Conjugaison:espagnol/abortar

Conjugaison en espagnol
abortar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

abortar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	abortar	[a.borˈtaɾ]	haber	abortado	[aˌβeɾ a.borˈta.ðo]
Gérondif	abortando	[a.borˈtan̪.do]	habiendo	abortado	[aˌβjen.do a.borˈta.ðo]
Participe passé	abortado	[a.borˈta.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   aborto [aˈbor.to] (tú/vos)  ou (vos)   abortas  abortás [aˈbor.tas] [a.borˈtas] (él/ella/Ud.)   aborta [aˈbor.ta] (nosostros-as)   abortamos [a.borˈta.mos] (vosostros-as/os)   abortáis [a.borˈtai̯s] (ellos-as/Uds.)   abortan [aˈbor.tan]	Passé composé (yo)   he abortado [e a.borˈta.ðo] (tú/vos)   has abortado [as a.borˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   ha abortado [a a.borˈta.ðo] (nosotros-as)   hemos abortado [ˈe.mos a.borˈta.ðo] (vosotros-as/os)   habéis abortado [a.ˈβejs a.borˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   han abortado [an a.borˈta.ðo]
Imparfait (yo)   abortaba [a.borˈta.βa] (tú/vos)   abortabas [a.borˈta.βas] (él/ella/Ud.)   abortaba [a.borˈta.βa] (nosostros-as)   abortábamos [a.borˈta.βa.mos] (vosostros-as/os)   abortabais [a.borˈta.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   abortaban [a.borˈta.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había abortado [a.ˈβi.a a.borˈta.ðo] (tú/vos)   habías abortado [a.ˈβi.as a.borˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   había abortado [a.ˈβi.a a.borˈta.ðo] (nosotros-as)   habíamos abortado [a.ˈβi.a.mos a.borˈta.ðo] (vosotros-as/os)   habíais abortado [a.ˈβi.ajs a.borˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían abortado [a.ˈβi.an a.borˈta.ðo]
Passé simple (yo)   aborté [a.borˈte] (tú/vos)   abortaste [a.borˈtas.te] (él/ella/Ud.)   abortó [a.borˈto] (nosostros-as)   abortamos [a.borˈta.mos] (vosostros-as/os)   abortasteis [a.borˈtas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   abortaron [a.borˈta.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube abortado [ˈu.βe a.borˈta.ðo] (tú/vos)   hubiste abortado [u.ˈβi.ste a.borˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo abortado [ˈu.βo a.borˈta.ðo] (nosotros-as)   hubimos abortado [u.ˈβi.mos a.borˈta.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis abortado [u.ˈβi.stejs a.borˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron abortado [u.ˈβje.ɾon a.borˈta.ðo]
Futur simple (yo)   abortaré [a.bor.taˈɾe] (tú/vos)   abortarás [a.bor.taˈɾas] (él/ella/Ud.)   abortará [a.bor.taˈɾa] (nosostros-as)   abortaremos [a.bor.taˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   abortaréis [a.bor.taˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   abortarán [a.bor.taˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré abortado [a.ˈβɾe a.borˈta.ðo] (tú/vos)   habrás abortado [a.ˈβɾas a.borˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá abortado [a.ˈβɾa a.borˈta.ðo] (nosotros-as)   habremos abortado [a.ˈβɾe.mos a.borˈta.ðo] (vosotros-as/os)   habréis abortado [a.ˈβɾejs a.borˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán abortado [a.ˈβɾan a.borˈta.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   abortaría [a.bor.taˈɾi.a] (tú/vos)   abortarías [a.bor.taˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   abortaría [a.bor.taˈɾi.a] (nosostros-as)   abortaríamos [a.bor.taˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   abortaríais [a.bor.taˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   abortarían [a.bor.taˈɾi.an]

Passé (yo)   habría abortado [a.ˈβɾi.a a.borˈta.ðo] (tú/vos)   habrías abortado [a.ˈβɾi.as a.borˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   habría abortado [a.ˈβɾi.a a.borˈta.ðo] (nosotros-as)   habríamos abortado [a.ˈβɾi.a.mos a.borˈta.ðo] (vosotros-as/os)   habríais abortado [a.ˈβɾi.ajs a.borˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían abortado [a.ˈβɾi.an a.borˈta.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   aborte [a.ˈbor.te] (tú/vos)  ou (vos)   abortes  abortés [a.ˈbor.tes] [a.borˈtes] (él/ella/Ud.)   aborte [a.ˈbor.te] (nosostros-as)   abortemos [a.borˈte.mos] (vosostros-as/os)   abortéis [a.borˈtei̯s] (ellos-as/Uds.)   aborten [a.ˈbor.ten]	Passé composé (yo)   haya abortado [ˈa.ja a.borˈta.ðo] (tú/vos)   hayas abortado [ˈa.jas a.borˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   haya abortado [ˈa.ja a.borˈta.ðo] (nosotros-as)   hayamos abortado [a.ˈja.mos a.borˈta.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis abortado [a.ˈjajs a.borˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan abortado [ˈa.jan a.borˈta.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   abortara [a.borˈta.ɾa] (tú/vos)   abortaras [a.borˈta.ɾas] (él/ella/Ud.)   abortara [a.borˈta.ɾa] (nosostros-as)   abortáramos [a.borˈta.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   abortarais [a.borˈta.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   abortaran [a.borˈta.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera abortado [u.ˈβje.ɾa a.borˈta.ðo] (tú/vos)   hubieras abortado [u.ˈβje.ɾas a.borˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera abortado [u.ˈβje.ɾa a.borˈta.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos abortado [u.ˈβje.ɾa.mos a.borˈta.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais abortado [u.ˈβje.ɾajs a.borˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran abortado [u.ˈβje.ɾan a.borˈta.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   abortase [a.borˈta.se] (tú/vos)   abortases [a.borˈta.ses] (él/ella/Ud.)   abortase [a.borˈta.se] (nosostros-as)   abortásemos [a.borˈta.se.mos] (vosostros-as/os)   abortaseis [a.borˈta.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   abortasen [a.borˈta.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese abortado [u.ˈβje.se a.borˈta.ðo] (tú/vos)   hubieses abortado [u.ˈβje.ses a.borˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese abortado [u.ˈβje.se a.borˈta.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos abortado [u.ˈβje.se.mos a.borˈta.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis abortado [u.ˈβje.sejs a.borˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen abortado [u.ˈβje.sen a.borˈta.ðo]
Futur (yo)   abortare [a.borˈta.ɾe] (tú/vos)   abortares [a.borˈta.ɾes] (él/ella/Ud.)   abortare [a.borˈta.ɾe] (nosostros-as)   abortáremos [a.borˈta.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   abortareis [a.borˈta.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   abortaren [a.borˈta.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere abortado [u.ˈβje.ɾe a.borˈta.ðo] (tú/vos)   hubieres abortado [u.ˈβje.ɾes a.borˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere abortado [u.ˈβje.ɾe a.borˈta.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos abortado [u.ˈβje.ɾe.mos a.borˈta.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis abortado [u.ˈβje.ɾejs a.borˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren abortado [u.ˈβje.ɾen a.borˈta.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   aborta  abortá [aˈbor.ta] [a.borˈta] (usted)   aborte [aˈbor.te] (nosostros-as)   abortemos [a.borˈte.mos] (vosostros-as)   abortad [a.borˈtað] (ustedes)   aborten [aˈbor.ten]