Aller au contenu

Conjugaison:espagnol/acoplar

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en espagnol
acoplar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

acoplar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

[modifier le wikicode]
Présent
(yo)   acoplo [aˈko.plo]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 acoplas
 acoplás
[aˈko.plas]
[a.koˈplas]
(él/ella/Ud.)   acopla [aˈko.pla]
(nosostros-as)   acoplamos [a.koˈpla.mos]
(vosostros-as/os)   acopláis [a.koˈplai̯s]
(ellos-as/Uds.)   acoplan [aˈko.plan]
Passé composé
(yo)   he acoplado [e a.koˈpla.ðo]
(tú/vos)   has acoplado [as a.koˈpla.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha acoplado [a a.koˈpla.ðo]
(nosotros-as)   hemos acoplado [ˈe.mos a.koˈpla.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis acoplado [a.ˈβejs a.koˈpla.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han acoplado [an a.koˈpla.ðo]
Imparfait
(yo)   acoplaba [a.koˈpla.βa]
(tú/vos)   acoplabas [a.koˈpla.βas]
(él/ella/Ud.)   acoplaba [a.koˈpla.βa]
(nosostros-as)   acoplábamos [a.koˈpla.βa.mos]
(vosostros-as/os)   acoplabais [a.koˈpla.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   acoplaban [a.koˈpla.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había acoplado [a.ˈβi.a a.koˈpla.ðo]
(tú/vos)   habías acoplado [a.ˈβi.as a.koˈpla.ðo]
(él/ella/Ud.)   había acoplado [a.ˈβi.a a.koˈpla.ðo]
(nosotros-as)   habíamos acoplado [a.ˈβi.a.mos a.koˈpla.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais acoplado [a.ˈβi.ajs a.koˈpla.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían acoplado [a.ˈβi.an a.koˈpla.ðo]
Passé simple
(yo)   acoplé [a.koˈple]
(tú/vos)   acoplaste [a.koˈplas.te]
(él/ella/Ud.)   acopló [a.koˈplo]
(nosostros-as)   acoplamos [a.koˈpla.mos]
(vosostros-as/os)   acoplasteis [a.koˈplas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   acoplaron [a.koˈpla.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube acoplado [ˈu.βe a.koˈpla.ðo]
(tú/vos)   hubiste acoplado [u.ˈβi.ste a.koˈpla.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo acoplado [ˈu.βo a.koˈpla.ðo]
(nosotros-as)   hubimos acoplado [u.ˈβi.mos a.koˈpla.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis acoplado [u.ˈβi.stejs a.koˈpla.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron acoplado [u.ˈβje.ɾon a.koˈpla.ðo]
Futur simple
(yo)   acoplaré [a.ko.plaˈɾe]
(tú/vos)   acoplarás [a.ko.plaˈɾas]
(él/ella/Ud.)   acoplará [a.ko.plaˈɾa]
(nosostros-as)   acoplaremos [a.ko.plaˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   acoplaréis [a.ko.plaˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   acoplarán [a.ko.plaˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré acoplado [a.ˈβɾe a.koˈpla.ðo]
(tú/vos)   habrás acoplado [a.ˈβɾas a.koˈpla.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá acoplado [a.ˈβɾa a.koˈpla.ðo]
(nosotros-as)   habremos acoplado [a.ˈβɾe.mos a.koˈpla.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis acoplado [a.ˈβɾejs a.koˈpla.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán acoplado [a.ˈβɾan a.koˈpla.ðo]

Conditionnel

[modifier le wikicode]
Présent
(yo)   acoplaría [a.ko.plaˈɾi.a]
(tú/vos)   acoplarías [a.ko.plaˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   acoplaría [a.ko.plaˈɾi.a]
(nosostros-as)   acoplaríamos [a.ko.plaˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   acoplaríais [a.ko.plaˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   acoplarían [a.ko.plaˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría acoplado [a.ˈβɾi.a a.koˈpla.ðo]
(tú/vos)   habrías acoplado [a.ˈβɾi.as a.koˈpla.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría acoplado [a.ˈβɾi.a a.koˈpla.ðo]
(nosotros-as)   habríamos acoplado [a.ˈβɾi.a.mos a.koˈpla.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais acoplado [a.ˈβɾi.ajs a.koˈpla.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían acoplado [a.ˈβɾi.an a.koˈpla.ðo]

