas]
(él/ella/Ud.)   adivinará [a.ði.βi.naˈɾa]
(nosostros-as)   adivinaremos [a.ði.βi.naˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   adivinaréis [a.ði.βi.naˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   adivinarán [a.ði.βi.naˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré adivinado [a.ˈβɾe a.ði.βiˈna.ðo]
(tú/vos)   habrás adivinado [a.ˈβɾas a.ði.βiˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá adivinado [a.ˈβɾa a.ði.βiˈna.ðo]
(nosotros-as)   habremos adivinado [a.ˈβɾe.mos a.ði.βiˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis adivinado [a.ˈβɾejs a.ði.βiˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán adivinado [a.ˈβɾan a.ði.βiˈna.ðo]

Conditionnel

[modifier le wikicode]
Présent
(yo)   adivinaría [a.ði.βi.naˈɾi.a]
(tú/vos)   adivinarías [a.ði.βi.naˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   adivinaría [a.ði.βi.naˈɾi.a]
(nosostros-as)   adivinaríamos [a.ði.βi.naˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   adivinaríais [a.ði.βi.naˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   adivinarían [a.ði.βi.naˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría adivinado [a.ˈβɾi.a a.ði.βiˈna.ðo]
(tú/vos)   habrías adivinado [a.ˈβɾi.as a.ði.βiˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría adivinado [a.ˈβɾi.a a.ði.βiˈna.ðo]
(nosotros-as)   habríamos adivinado [a.ˈβɾi.a.mos a.ði.βiˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais adivinado [a.ˈβɾi.ajs a.ði.βiˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían adivinado [a.ˈβɾi.an a.ði.βiˈna.ðo]

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   adivine [a.ði.ˈβi.ne]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 adivines
 adivinés
[a.ði.ˈβi.nes]
[a.ði.βiˈnes]
(él/ella/Ud.)   adivine [a.ði.ˈβi.ne]
(nosostros-as)   adivinemos [a.ði.βiˈne.mos]
(vosostros-as/os)   adivinéis [a.ði.βiˈnei̯s]
(ellos-as/Uds.)   adivinen [a.ði.ˈβi.nen]
Passé composé
(yo)   haya adivinado [ˈa.ja a.ði.βiˈna.ðo]
(tú/vos)   hayas adivinado [ˈa.jas a.ði.βiˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya adivinado [ˈa.ja a.ði.βiˈna.ðo]
(nosotros-as)   hayamos adivinado [a.ˈja.mos a.ði.βiˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis adivinado [a.ˈjajs a.ði.βiˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan adivinado [ˈa.jan a.ði.βiˈna.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   adivinara [a.ði.βiˈna.ɾa]
(tú/vos)   adivinaras [a.ði.βiˈna.ɾas]
(él/ella/Ud.)   adivinara [a.ði.βiˈna.ɾa]
(nosostros-as)   adivináramos [a.ði.βiˈna.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   adivinarais [a.ði.βiˈna.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   adivinaran [a.ði.βiˈna.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera adivinado [u.ˈβje.ɾa a.ði.βiˈna.ðo]
(tú/vos)   hubieras adivinado [u.ˈβje.ɾas a.ði.βiˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera adivinado [u.ˈβje.ɾa a.ði.βiˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos adivinado [u.ˈβje.ɾa.mos a.ði.βiˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais adivinado [u.ˈβje.ɾajs a.ði.βiˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran adivinado [u.ˈβje.ɾan a.ði.βiˈna.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   adivinase [a.ði.βiˈna.se]
(tú/vos)   adivinases [a.ði.βiˈna.ses]
(él/ella/Ud.)   adivinase [a.ði.βiˈna.se]
(nosostros-as)   adivinásemos [a.ði.βiˈna.se.mos]
(vosostros-as/os)   adivinaseis [a.ði.βiˈna.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   adivinasen [a.ði.βiˈna.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese adivinado [u.ˈβje.se a.ði.βiˈna.ðo]
(tú/vos)   hubieses adivinado [u.ˈβje.ses a.ði.βiˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese adivinado [u.ˈβje.se a.ði.βiˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos adivinado [u.ˈβje.se.mos a.ði.βiˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis adivinado [u.ˈβje.sejs a.ði.βiˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen adivinado [u.ˈβje.sen a.ði.βiˈna.ðo]
Futur
(yo)   adivinare [a.ði.βiˈna.ɾe]
(tú/vos)   adivinares [a.ði.βiˈna.ɾes]
(él/ella/Ud.)   adivinare [a.ði.βiˈna.ɾe]
(nosostros-as)   adivináremos [a.ði.βiˈna.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   adivinareis [a.ði.βiˈna.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   adivinaren [a.ði.βiˈna.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere adivinado [u.ˈβje.ɾe a.ði.βiˈna.ðo]
(tú/vos)   hubieres adivinado [u.ˈβje.ɾes a.ði.βiˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere adivinado [u.ˈβje.ɾe a.ði.βiˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos adivinado [u.ˈβje.ɾe.mos a.ði.βiˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis adivinado [u.ˈβje.ɾejs a.ði.βiˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren adivinado [u.ˈβje.ɾen a.ði.βiˈna.ðo]
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)    [–]
(tú) 
ou (vos) 
 adivina
 adiviná
[a.ðiˈβi.na]
[a.ði.βiˈna]
(usted)   adivine [a.ðiˈβi.ne]
(nosostros-as)   adivinemos [a.ði.βiˈne.mos]
(vosostros-as)   adivinad [a.ði.βiˈnað]
(ustedes)   adivinen [a.ðiˈβi.nen]