Aller au contenu

Carantonus

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Cas Singulier
Nominatif Carantonus
Vocatif Carantone
Accusatif Carantonum
Génitif Carantonī
Datif Carantonō
Ablatif Carantonō

Carantonus \Prononciation ?\ masculin

  1. Charente.
    • non tibi se Liger anteferet, non Axona praeceps,
      Matrona non, Gallis Belgisque intersita finis,
      Santonico refluus non ipse Carantonus aestu.
      — (Ausone, Mosella.)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
    • Pictaviensis et Carantoni, Poitou-Charentes.
  • Carantonus sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin) 

Références

[modifier le wikicode]
  • « Carantonus », dans Félix GaffiotDictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 264)