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   acople [a.ˈko.ple]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 acoples
 acoplés
[a.ˈko.ples]
[a.koˈples]
(él/ella/Ud.)   acople [a.ˈko.ple]
(nosostros-as)   acoplemos [a.koˈple.mos]
(vosostros-as/os)   acopléis [a.koˈplei̯s]
(ellos-as/Uds.)   acoplen [a.ˈko.plen]
Passé composé
(yo)   haya acoplado [ˈa.ja a.koˈpla.ðo]
(tú/vos)   hayas acoplado [ˈa.jas a.koˈpla.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya acoplado [ˈa.ja a.koˈpla.ðo]
(nosotros-as)   hayamos acoplado [a.ˈja.mos a.koˈpla.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis acoplado [a.ˈjajs a.koˈpla.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan acoplado [ˈa.jan a.koˈpla.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   acoplara [a.koˈpla.ɾa]
(tú/vos)   acoplaras [a.koˈpla.ɾas]
(él/ella/Ud.)   acoplara [a.koˈpla.ɾa]
(nosostros-as)   acopláramos [a.koˈpla.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   acoplarais [a.koˈpla.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   acoplaran [a.koˈpla.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera acoplado [u.ˈβje.ɾa a.koˈpla.ðo]
(tú/vos)   hubieras acoplado [u.ˈβje.ɾas a.koˈpla.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera acoplado [u.ˈβje.ɾa a.koˈpla.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos acoplado [u.ˈβje.ɾa.mos a.koˈpla.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais acoplado [u.ˈβje.ɾajs a.koˈpla.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran acoplado [u.ˈβje.ɾan a.koˈpla.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   acoplase [a.koˈpla.se]
(tú/vos)   acoplases [a.koˈpla.ses]
(él/ella/Ud.)   acoplase [a.koˈpla.se]
(nosostros-as)   acoplásemos [a.koˈpla.se.mos]
(vosostros-as/os)   acoplaseis [a.koˈpla.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   acoplasen [a.koˈpla.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese acoplado [u.ˈβje.se a.koˈpla.ðo]
(tú/vos)   hubieses acoplado [u.ˈβje.ses a.koˈpla.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese acoplado [u.ˈβje.se a.koˈpla.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos acoplado [u.ˈβje.se.mos a.koˈpla.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis acoplado [u.ˈβje.sejs a.koˈpla.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen acoplado [u.ˈβje.sen a.koˈpla.ðo]
Futur
(yo)   acoplare [a.koˈpla.ɾe]
(tú/vos)   acoplares [a.koˈpla.ɾes]
(él/ella/Ud.)   acoplare [a.koˈpla.ɾe]
(nosostros-as)   acopláremos [a.koˈpla.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   acoplareis [a.koˈpla.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   acoplaren [a.koˈpla.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere acoplado [u.ˈβje.ɾe a.koˈpla.ðo]
(tú/vos)   hubieres acoplado [u.ˈβje.ɾes a.koˈpla.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere acoplado [u.ˈβje.ɾe a.koˈpla.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos acoplado [u.ˈβje.ɾe.mos a.koˈpla.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis acoplado [u.ˈβje.ɾejs a.koˈpla.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren acoplado [u.ˈβje.ɾen a.koˈpla.ðo]
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)    [–]
(tú) 
ou (vos) 
 acopla
 acoplá
[aˈko.pla]
[a.koˈpla]
(usted)   acople [aˈko.ple]
(nosostros-as)   acoplemos [a.koˈple.mos]
(vosostros-as)   acoplad [a.koˈplað]
(ustedes)   acoplen [aˈko.plen]